Το φίδι νάνος - Pseudorabdion longiceps - εντοπίστηκε σε ορισμένες περιοχές της Νοτιοανατολικής Ασίας, συμπεριλαμβανομένης της νότιας Ταϊλάνδης, της χερσονήσου της Μαλαισίας, της Σιγκαπούρης, της Σουμάτρας, του Βόρνεο και των Φιλιππίνων. Είναι μικρό και νυχτόβιο και κρύβεται σε σωρούς φύλλων ή κάτω από βράχους ή κορμούς κατά τη διάρκεια της ημέρας, σημειώνουν οι ερευνητές.
Ακόμα κι έτσι, το μικρό του μέγεθος το καθιστά ευάλωτο σε πουλιά και άλλα φίδια, όπως το ριγέ κοραλλιογενές φίδι.
Τα μικρά φίδια έχουν συχνά ένα εντυπωσιακό «οπλοστάσιο» που μπορούν να χρησιμοποιήσουν για την άμυνά τους ενάντια σε πιθανούς θηρευτές, όπως καμουφλάζ, χρωματισμό, μυρωδιές, μα το παίζουν νεκρά, εκφοβισμό και απλώς ... φυγή.
Υπήρχαν ανεπιβεβαίωτες αναφορές ότι το φίδι νάνος μπορούσε να κάνει κωλοτούμπες ως μέσο διαφυγής, αλλά οι ερευνητές τεκμηρίωσαν για πρώτη φορά τον ασυνήθιστο αμυντικό μηχανισμό, σε ένα άρθρο που δημοσιεύτηκε την Τετάρτη στο περιοδικό Biotropica.
Ενώ διεξήγαγαν ερπητολογικές έρευνες για άλλα είδη, οι ερευνητές συνάντησαν ένα ξαφνιασμένο ενήλικο φίδι νάνο που άρχισε να «περιστρέφει το σώμα του σαν ρόδα και να κυλά για να προσπαθήσει να ξεφύγει», καταφέρνοντας να κινηθεί γύρω στο 1,5 μέτρο στο δρόμο σε λιγότερο από πέντε δευτερόλεπτα.Καθώς η διαδικασία αυτή φαίνεται να επιβαρύνει πολύ το μεταβολισμό τους, τα φίδια δεν μπορούν να το κάνουν για μεγάλες χρονικές περιόδους και συνήθως διαρκεί μόνο λίγα δευτερόλεπτα», είπε στο CNNi ο συγγραφέας Evan Seng Huat Quah, από το Universiti Malaysia Sabah.
Ο Quah, ο οποίος είχε δει τη συμπεριφορά του φιδιού νάνου, ήταν ενθουσιασμένος που η ομάδα του είχε εξοπλισμό καταγραφής στη διάθεσή του.
Σύμφωνα με ένα δελτίο Τύπου, παρατήρησαν ότι το φίδι εκτελεί επανειλημμένα αυτή τη διαδικασία των περιστροφών. Αυτή η συμπεριφορά δεν έχει παρατηρηθεί επίσημα σε κανένα άλλο είδος φιδιού ή ερπετού, πρόσθεσε η ομάδα, αν και η κύλιση ως μέθοδος διαφυγής έχει καταγραφεί σε ορισμένα ασπόνδυλα, όπως οι κάμπιες και οι αράχνες της ερήμου.
Τα φίδια συνήθως χρησιμοποιούν την περίεργη μέθοδο μετακίνησης όταν αισθάνονται ότι απειλούνται και θέλουν να αποφύγουν τη σύλληψη. Οι ερευνητές εικάζουν επίσης ότι θα μπορούσαν να το κάνουν για να τρομάξουν και να μπερδέψουν τα αρπακτικά, συμπεριλαμβανομένων άλλων φιδιών.
«Αυτή η ξαφνική κίνηση όχι μόνο τρομάζει και προκαλεί σύγχυση στους οπτικά προσανατολισμένους θηρευτές, αλλά η περιστροφική κίνηση αφήνει επίσης ένα ίχνος μυρωδιάς που θα μπορούσε να αποσπάσει τα αρπακτικά, δίνοντας στο φίδι περισσότερο χρόνο για να δραπετεύσει», είπε ο Quah στο CNNi.
Ο Quah είπε ότι η ομάδα του πιστεύει ότι η αυτή συμπεριφορά μπορεί να ξεπερνά το νάνο φίδι και να βρεθεί σε άλλα είδη, «ιδιαίτερα στα καλαμοφίδια της οικογένειας Calamariinae. Υπάρχουν ανέκδοτες αναφορές για άλλα είδη που εκτελούν αυτή τη συμπεριφορά, συμπεριλαμβανομένου ενός άλλου μέλους του ίδιου γένους, του Pseudorabdion albonuchalis», γνωστό και ως το φίδι με καλαμιώνα με λευκό κολάρο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου