Όταν το εμπορικό πλοίο Mary Celeste σάλπαρε από τη Νέα Υόρκη στις 7 Νοεμβρίου του 1872, όλα έδειχναν ένα ήσυχο ταξίδι. Όταν ανακαλύφθηκε ακριβώς μετά από ένα μήνα -εγκαταλελειμμένο αλλά σε καλή κατάσταση και με τα προσωπικά αντικείμενα του αγνοούμενου πληρώματος άθικτα- ξεκίνησαν γρήγορα διάφοροι θρύλοι.
Σχεδόν 142 χρόνια μετά (κάποιοι λένε στις 4, άλλοι στις 5 Δεκεμβρίου), το Mary Celeste εξακολουθεί να συναρπάζει. Η παράξενη ιστορία του ενέπνευσε μια ιστορία του σερ Άρθουρ Κόναν Ντόιλ, μια ιστορία του Doctor Who, τον συγγραφέα Clive Cussler και πολλά τραγούδια και μυθιστορήματα.
Τι συνέβη πάνω στο Mary Celeste; Γιατί το πλήρωμα και οι επιβάτες του -ανάμεσα τους και ο καπετάνιος Benjamin Briggs, η σύζυγός του Sarah, η κόρη και το μικρό παιδί τους- απλά εξαφανίστηκαν αφήνοντας ένα πλοίο γεμάτο φορτίο (με αρκετά τρόφιμα και νερό για έξι μήνες); Ένα μυστήριο που ενέπνευσε άφθονες θεωρίες (ανταρσία ή πειρατές;) και μύθους (επίθεση από το Kraken ή εξωγήινοι;).
Μια εικασία έχει να κάνει με το γεγονός ότι το πλοίο μετέφερε πάνω από 1.700 βαρέλια βιομηχανικού οινοπνεύματος.
Το 2007, η ντοκιμαντέρ Anne MacGregor έκανε το The True Story of the Mary Celeste. Η ταινία, η οποία χρηματοδοτήθηκε εν μέρει από το Smithsonian, χρησιμοποίησε τη σύγχρονη τεχνολογία για να ξεκινήσει μια εγκληματολογική έρευνα για την υπόθεση.
Το Smithsonian αναφέρει:
Η MacGregor ξεκίνησε ρωτώντας τι δεν συνέβη. Η θεωρίες με θαλάσσια τέρατα απορρίφτηκαν εύκολα. Η καλή κατάσταση του πλοίου και με πλήρη φορτίο φάνηκε να αποκλείσει τους πειρατές. Μια θεωρία του 19ου αιώνα έλεγε ότι τα μέλη του πληρώματος ήπιαν το αλκοόλ και στασίασαν. Όταν η MacGregor πήρε συνέντευξη κάποιους απόγονους από τα μέλη του πληρώματος, θεώρησε αυτό το σενάριο απίθανο. Μια άλλη θεωρία έλεγε ότι δημιουργήθηκαν αναθυμιάσεις από το αλκοόλ λόγω της ζέστης στις Αζόρες και ανατινάχτηκε η κύρια καταπακτή, με αποτέλεσμα όσοι ήταν έξω να φοβούνται μια επικείμενη έκρηξη. Αλλά η MacGregor σημειώνει ότι η κύρια καταπακτή ήταν ασφαλισμένη και εκείνη την εποχή δεν αναφέρθηκαν αναθυμιάσεις.
Στο βιβλίο του Ghost Ship: The Mysterious True Story of the Mary Celeste and Her Missing Crew, ο συγγραφέας Brian Hicks υποστηρίζει τη θεωρία των αναθυμιάσεων. Αναφέρει ότι η κατάσταση του πλοίου, όταν βρέθηκε (σαν να είχε "μείνει να εξατμιστεί"), σε συνδυασμό με το γεγονός ότι είχε παρασυρθεί για περίπου 10 ημέρες, μπορεί να υποδεικνύει ότι οι αναθυμιάσεις επηρέασαν το πλήρωμα το οποίο εγκατέλειψε το πλοίο. Στη συνέχεια, οι αναθυμιάσεις είχαν το χρόνο να διαλυθούν πριν ανακαλυφθεί το πλοίο, ως εκ τούτου, δεν υπήρχε μυρωδιά.
Αν και ο Hicks και η MacGregor διαφέρουν στο θέμα του αλκοόλ και οι δύο συμφωνούν ότι οι 10 ψυχές στο πλοίο εγκατέλειψαν σκόπιμα το πλοίο και βρήκαν τραγικό τέλος στη θάλασσα.
Το Smithsonian συνεχίζει για τη θεωρία της MacGregor:
Τη νύχτα πριν την τελευταία καταχώρηση στο ημερολόγιο του πλοίου, το Mary Celeste αντιμετώπισε και πάλι θαλασσοταραχή και ανέμους άνω των 35 κόμβων. Η MacGregor έμαθε ότι στο προηγούμενο ταξίδι του, το Mary Celeste μετέφερε άνθρακα και ότι το πλοίο είχε πρόσφατα μετατραπεί. Η σκόνη από τον άνθρακα θα μπορούσε να περάσει στις αντλίες του πλοίου, κάτι που θα μπορούσε να εξηγήσει την αποσυναρμολόγηση της αντλίας που βρέθηκε στο πλοίο. Με την αντλία εκτός λειτουργίας, ο Briggs δεν θα ήξερε πόσο θαλασσινό νερό υπήρχε στο κύτος του πλοίου.
Σε εκείνο το σημείο, λέει η MacGregor, ο Briggs -έχοντας περάσει κάποια κακοκαιρία, μη έχοντας δει στεριά εδώ και καιρό και μη γνωρίζοντας κατά πόσον το πλοίο του δε θα βυθιζόταν- μπορεί να έδωσε διαταγή να εγκαταλείψουν το πλοίο.
Μετά το καταραμένο του ταξίδι πέρα από τον Ατλαντικό, το Mary Celeste παρέμεινε σε χρήση για 13 ακόμη χρόνια. Το 1885, στα ανοικτά των ακτών της Αϊτής, έπεσε σε ένα βράχο ενώ το φορτίο του ήταν μπότες και γατοτροφή, κάτι που ενέμπλεξε τους ιδιοκτήτες του σε έρευνα για ασφαλιστική απάτη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου