Θεοφάνης Α. Τσαπικούνης *
Η προέλευση του Έθνους και του Κράτους, του κάθε έθνους και του κάθε κράτους, χάνεται προφανώς σε μύθους, θρύλους, δοξασίες, έπη και γεγονότα, τόσο βαθειά στον χρόνο που δημιουργούνται τόσο μεγάλα κενά που συχνά μετατρέπονται σε μαθηματικά αξιώματα.
Εμείς οι Έλληνες δεν είχαμε ποτέ συλλογική εθνική συνείδηση παρά τις φιλότιμες προσπάθειες κάποιων προγόνων μας. Χρειάστηκαν πάνω από 2000 χρόνια υποδουλώσεων και σκλαβιάς για να αποκτήσουμε εθνική συνείδηση και πολύ αίμα για να γίνουμε ανεξάρτητο κράτος.
Γιατί να γίνουμε κράτος; Γιατί πρέπει και τι οδηγεί μια μεγάλη πληθυσμιακή ομάδα να γίνει κράτος; Και μετά μπαίνουμε στην περιπέτεια της διοίκησης που έχει να κάνει με το πολίτευμα.
Δυο αιώνες τώρα που γίναμε κράτος, το κράτος είναι το απόλυτο εργαλείο στα χέρια μερικών για βόλεμα και πλουτισμό και είναι όντως παράξενο που ακόμα στεκόμαστε όρθιοι. Το ελληνικός κράτος στο απώτερο μέλλον θα είναι συνώνυμο του Βυζαντίου, της διαφθοράς δηλαδή.
Όμως, γιατί έχουμε δημιουργία κράτους;
Προφανώς για λόγους ιστορικούς, για λόγους συνείδησης αλλά και για πρακτικούς λόγους. Συγκεκριμένα:
Το ελληνικό κράτος θα έπρεπε να προστατεύει τους πολίτες του από τροχαία, εκτροχιασμούς, πλημμύρες, σεισμούς.
Το ελληνικό κράτος θα έπρεπε να μεριμνά ιδιαιτέρα για τα νέα παιδιά και να φροντίζει ώστε να αποκτήσουν χαρακτήρα και προσωπικότητα, να μορφωθούν και μετά να βρουν εργασία, να κάνουν οικογένεια και να συνεισφέρουν με έμψυχο δυναμικό και υλικά αγαθά στην ευδαιμονία του κράτους, με την σειρά τους.
Το ελληνικό κράτος θα έπρεπε να μεριμνά για την υγεία, την ασφάλεια της ζωής, την ποιότητα της ζωής, την έλλειψη εγκληματικότητας, την δικαιοσύνη.
Το ελληνικό κράτος θα έπρεπε να μεριμνά για την εσωτερική και εξωτερική ασφάλεια του κράτους έναντι της επιβουλής εξωτερικών ασταθών γειτόνων.
Όμως η πραγματικότητα είναι άλλη εδώ και μερικές δεκαετίες. Το ελληνικό κράτος έχει μετασχηματιστεί σε ένα κομματικό κράτος και κομματικό κράτος σημαίνει κάτι σαν την Σοβιετική Ένωση πριν την περεστρόικα του Γκορμπατσώφ. Όποιος είναι του κόμματος την έχει καλά, οι υπόλοιποι ας τα βρουν μόνοι τους.
Το κομματικό κράτος φροντίζει για φιέστες ταχύτητας του Λευκού Βέλους αλλά η αλλαγή πάνω στις σιδηροτροχιές είναι καθαρά θέμα τύχης.
Το κομματικό κράτος κραυγάζει και αλυχτά για τις προσλήψεις στο σύστημα υγείας ενώ καυχιέται για το πόσα χρήματα δαπανά σε παιδεία και γεωργία ενώ ταυτόχρονα όλα καταρρέουν.
Το κομματικό κράτος καγχάζει για τις ένοπλες δυνάμεις ενώ την ίδια στιγμή τα ηλεκτρονικά συστήματα στην πλειονότητα των οπλικών συστημάτων είναι παρωχημένα και παράλληλα είναι άγνωστο αν φτιάχνουμε σφαίρες ή τις αγοράζουμε ενώ Ισραήλ και Τουρκία έχουν αναπτύξει τόσο την αμυντική τους βιομηχανία που συγκαταλέγονται στις 20 καλύτερες του κόσμου.
Το κομματικό κράτος κοκορεύεται για το τι έχει κάνει στην παιδεία ενώ την ίδια στιγμή τα παιδιά είναι εντελώς αμόρφωτα, η εφηβική εγκληματικότητα αυξάνει και η κριτική σκέψη μαζί με το χτίσιμο χαρακτήρα μηδενίζεται. Δηλαδή σβήνει αριστοτεχνικά το μέλλον.
Το κομματικό κράτος μεριμνά για την εγκαθίδρυση προβλημάτων και μιζέριας για να μπορεί να υπόσχεται λύσεις.
Το κομματικό κράτος φροντίζει η κλωτσιά ή το πάτημα σκύλου ή γάτας να είναι κακούργημα και την ίδια στιγμή η αφαίρεση χαλκού και καλωδίων από εγκαταστάσεις υποδομών που μετακινούνται εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι να είναι πλημμέλημα. Η αφαίρεση υλικών από τα Τέμπη είχε σαν αποτέλεσμα το τρένο να περάσει σε ρεύμα καθόδου με τις γνωστές συνέπειες. Μια τεράστια ομάδα συμπολιτών μας έχει σαν επάγγελμα την κλοπή υλικών από τον οσε, τον οτε κλπ. Και αυτό είναι πλημμέλημα. Η ζωή αυτών που απανθρακώθηκαν είναι πλημμέλημα και αξίζει λιγότερο από την ζωή ενός σκύλου ή μιας γάτας.
Το κομματικό κράτος φροντίζει η κλωτσιά ή το πάτημα σκύλου ή γάτας να είναι κακούργημα και την ίδια στιγμή η κατά συρροή πρόκληση ατυχημάτων από μεθυσμένους ή άμυαλους λάτρεις της ταχύτητας και η αφαίρεση της ανθρώπινης ζωής να είναι πλημμέλημα.
Το κομματικό κράτος φροντίζει ώστε οι πολίτες του να είναι αμόρφωτοι ψυχικά και πνευματικά και αυτό φαίνεται κάθε μέρα.
Το κομματικό κράτος μεριμνά ιδιαιτέρα για τα δικά του παιδιά. Μόνο γι αυτά.
Τις συνέπειες του κομματικού κράτους τις βλέπουμε και τις ζούμε έντονα πάνω από μια δεκαετία τώρα. Αυτοί που διαβάζουν και ξέρουν ιστορία γνωρίζουν ότι τις συνέπειες του κομματικού κράτους τις έχουμε κάνει καθημερινότητα δυο αιώνες τώρα.
Οι συνθήκες αγραμματοσύνης σε συνδυασμό με ένα ισχυρό λαϊκό αίσθημα οδήγησαν για πάνω από 120 χρόνια (1821-1941) σε έπη, θριάμβους και επεκτάσεις, με μόνη εξαίρεση την Μικρά Ασία (1922) που και εκεί δεν ξέρουμε την έκβαση αν δεν είχαμε την σαρωτική αλλαγή της ηγεσίας συνέπεια της αλλαγής της κυβέρνησης.
Σήμερα, οι συνθήκες γραμματοσύνης μετά της παρουσίας κινητών, ταμπλετ κ ιντερνετ σε συνδυασμό με την ισχυρή απουσία λαϊκού αισθήματος μαθηματικά θα οδηγήσει στην συρρίκνωση και ίσως αυτή την φορά να είναι η τελευταία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου