Η φράση που δεν πρέπει να ακούσουν τα παιδιά στο διαζύγιο

Για να φτάσει ένα ζευγάρι στον χωρισμό συνήθως σημαίνει ότι έχουν

προηγηθεί τσακωμοί, διαφωνίες, ανταλλαγή κατηγοριών. Δεν συμβαίνει σε όλες τις οικογένειες με παιδιά αυτό αλλά στην πλειονότητα η τοξική ατμόσφαιρα είναι κάτι δυστυχώς αναπόφευκτο.

Κι έτσι ακόμα και τα πολύ μικρά παιδιά ακούν πράγματα που δεν θα έπρεπε να φτάσουν στα αυτάκια τους. Τη μαμά να κατηγορεί τον μπαμπά, εκείνον να επιστρέφει τη λεκτική βία, γονείς που παλιά αγαπιούνταν και τώρα έχουν δημιουργήσει μια εμπόλεμη ζώνη μέσα στο ίδιο τους το σπίτι.

Ανεπανόρθωτες πληγές για τις παιδικές ψυχές από γονείς που δεν κάνουν πίσω τον εγωισμό ή τον θυμό τους για χάρη των παιδιών.

Υπάρχει όμως μια φράση που δεν πρέπει ποτέ να ακούσει ένα μικρό παιδί:

Εσύ φταις για όλα!».

Αν σκεφτεί κανείς ότι ένα παιδί ερμηνεύει μόνο του αυτή την παθογόνο κατάσταση και σκέφτεται ότι είναι δικό του λάθος που χωρίζουν οι γονείς του, εάν εκείνοι δεν μπουν στη διαδικασία να του μιλήσουν και να του εξηγήσουν, σκεφτείτε τώρα τι βάρος θα κουβαλάει σε όλη του τη ζωή το παιδί που τυχαίνει να ακούσει ότι αυτό φταίει. Ότι εάν δεν είχε γεννηθεί, όλα θα ήταν αλλιώς.

 Μπορεί να την ακούσει κατά λάθος ή να ειπωθεί μπροστά του από το στόμα της μαμάς ή του μπαμπά σε μια στιγμή αλλοφροσύνης.

Ένα διαζύγιο δεν είναι σίγουρα εύκολη υπόθεση. Είναι όμως η λύση που έχει βρει το ζευγάρι που δεν μπορεί να εξακολουθήσει να είναι μαζί. Και πάντα αυτό είναι το καλύτερο και για τους ίδιους και για τα παιδιά.

Δεν είμαστε όμως μόνοι μας. Δεν είμαστε απλά ζευγάρι και χωρίζουμε. Έχουμε γίνει γονείς και αυτό σημαίνει ότι θα ζήσουμε το διαζύγιο με σεβασμό απέναντι στο παιδί μας. Το ότι είμαστε εμείς πληγωμένοι δεν μας δίνει το δικαίωμα και τη δικαιολογία να πληγώσουμε και μια αγνή ψυχή.

Κανένα παιδί δεν φταίει για το διαζύγιο των γονιών του. Πάντα φταίνε οι δύο, άλλος περισσότερο, άλλος λιγότερο. Μόνο που αυτό είναι το πλέον δύσκολο να διαχειριστούν. Τα λάθη που έγιναν και η αποδοχή τους.

Τα παιδιά δεν φταίνε. Τα παιδιά θέλουν να νιώθουν ασφάλεια και αγάπη, ακόμα κι όταν η μαμά και ο μπαμπάς δεν μένουν στο ίδιο σπίτι.