Τα υβριδικά αγριογούρουνα κατακλύζουν τη χώρα – Οι σοβαροί κίνδυνοι και πώς θα τους αντιμετωπίσουμε

Υβριδικοί αγριόχοιροι, ένα είδος αγριογούρουνων που εξαπλώθηκε

ραγδαία στην Ελλάδα από ανθρώπινο λάθος. Πλέον ο υπερπληθυσμός τους φέρνει μόνο προβλήματα με την ανάγκη αντιμετώπισης και οργανωμένης λύσης να είναι μονόδρομος. Ο Βαγγέλης Στογιάννης, από το ΔΣ του ΝΕΜΕΣΙΣ μιλάει στο Newsbomb.gr για τους υβριδικούς αγριόχοιρους και τις προτάσεις του συλλόγου για την αντιμετώπιση του προβλήματος του υπερπληθυσμού.

Πόσες φορές έχουμε ακούσεις στις ειδήσεις για τροχαία ατυχήματα με αγριογούρουνα; Πόσες φορές αγρότες παραπονέθηκαν για τις καλλιέργειες ότι καταστρέφονται από πληθυσμούς αγριογούρουνων; Δυστυχώς οι πληθυσμοί των συγκεκριμένων ζώων αυξάνονται συνεχώς με την πολιτεία να μην μπορεί να ελέγξει την εξάπλωσή τους. Δεν πρόκειται για απλά αγριογούρουνα αλλά για υβριδικούς αγριόχοιρους.

Ο Βαγγέλης Στογιάννης του Διοικητικού Συλλόγου ΝΕΜΕΣΙΣ μίλησε για τους υβριδικούς αγριόχοιρους, το είδος αγριόχοιρων που παραμένει ανεξέλεγκτο στην Ελλάδα.



Πρόκειται για υβρίδια αγριόχοιρων που προωθήθηκαν την δεκαετία του 1990 μέχρι το 2004. Η προώθησή τους ξεκίνησε για να αντιμετωπίσουν οι κτηνοτρόφοι την κρίση και το οικονομικό αδιέξοδο της εκμετάλλευσης. Έτσι άρχισε ο ανταγωνισμός και οι μικρότεροι χοιροτρόφοι και ζωοτέχνες άρχισαν σε ορεινές και ημιορεινές περιοχές να εκτρέφουν αγριόχοιρους. Πρόκειται για διασταυρωμένα υβρίδια του ευρασιατικού αγριόχοιρου με κάποιες από τις δύο μελανόμορφες φυλές, την ουγγρική και της κεντρικής Ευρώπης, επειδή αυτά μεγάλωναν γρήγορα και γεννούσαν παραπάνω από μια φορά 8 με 10 μικρά σε αντίθεση με τους οικόσιτους.

Το πρόβλημα χειροτέρεψε μετά από το 2000 όταν οι καταναλωτές συνειδητοποίησαν ότι το κρέας δεν είναι και τόσο άγριος χοίρος. Έτσι το εγκατέλειψαν και οι εκτροφές αυτές κατέρρευσαν. Παρά πολλοί λοιπόν από τους χοιροτρόφους έριξαν τις μάντρες και τους άφησαν στο έλεος του Θεού. Αυτά πολλαπλασιάζονται ανεξέλεγκτα, είναι βαρύτερα από τον κανονικό αγριόχοιρο και μεγαλώνουν γρηγορότερα έχοντας μεγαλύτερες ανάγκες για τροφή και νερό. Έφυγαν από τις ορεινές περιοχές όπου τους άφησαν οι ζωοτρόφοι και ξεκίνησαν να κατεβαίνουν προς τις πεδιάδες και περιοχές με ανθρώπινες εγκαταστάσεις, όπως καλλιέργειες και νερό λόγω των αναγκών τους.
Τα προβλήματα που προκάλεσε η κάθοδος των υβριδικών αγριόχοιρων

Όπως περιγράφει ο κ. Στογιάννης από το 2000 που ξεκίνησε η κάθοδος οι υβριδικοί αγριόχοιροι έχουν προκαλέσει ζημιές και πάρα πολλά ατυχήματα. Κινούνται τη νύχτα για βοσκή, περνώντας τους δρόμους που πολλές φορές δεν φωτίζονται αποτελώντας κίνδυνο για τους οδηγούς. Ήδη έχουν μπει σε αρκετά προάστια της Αττικής δια ξηράς για να βρουν τροφή και νερό. Στην Εύβοια δε, πέρασαν κολυμπώντας. Ξεκίνησαν από τη Μακεδονία και τη Θεσσαλία φτάνοντας μέχρι τον Ισθμό.

Σε ερώτηση εάν τα ζώα αυτά είναι επικίνδυνα και απειλητικά προς τον άνθρωπο, ο κ. Στογιάννης μάς δήλωσε ότι δεν έχουν την τάση να επιτεθούν εάν δεν απειληθούν. Συνηθίζουν να αφήνουν ήσυχους τους ανθρώπους. Ωστόσο, εάν τα πλησιάσουν ή νιώσουν στριμωγμένα, τότε υπάρχει το ενδεχόμενο της άμυνας. Επιπλέον, η περίπτωση να επιτεθούν οι αγριόχοιροι είναι να πλησιάσουν το μικρό τους και να το τρομάξουν και έτσι όλη η αγέλη θα συγκλίνει.Υβριδικός αγριόχοιρος
Τρόποι αντιμετώπισης του υπερπληθυσμού των αγριόχοιρων

Άραγε πώς είναι εφικτό να σταματήσει η ραγδαία αύξηση του πληθυσμού των υβριδικών αγριόχοιρων;

Αρχικά είχε γίνει μια προσπάθεια αντιμετώπισης από του υπουργείο και την είχε αδειοδοτήσει το ΗΠΕΚΑ με συνεργεία δίωξης αγριόχοιρων από κυνηγούς, οι οποίοι αναζητούσαν τα ζώα με τη λογική ότι έτσι θα μειωθεί ο πληθυσμός. Αυτά τα μέτρα δεν εφαρμόστηκαν μόνο στην Ελλάδα αλλά και στη Ρώμη, στη Γερμανία με τους πληθυσμούς τελικά να επεκτείνονται γιατί κυνηγούνταν.

Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις όπως εξηγεί ο κ. Στογιάννης το κυνήγι με συνεργεία δίωξης αποσπούσε τις αγέλες αγριόχοιρων. Όταν είναι στην αγέλη τους μετακινούνται και τρέφονται. Σε περίπτωση που αντιληφθούν κίνδυνο, τα αρσενικά κοντοστέκονται για να υπερασπιστούν τα θηλυκά και τα μικρά τους. Όταν λοιπόν οι κυνηγοί φτάνουν με θόρυβο, όπλα και σκυλιά, σκοτώνονται πρώτα τα αρσενικά και μερικά από τα θηλυκά. Τα υπόλοιπα θηλυκά σκορπούν και σε περίπτωση που κυοφορούν γεννάνε απομονωμένα το ένα από το άλλο, ενώ ενδέχεται να υπάρξει και ενδογαμία ανάμεσα στα παιδιά τους και τα νέα. Από εκεί λοιπόν που κάποιοι κυνηγοί πυροβολούν μια αγέλη, μέσα σε κάποια χρόνια έρχονται περισσότερες αγέλες.

«Η ίδια η φύση μάς δείχνει τον δρόμο», υπογραμμίζει ο κ. Στογιάννης. Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται επίσης ανάκαμψη του πληθυσμού του λύκου στην Ελλάδα. Οι λύκοι αυξάνονται και αυτοί σε πεδινές περιοχές και το βασικό θήραμά τους είναι ο αγριόχοιρος. Ακολουθούν κοπάδια και μόλις βρουν την ευκαιρία, προσεγγίζουν την αγέλη χωρίς να την αποσπούν. Επιπλέον τα αγριογούρουνα έχουν το μειονέκτημα ότι είναι βαρύτερα ζώα και έτσι χρειάζονται νερό και τροφή που δεν υπάρχει σε ποσότητες και έτσι θα έχουν περισσότερη θνησιμότητα. Και τα δύο χρειάζονται υπομονή. Με το συνεργείο κυνηγών, ο λύκος δεν θα μπορέσει να κάνει τη δουλειά του. Μπορεί να πάρει χρόνο αλλά ο λύκος με τον τρόπο που κυνηγάει δεν αποσπά τις αγέλες και έτσι θα αποτραπεί η εκθετική αύξηση και η έκρηξη του πληθυσμού.

Ο υπερπληθυσμός των αγριογούρουνων φέρνει μόνο προβλήματα με την ανάγκη αντιμετώπισης και οργανωμένης λύσης να είναι μονόδρομος.Pixabay

Τροχαία ατυχήματα και κατεστραμμένες καλλιέργειες

Όπως προαναφέρθηκε, τα τροχαία ατυχήματα και οι κατεστραμμένες καλλιέργειες είναι δύο από τα βασικά προβλήματα της αύξησης του υπερπληθυσμού.

Δυστυχώς δεν υπάρχει ενημέρωση στους αγρότες. Μέσα από έρευνα διαπιστώθηκε ότι η ερυθρόλευκη κορδέλα της τροχαίας για κάποιο λόγο απομακρύνει τους χοίρους. Έτσι εάν τοποθετηθεί γύρω από καλλιέργειες οι αγριόχοιροι δεν θα τις πλησιάσουν. Εάν ειδικά κουνιέται ελαφριά είναι ένα εμπόδιο που δεν τολμούν να υπερβούν. Με μικρό λοιπόν κόστος προστατεύεται η καλλιέργεια.

Όσον αφορά τα τροχαία ατυχήματα η νομοθεσία είναι πολύ συγκεκριμένη αφού δεν μπορούν να φωτιστούν όλοι οι δρόμοι. Τοποθετούνται ταμπέλες τριγωνικές για διάβαση προβάτων και αρκούδων ώστε να χαμηλώσουν ταχύτητα οι οδηγοί για να προλάβουν να αντιδράσουν. Ωστόσο οι ταμπέλες αυτές δεν υπάρχουν σε όλους τους επαρχιακούς δρόμους, μια ενέργεια που αν εφαρμοζόταν δεν θα υπήρχε μεγάλο κόστος.

Επιπλέον εάν υπήρχε κατάλληλη ενημέρωση για την κατανόηση του προβλήματος θα μπορούσε να δώσει μια ανάσα που χρειάζεται για να πάψει αυτό το πρόβλημα να πολλαπλασιάζεται μαζί και οι συνέπειές τους.