Όλες οι κρεμαστές γέφυρες είναι επιρρεπείς σε κραδασμούς και ταλαντεύσεις που προκαλούνται από την κίνηση και τον αέρα. Αυτές οι δονήσεις, εφόσον δεν είναι σε συντονισμό με τη φυσική συχνότητα της γέφυρας, δεν αποτελούν πρόβλημα. Ωστόσο, αν γίνουν σε αρμονία, όπως όταν βαδίζει συντεταγμένα ένα σώμα στρατιωτών, η ταλάντευση της γέφυρας μπορεί να ενταθεί. Αν η συχνότητα των βημάτων ταιριάξει με τη φυσική συχνότητα της γέφυρας, η ρυθμική πορεία των στρατιωτών θα ενισχύσει τους κραδασμούς στη γέφυρα προκαλώντας δομική αστοχία.
Στις 12 Απριλίου 1831, ένα σύνταγμα στρατιωτών διέσχιζε τη γέφυρα, βαδίζοντας σε τετράδες, όταν η γέφυρα άρχισε να δονείται από τον βηματισμό τους. Οι στρατιώτες βρήκαν τη δόνηση διασκεδαστική και μερικοί από αυτούς άρχισαν να σφυρίζουν μια μελωδία, προκαλώντας ακόμη μεγαλύτερη δόνηση. Η κεφαλή του τμήματος είχε σχεδόν φτάσει στην απέναντι πλευρά όταν ακούστηκε "ένας ήχος που έμοιαζε με ακανόνιστους πυροβολισμούς". Αμέσως, ένας από τους σιδερένιους στύλους που στήριζαν τις αλυσίδες στην πλευρά του ποταμού έπεσε προς τη γέφυρα, τραβώντας μαζί του μια μεγάλη πέτρα από την προβλήτα στην οποία ήταν βιδωμένη. Η γωνία της γέφυρας, που πλέον δεν στηριζόταν, έπεσε στο ποτάμι, παρασέρνοντας μαζί περίπου σαράντα στρατιώτες. Το ποτάμι ήταν ρηχό οπότε δεν υπήρξαν θύματα, αλλά μερικοί από αυτούς τραυματίστηκαν αποκομίζοντας μερικά σπασμένα κόκαλα.
Αποτέλεσμα της κατάρρευσης της γέφυρας ήταν να εκδώσει διαταγή ο βρετανικός στρατός με την οποία "απαγορεύεται το βάδην" όταν οι στρατιώτες περνούν μια γέφυρα.
Η κατάρρευση της γέφυρας στην γαλλική πόλη Ανζέρ
Ένα ακόμη παρόμοιο παράδειγμα έλαβε χώρα λιγότερο από είκοσι χρόνια αργότερα στην πόλη Ανζέρ της Γαλλίας. Στις 16 Απριλίου 1850, ένα τάγμα Γάλλων στρατιωτών βάδιζε στη γέφυρα της πόλης, μήκους 335 ποδιών, πάνω από τον ποταμό Μαιν, ενώ μαινόταν μια δυνατή καταιγίδα και ο αέρας έκανε τη γέφυρα να ταλαντώνεται. Ενώ οι στρατιώτες προσπαθούσαν να περάσουν, τα σώματά τους λειτούργησαν σαν ιστία, εγκλωβίζοντας ακόμα περισσότερο αέρα. Οι επιζώντες ανέφεραν ότι ένιωθαν αποπροσανατολισμένοι, καθώς προσπαθούσαν να διατηρήσουν την ισορροπία τους, αλλά και να μην πέσουν. Αν και οι στρατιώτες είχαν λάβει οδηγίες να μην βαδίζουν συντεταγμένα και να απομακρύνουν τις γραμμές τους, οι προσπάθειές τους να ταιριάξουν με την ταλαντευόμενη κίνηση της γέφυρας μπορεί ακούσια να τους έκανε να βαδίζουν με τον ίδιο ρυθμό, με αποτέλεσμα να υπάρχει αντήχηση. Κάποια στιγμή, και ενώ περίπου 500 στρατιώτες βρίσκονταν πάνω στη γέφυρα, έσπασε ένα από τα καλώδια της γέφυρας, κάνοντας ένα θόρυβο σαν βολή, και το κατάστρωμα κατέρρευσε, ρίχνοντας τους στρατιώτες στο ποτάμι. Συνολικά 226 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους.
Η αστοχία της γέφυρας αποδόθηκε σε σκουριασμένο καλώδιο, αλλά η καταιγίδα και οι στρατιώτες έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην κατάρρευση. Η καταστροφή οδήγησε τη Γαλλία να μην ασχοληθεί με τις κρεμαστές γέφυρες και η κατασκευή τους ανεστάλη για είκοσι χρόνια.
Πινακίδα στη Γέφυρα Άλμπερτ του Λονδίνου, που ζητά από τους στρατιώτες να μην βαδίζουν συντονισμένα όταν περνούν. Η γέφυρα είναι επίσης επιρρεπής σε δονήσεις όταν την διασχίζει μεγάλος αριθμός ανθρώπων.
Μια άλλη υπενθύμιση της ευπάθειας των κρεμαστών γεφυρών παρατηρήθηκε το 2000, κατά τα εγκαίνια της γέφυρας Millennium Bridge του Τάμεση στο Λονδίνο. Ενώ τα πλήθη συνέρρεαν στη γέφυρα, τα πόδια τους την έκαναν να δονείται ελαφρά. Το βήμα πολλών πεζών συντονίστηκε, ακούσια, με τους κραδασμούς αυξάνοντάς τους. Παρόλο που οι μηχανικοί επέμεναν ότι η γέφυρα Millennium δεν κινδύνευσε ποτέ να καταρρεύσει, για περίπου ένα χρόνο την έκλεισαν, ενώ τα συνεργεία κατασκευής εγκατέστησαν αποσβεστήρες ενέργειας για να ελαχιστοποιήσουν τους κραδασμούς που προκαλούν οι πεζοί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου