Σύλλογος εργαζόμενων «Σκλαβενίτη»: Πέθανε υπάλληλος εν ώρα εργασίας & το κατάστημα συνέχισε να λειτουργεί

Τα συλλυπητήριά του στους οικείους του συναδέλφου μας που έχασε τη ζωή

του, εν ώρα εργασίας, σε κατάστημα στη Χαλκίδα, εκφράζει το Σωματείο Εργαζομένων στις επιχειρήσεις του ομίλου «Σκλαβενίτης» στη Β. Ελλάδα.

Το Σωματείο καταγγέλλει την εντατικοποίηση της δουλειάς, ιδιαίτερα τις εορταστικές περιόδους, ενώ σημειώνει την αλγεινή εντύπωση που προκάλεσε το γεγονός ότι το κατάστημα όπου συνέβη το τραγικό γεγονός, συνέχισε να λειτουργεί, σαν να μη συμβαίνει τίποτα, οι εργαζόμενοι κλήθηκαν να συνεχίσουν «απρόσκοπτα» τη δουλειά τους…

Σημειώνει πως «δεν μπορούμε να δεχτούμε ότι ένας συνάδελφος θα χάνει τη ζωή του στη δουλειά. Δε μπορούμε να μένουμε στα “άτυχη στιγμή” και “η κακιά η ώρα” και ζητά την άμεση στήριξη της οικογένειας του συναδέλφου από την εταιρεία. Απαιτεί την ενίσχυση όλων των μέτρων ασφαλείας στους χώρους δουλειάς, πρώτα απ’ όλα με το σταμάτημα της εντατικοποίησης και την κάλυψη όλων των θέσεων με το απαιτούμενο προσωπικό. Να εξασφαλιστεί η παρουσία γιατρών Εργασίας. Να μη θρηνήσουμε άλλο νεκρό συνάδελφο!».

Δεν μπορούμε να συμβιβαζόμαστε με τον θάνατο! Δεν μπορούμε να δεχόμαστε την απώλεια των συναδέλφων μας σαν να μην συμβαίνει τίποτα!» τονίζει η ΔΑΣ Εργατοϋπαλλήλων στον Σκλαβενίτη, με αφορμή το εργατικό δυστύχημα στη Χαλκίδα, όπου ένας 56χρονος εργαζόμενος στη συγκεκριμένη αλυσίδα, αισθάνθηκε αδιαθεσία κατά τη διάρκεια της εργασίας του, με αποτέλεσμα να πέσει και να χτυπήσει στο κεφάλι. Μεταφέρθηκε με τραύμα στο κεφάλι και χωρίς τις αισθήσεις του στο Νοσοκομείο Χαλκίδας, όπου και διαπιστώθηκε ο θάνατος του.

Σε ανακοίνωσή της η ΔΑΣ σημειώνει:

«Χθες μετρήσαμε έναν ακόμα νεκρό συνάδελφό μας εν ώρα εργασίας, σε κατάστημα της επιχείρησης στη Χαλκίδα. Εκφράζουμε τα ειλικρινή συλλυπητήρια στην οικογένεια του συναδέλφου μας, στους οικείους, στους συναδέλφους μας που δούλευαν καθημερινά μαζί.

Για μία ακόμα φορά θα ενημερωθούμε πως όλα λειτουργούσαν “ρολόι”, πως ενδεχομένως ο συνάδελφος να είχε προβλήματα υγείας, πως τηρούνταν όλα τα προβλεπόμενα μέτρα, πως υπάρχουν γιατροί εργασίας κοκ. Οι καταγγελίες για την εντατικοποίηση της εργασίας θα σβηστούν, η πολλαπλάσια δουλειά που βγάζουμε ειδικά σε εορταστικές περιόδους όταν γνωρίζουμε πως ακόμα και σε “πιο κανονικές” συνθήκες δεν επαρκούμε θα γραφτούν στο χιόνι.

Για μία ακόμα φορά επιβεβαιώνεται πως μπροστά στην κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων, η ζωή είναι παράπλευρη απώλεια. Πως αλλιώς μπορεί να εξηγηθεί πως την ώρα που ο συνάδελφος μας έχανε τη ζωή του, το κατάστημα που εργαζόταν δεν έκλεισε ούτε δευτερόλεπτο. Άλλη μια μέρα στη δουλειά για την εργοδοσία

Εμείς οι συνάδελφοι του, αναρωτιόμαστε με οργή: Μπορεί η μέρα να κυλάει σαν να μην έχει συμβεί τίποτα προκειμένου να μη χαθεί ευρώ στα ταμεία της επιχείρησης, όταν ένας συνάδελφος μας έχει χάσει τη ζωή του; Επιτρέπεται την ίδια στιγμή να καλούνται οι συνάδελφοι του να εργαστούν σαν να είναι μηχανές, χωρίς συναισθήματα; Είναι εξοργιστικό!

Ε λοιπόν, όχι! Ως εδώ!

Δεν θα δεχτούμε την απαράδεκτη τακτική της επίρριψης των ευθυνών στον ίδιο τον εργαζόμενο, γεγονός που έχουμε δει να επαναλαμβάνεται σε εργατικά ατυχήματα και θανάτους. Δε θα δεχτούμε ένα εργασιακό καθεστώς που μας οδηγεί να ξεχνάμε τι σημαίνει ρεπό, ωράριο και πόστο. Έτσι χτίζονται τα Τέμπη της καθημερινότητας μας.

Καλούμε κάθε συνάδελφο στα καταστήματα και τις αποθήκες να ενισχύσει τα αιτήματα για ουσιαστικά μέτρα προστασίας της υγείας μας στους χώρους δουλειάς. Στους χώρους εργασίας που δουλεύουμε πρέπει να εξασφαλίζονται μέτρα υγείας και ασφάλειας, ανθρώπινα ωράρια και συνθήκες εργασίας που δε θα αντιμετωπίζουν τη ζωή μας ως κόστος. Να υπάρχουν ελεγκτικοί μηχανισμοί που θα προλαμβάνουν καταστάσεις και δε θα έρχονται εκ των υστέρων μαζί με τα γραφεία τελετών.

Η ζωή μας δε μετριέται σε χρήματα ούτε στις μετέπειτα συλλυπητήριες ανακοινώσεις. Απαιτούμε να υπάρχουν γιατροί εργασίας που θα επιβλέπουν ουσιαστικά την υγεία των εργαζομένων, γιατροί που θα βρίσκονται στους χώρους δουλειάς. Γνωρίζουμε όλοι μας ότι η σχέση των εργαζομένων με τους γιατρούς εργασίας της εταιρείας είναι σχεδόν ανύπαρκτη, ειδικά σε έναν κλάδο που θερίζουν οι επαγγελματικές ασθένειες και η σωματική καταπόνηση.

Δε μπορούμε να συμβιβαζόμαστε με το θάνατο! Δε μπορούμε να δεχόμαστε την απώλεια των συναδέλφων μας σαν να μη συμβαίνει τίποτα!

Να στηριχτεί άμεσα με κάθε τρόπο και για ότι χρειαστεί η οικογένεια του συναδέλφου μας!».