Ήταν 31 Μαΐου 1982. Μια γυναίκα επέστρεφε από τη δουλειά της στο σπίτι της στη Θεσσαλονίκη. Όταν πήγε στην κρεβατοκάμαρα, αντίκρισε ένα φρικτό θέαμα για κάθε μάνα: Είδε τα δύο ανήλικα παιδιά της, ένα αγοράκι 8 ετών και ένα κοριτσάκι 4, σφαγμένα και βουτηγμένα στο αίμα.\
Η γυναίκα συγκλονισμένη από το αποτρόπαιο θέαμα άρχισε να ουρλιάζει και να φωνάζει στις σκάλες ώσπου λιποθύμησε. Τη βρήκαν οι γείτονες και κάλεσαν την αστυνομία. Τρεις από αυτούς λιποθύμησαν επίσης από τη φρίκη του θεάματος των δύο παιδιών αγκαλιασμένων, με κομμένες καρωτίδες και κατακόκκινα από αίμα σεντόνια και παιχνίδια.
«Είχα φτάσει σε αδιέξοδο. Πούλησα το μαγαζί. Δεν είχα δουλειά. Ήθελα να αγοράσω ένα ταξί αλλά δεν έβρισκα. Νόμιζα ότι η ζωή είχε τελειώσει»
Δεν άργησε να βρεθεί ο ένοχος. Λίγο παραπέρα, στη μπανιέρα του σπιτιού ήταν ημιαναίσθητος ο 45χρονος πατέρας των παιδιών που ήταν γαλατάς.
Ο ιατροδικαστής που διενήργησε τη νεκροψία αποφάνθηκε ότι ο θάνατος των παιδιών ήταν μαρτυρικός.
«Άρχισε πρώτα να τρυπά τα παιδάκια με πιρούνι σε διάφορα μέρη του σώματός τους. Στη συνέχεια πήρε ένα πριονωτό τραπεζομάχαιρο, τους έκοψε πρώτα τις φλέβες και επειδή έβλεπε ότι αργούσαν να πεθάνουν τούς έκοψε την καρωτίδα μ’ ένα δεύτερο μαχαίρι», επεσήμανε.
Ο 45χρονος δολοφόνος, είχε προσπαθήσει να πνιγεί στην μπανιέρα και δεν τα κατάφερε και αφού μεταφέρθηκε στο ΑΧΕΠΑ ξύπνησε λίγες ώρες μετά. Ο λόγος που ήθελε να δώσει τέλος στη ζωή του ήταν οικονομικός, αφού είχε φαλιρίσει, ενώ πιο πριν είχε καβγαδίσει με τη γυναίκα του για τα λεφτά.
«Είχα φτάσει σε αδιέξοδο. Πούλησα το μαγαζί. Δεν είχα δουλειά. Ήθελα να αγοράσω ένα ταξί αλλά δεν έβρισκα. Νόμιζα ότι η ζωή είχε τελειώσει», έλεγε ο ίδιος, ενώ για τη δολοφονία των παιδιών ισχυριζόταν πως δεν ήθελε τα παιδιά του να μεγαλώσουν χωρίς πατέρα όπως αυτός.
Οι φίλοι και γείτονες πάντως δήλωναν πως ήταν ένας λιγομίλητος άνθρωπος, οξύθυμος και αγχώδης, που όμως λάτρευε τα παιδιά του και τα φρόντιζε όλη μέρα.
Η δικαστική απόφαση
Οι ειδικοί εξέφρασαν την άποψη ότι το έγκλημα οφειλόταν στη “μη ομαλή κοινωνικοποίηση” του 45χρονου, που στα 15 του χρόνια έχασε τον πατέρα του και, πέντε χρόνια μετά, τη μητέρα του.
Στο δολοφόνο απαγγέλθηκαν οι κατηγορίες της ανθρωποκτονίας από πρόθεση κατά συρροή και κατά τρόπο ιδιαζόντως ειδεχθή, οπλοφορίας και οπλοχρησίας. Η υπόθεση εκδικάστηκε στο Κακουργιοδικείο Σερρών, το Μάιο του 1983.
Τελικά, το δικαστήριο καταδίκασε τον άντρα σε δύο φορές ισόβια κάθειρξη χωρίς ελαφρυντικά. Η ποινή του διατηρήθηκε και στο Δευτεροβάθμιο Κακουργιοδικείο Θεσσαλονίκης, το Νοέμβριο του 1983 και απλώς προστέθηκε η διαρκής στέρηση των πολιτικών του δικαιωμάτων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου