Περισσότερες καρδιές θα μπορούσαν να είναι κατάλληλες για μεταμόσχευση εάν διατηρηθούν σε λειτουργία εντός του σώματος για σύντομο χρονικό διάστημα μετά τον θάνατο του δότη, κατέληξε νέα έρευνα. Τα όργανα διατηρούνται σε λειτουργία με την επανεκκίνηση της τοπικής κυκλοφορίας στην καρδιά, τους πνεύμονες και τα κοιλιακά όργανα —αλλά, κυρίως, όχι στον εγκέφαλο— ασθενών των οποίων η καρδιά έχει σταματήσει να χτυπά για πέντε λεπτά ή περισσότερο και έχουν κηρυχθεί νεκροί με κυκλοφορικά κριτήρια (δωρεά μετά κυκλοφορικό θάνατο ή DCD).
Ελπίζεται ότι αυτή η τεχνική θα μπορούσε να αυξήσει τον αριθμό των χρησιμοποιήσιμων δωρεών καρδιών έως και 30% στο μέλλον, βοηθώντας στην αντιμετώπιση της έλλειψης οργάνων μεταμόσχευσης. Το 2021, 8.409 μεταμοσχεύσεις καρδιάς αναφέρθηκαν στο Παγκόσμιο Παρατηρητήριο Δωρεών και Μεταμοσχεύσεων (GODT) από 54 χώρες. Αυτή η δραστηριότητα έρχεται σε αντίθεση με τους 21.935 ασθενείς που βρίσκονταν σε λίστα αναμονής καρδιάς κατά το έτος 2021, από τους οποίους 1.511 πέθαναν ενώ περίμεναν και πολλοί άλλοι αρρώστησαν πολύ για να λάβουν μόσχευμα. Ο John Louca, τελειόφοιτος φοιτητής ιατρικής στο Gonville & Caius College του Πανεπιστημίου του Κέιμπριτζ, και ο πρώτος συγγραφέας της μελέτης, είπε: «Οι μεταμοσχεύσεις καρδιάς είναι το τελευταίο προπύργιο για ασθενείς με καρδιακή ανεπάρκεια τελικού σταδίου.
Είναι επιτυχημένοι—ασθενείς που λαμβάνουν
Η μεταμόσχευση ζει κατά μέσο όρο για άλλα 13 έως 16 χρόνια. Το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν είναι στην πραγματικότητα να αποκτήσουν πρόσβαση σε μια δωρεά καρδιάς: πολλοί ασθενείς θα πεθάνουν πριν γίνει διαθέσιμο ένα όργανο. Γι’ αυτό πρέπει επειγόντως να βρούμε τρόπους για να αυξήσουμε την καταλληλότητα των οργάνων δωρητών .” Αν και η πρώτη μεταμόσχευση καρδιάς που πραγματοποιήθηκε στο νοσοκομείο Groote Schuur στο Κέιπ Τάουν (Νότια Αφρική) το 1967 ελήφθη από δότη (δωρεά μετά κυκλοφορικό θάνατο) DCD, αυτή η τεχνική εγκαταλείφθηκε και αντικαταστάθηκε από μεταμοσχεύσεις καρδιάς που ελήφθησαν από δότες που επιβεβαιώθηκαν νεκροί χρησιμοποιώντας νευρολογικά κριτήρια (δωρεά μετά από εγκεφαλικό θάνατο, ή DBD)—με άλλα λόγια, ο εγκέφαλός τους έχει σταματήσει να λειτουργεί εντελώς. Μέχρι πρόσφατα, οι μεταμοσχεύσεις καρδιάς παγκοσμίως εξακολουθούσαν να πραγματοποιούνται μόνο με όργανα που λαμβάνονται από δότες (δωρεά μετά από εγκεφαλικό θάνατο, ή DBD). Ωστόσο, τα τελευταία χρόνια, οι μεταμοσχεύσεις καρδιάς από δότες (δωρεά μετά κυκλοφορικό θάνατο) DCD έχουν γίνει κλινική πραγματικότητα παγκοσμίως χάρη στην πολυετή έρευνα που διεξήχθη στο Cambridge. Δωρεά μετά κυκλοφορικό θάνατο DCD είναι η δωρεά οργάνων από ασθενείς που έχουν τραγικά μια ασθένεια που δεν μπορεί να επιβιώσει. Αυτοί οι ασθενείς είναι συνήθως αναίσθητοι στην εντατική στο νοσοκομείο και εξαρτώνται από τον αερισμό. Γίνονται αναλυτικές συζητήσεις μεταξύ γιατρών, ειδικευμένων νοσηλευτών και της οικογένειας του ασθενούς και εάν η οικογένεια συμφωνήσει για δωρεά οργάνων, η διαδικασία ξεκινά. Μετά την απόσυρση της θεραπείας, η καρδιά σταματά να χτυπά και αρχίζει να διατηρεί βλάβη στους ιστούς της. Μετά από 30 λεπτά, πιστεύεται ότι αυτή η βλάβη γίνεται μη αναστρέψιμη και η καρδιά άχρηστη. Για να αποφευχθεί αυτή η βλάβη, τη στιγμή του θανάτου αυτές οι μη χτυπημένες καρδιές μεταφέρονται σε ένα φορητό μηχάνημα γνωστό ως Σύστημα φροντίδας οργάνων Organ Care System (OCS), όπου το όργανο διαχέεται με οξυγονωμένο αίμα και αξιολογείται για να διαπιστωθεί εάν είναι κατάλληλο για μεταμόσχευση. Αυτή η τεχνική πρωτοστάτησε από το Royal Papworth Hospital NHS Foundation Trust στο Cambridge, του οποίου η ομάδα μεταμοσχεύσεων πραγματοποίησε την πρώτη μεταμόσχευση καρδιάς (δωρεά μετά κυκλοφορικό θάνατο) DCD στην Ευρώπη το 2015.
Το Royal Papworth έγινε έκτοτε το μεγαλύτερο και πιο έμπειρο κέντρο μεταμόσχευσης καρδιάς (δωρεά μετά κυκλοφορικό θάνατο) DCD στον κόσμο. Η μεταμόσχευση καρδιάς (δωρεά μετά κυκλοφορικό θάνατο) DCD ξεκίνησε ταυτόχρονα στην Αυστραλία, ακολουθούμενη από το Βέλγιο, την Ολλανδία, την Ισπανία και τις ΗΠΑ. Σύμφωνα με το GODT, 295 μεταμοσχεύσεις καρδιάς (δωρεά μετά κυκλοφορικό θάνατο) DCD πραγματοποιήθηκαν σε αυτές τις έξι χώρες το 2021.
Τα συστήματα φροντίδας οργάνων είναι ακριβά, κοστίζουν περίπου 400.000 δολάρια ΗΠΑ ανά μηχάνημα συν επιπλέον 75.000 δολάρια για αναλώσιμα για κάθε όργανο που διαχέεται. Μια εναλλακτική, και πολύ πιο οικονομική προσέγγιση, είναι γνωστή ως θωρακο-κοιλιακή νορμοθερμική επαναιμάτωση (taNRP). Αυτό περιλαμβάνει την έγχυση του οργάνου in situ στο σώμα του δότη και εκτιμάται ότι κοστίζει περίπου 3.000 δολάρια. Η χρήση του αναφέρθηκε για πρώτη φορά το 2016 από μια ομάδα στο Royal Papworth Hospital. Σε μια μελέτη που δημοσιεύτηκε στο eClinical Medicine, μια διεθνής ομάδα κλινικών επιστημόνων και ειδικών καρδιάς από 15 μεγάλα μεταμοσχευτικά κέντρα παγκοσμίως, συμπεριλαμβανομένου του Ηνωμένου Βασιλείου, της Ισπανίας, των ΗΠΑ και του Βελγίου, εξέτασε τα κλινικά αποτελέσματα 157 καρδιών δότη (δωρεά μετά κυκλοφορικό θάνατο) DCD που ανακτήθηκαν και μεταμοσχεύθηκαν από δότες που υποβλήθηκαν σε θωρακο-κοιλιακή νορμοθερμική επαναιμάτωση taNRP. Τα συνέκριναν με τα αποτελέσματα από 673 μεταμοσχεύσεις καρδιάς με δωρεά μετά από εγκεφαλικό θάνατο DBD, που αντιπροσωπεύει το «χρυσό πρότυπο».
Η ομάδα διαπίστωσε ότι συνολικά, η χρήση της θωρακο-κοιλιακής νορμοθερμικής επαναιμάτωσης taNRP αύξησε σημαντικά τον αριθμό των δωρητών, αυξάνοντας τον αριθμό των μεταμοσχεύσεων καρδιάς που πραγματοποιήθηκαν κατά 23%. Ο κ. Stephen Large, Σύμβουλος Καρδιοθωρακοχειρουργός στο Royal Papworth Hospital και επικεφαλής ερευνητής, είπε: «Η απόσυρση της υποστήριξης ζωής από έναν ασθενή είναι μια δύσκολη απόφαση τόσο για τις οικογένειες όσο και για το ιατρικό προσωπικό που εμπλέκεται και έχουμε καθήκον να τιμήσουμε τις επιθυμίες του δότη. Προς το παρόν, μία στις δέκα ανακτηθείσες καρδιές απορρίπτεται, αλλά η αποκατάσταση της λειτουργίας της καρδιάς επί τόπου θα μπορούσε να μας βοηθήσει να διασφαλίσουμε ότι περισσότερες καρδιές δότη θα βρουν έναν αποδέκτη.”
Τα ποσοστά επιβίωσης ήταν συγκρίσιμα μεταξύ της μεταμόσχευσης καρδιάς με δωρεά μετά κυκλοφορικό θάνατο DCD και δωρεά μετά από εγκεφαλικό θάνατο DBD, με το 97% των ασθενών να επιβιώνουν για περισσότερες από 30 ημέρες μετά τη μεταμόσχευση καρδιάς με θωρακο-κοιλιακή νορμοθερμική επαναιμάτωση taNRP (δωρεά μετά κυκλοφορικό θάνατο) DCD, το 93% για περισσότερο από ένα χρόνο και το 84% των ασθενών να είναι ακόμη ζωντανοί μετά από πέντε χρόνια. Ο καθηγητής Filip Rega, Επικεφαλής της Κλινικής στο Τμήμα Καρδιοχειρουργικής στο UZ Leuven, Βέλγιο, δήλωσε: «Αυτή η πολλά υποσχόμενη νέα προσέγγιση θα μας επιτρέψει να προσφέρουμε μεταμόσχευση καρδιάς, μια θεραπεία τελευταίας λύσης, σε πολλούς περισσότερους ασθενείς που χρειάζονται μια νέα καρδιά”. Οι ερευνητές λένε ότι ορισμένα από τα οφέλη από τη θωρακο-κοιλιακή νορμοθερμική επαναιμάτωση taNRP είναι πιθανόν χάρη στον μειωμένο χρόνο που η καρδιά δεν λάμβανε οξυγονωμένο αίμα, γνωστό ως θερμός ισχαιμικός χρόνος, σε σύγκριση με την άμεση προμήθεια (δηλαδή, όταν η καρδιά αφαιρείται αμέσως για μεταμόσχευση και έγχυση έξω από το σώμα). Ο διάμεσος μέσος χρόνος ήταν 16,7 λεπτά, σημαντικά μικρότερος από τα 30 λεπτά που σχετίζονται με μόνιμη βλάβη στα καρδιακά κύτταρα. Ένα πρόσθετο πλεονέκτημα αυτής της προσέγγισης είναι ότι επιτρέπει στις ιατρικές ομάδες να συντηρούν ταυτόχρονα πολλά όργανα, όπως το ήπαρ, το πάγκρεας και τα νεφρά, χωρίς την ανάγκη πολλών εξωτερικών μηχανημάτων αιμάτωσης ειδικών οργάνων. Αυτό μειώνει την πολυπλοκότητα και το κόστος. Ο καθηγητής Ashish Shah, Επικεφαλής του Τμήματος Καρδιοχειρουργικής στα Πανεπιστημιακά Νοσοκομεία Vanderbilt, Nashville, ΗΠΑ, δήλωσε: “Η μεταμόσχευση καρδιάς ήταν και θα είναι πάντα μια μοναδική διεθνής προσπάθεια. Η τρέχουσα μελέτη είναι ένα άλλο παράδειγμα αποτελεσματικής διεθνούς συνεργασίας και ανοίγει νέα σύνορα, όχι μόνο στη μεταμόσχευση, αλλά στη βασική μας κατανόηση για το πώς μπορούν να σωθούν όλες οι καρδιές».
Η Δρ Beatriz Domínguez-Gil, Γενική Διευθύντρια του Εθνικού Οργανισμού Μεταμοσχεύσεων στην Ισπανία, δήλωσε: “Τα αποτελέσματα αυτής της συλλογικής μελέτης φέρνουν ελπίδα σε χιλιάδες ασθενείς που χρειάζονται μεταμόσχευση καρδιάς κάθε χρόνο σε όλον τον κόσμο. Τα ευρήματά της αποκαλύπτουν ότι η δωρεά μετά κυκλοφορικό θάνατο DCD, η μεταμόσχευση καρδιάς με βάση τη θωρακο-κοιλιακή νορμοθερμική επαναιμάτωση taNRP, μπορεί να οδηγήσει σε αποτελέσματα τουλάχιστον παρόμοια με το πρότυπο του χρυσού και να αυξήσει τις διαθέσιμες καρδιές για μεταμόσχευση με τρόπο που συμβάλλει στη βιωσιμότητα των συστημάτων υγειονομικής περίθαλψης».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου