Οι μυστηριώδεις απολιθωμένες μούμιες του Girolamo Segato

 

Girolamo Segato

 

Για χιλιάδες χρόνια, πολλοί πολιτισμοί σε όλες τις ηπείρους έχουν διατηρήσει με επιτυχία τα σώματα των προγόνων τους.

 

 

 

Για τους Αιγύπτιους, η μουμιοποίηση ήταν αναπόσπαστο μέρος των τελετουργιών για τους νεκρούς και μια σημαντική προϋπόθεση για να ζήσουν καλά στη μετά θάνατον ζωή. Στη χριστιανική παράδοση, τα σώματα των αγίων διατηρούνταν και λατρεύονταν. Στη σύγχρονη εποχή, η μουμιοποίηση έχει γίνει απαραίτητη για τη μελέτη και τη διδασκαλία της ανατομίας σε φοιτητές ιατρικής. Επιπλέον, η ταρίχευση επιτρέπει τη μεταφορά των πτωμάτων σε απομακρυσμένες τοποθεσίες χωρίς αποσύνθεση και επιτρέπει στα σώματα να εκτίθενται κατά τη διάρκεια των τελετών κηδείας και μνήμης.

 

Στο πέρασμα των αιώνων, έχουν χρησιμοποιηθεί διάφορες μέθοδοι για τη διατήρηση των νεκρών. Οι αρχαίες αιγυπτιακές μούμιες, καθώς και εκείνες που βρέθηκαν στις άνυδρες ερήμους της Χιλής και στο Ιράν, δημιουργήθηκαν αφαιρώντας τα εσωτερικά όργανα και συσκευάζοντας το σώμα σε αλάτι για να αφαιρέσουν την υγρασία. Όταν οι ερευνητές άνοιξαν το μουμιοποιημένο σώμα ενός βρέφους στη Λιβύη, βρήκαν το εσωτερικό γεμάτο με διαφορετικά βότανα που πιστεύουν ότι θα μπορούσαν να εμπόδιζαν το σώμα να αποσυντεθεί. Πολλές από αυτές τις τεχνικές έχουν χαθεί. Για παράδειγμα, το σώμα της Lady Dai -η μούμια της Κινέζας Xin Zhui, γνωστή και ως Λαίδη Ντάι ή Μαρκησία του Ντάι, συζύγου του Μαρκησίου του Ντάι και Καγκελαρίου του Βασιλείου Τσανγκσά, κατά τη διάρκεια της δυναστείας των Δυτικών Χαν της αρχαίας Κίνας- είναι τόσο καλά διατηρημένο που οι χειρουργοί μπόρεσαν να πραγματοποιήσουν αυτοψία παρόλο που ήταν ηλικίας άνω των 2.000 ετών. Ωστόσο, ο ακριβής λόγος για τον οποίο το σώμα της διατηρήθηκε τόσο πλήρως έχει χαθεί. Πράγμα που μας φέρνει στις μεθόδους του Girolamo Segato που περιβάλλεται επίσης από ένα πυκνό μυστήριο.

 

Το άψογα διατηρημένο στήθος μιας νεαρής

 

Ο Girolamo Segato ήταν Ιταλός φυσιοδίφης και χαρτογράφος. Γεννήθηκε το 1792 στο μοναστήρι Vedana του Τάγματος των Καρθουσιανών, στην Βόρεια Ιταλία. Ως παιδί, έμαθε βασικές επιστήμες από έναν ιερέα Sospirolo, αναπτύσσοντας ένα βαθύ ενδιαφέρον για τις φυσικές επιστήμες. Αφού ολοκλήρωσε τις σπουδές του υπό τον Sospirolo, ο Segato πέρασε ένα σύντομο χρονικό διάστημα ως λογιστής στο Τρεβίζο πριν συνεχίζει την εκπαίδευσή του στο Belluno.

Από το 1818, ο Segato πήρε μέρος σε πολλές αρχαιολογικές αποστολές στην Αίγυπτο, όπου έμαθε τις τεχνικές της μουμιοποίησης. Με την επιστροφή του στη Φλωρεντία το 1823, ο Segato ανέπτυξε μια τεχνική παρόμοια με τη μουμιοποίηση, αλλά μοναδική -αντί να αφαιρεί νερό από τα σώματα, η μέθοδός του είχε ως αποτέλεσμα την απολίθωση των ιστών. Κατά κάποιο τρόπο, είχε αντικαταστήσει επιτυχώς τον οργανικό ιστό με ορυκτό υλικό, διατηρώντας παράλληλα το αρχικό χρώμα, το σχήμα, την υφή, ακόμη και την κυτταρική δομή του αρχικού υλικού.

 

Συνειδητοποιώντας την απίστευτη αξία των μεθόδων του για όλους τους ανατομικούς και χειρουργικούς σκοπούς, ο διάσημος Αμερικανός χειρουργός Valentine Mott κάλεσε τον Segator στις ΗΠΑ ώστε να επιδείξει τη δουλειά του σε χειρούργους και ανατόμους της χώρας. Ο Segator όμως ήταν απρόθυμος. Ο Mott έγραψε ότι οι "αιτήσεις του Segator ήταν πολύ υπερβολικές για να ικανοποιηθούν".

Απογοητευμένος, ο Mott επέστρεψε στις ΗΠΑ. Τρεις εβδομάδες αργότερα, έλαβε μια επιστολή που τον ενημέρωνε ότι ο Segator είχε υποστεί μια ξαφνική και βίαιη φλεγμονή στους πνεύμονες και είχε πεθάνει λίγο μετά την αναχώρησή του από τη Φλωρεντία. Ο Segato είχε πάρει στον τάφο το μυστικό της τεχνικής του και, παρά τις πολυάριθμες μελέτες και τις προσπάθειες, οι μέθοδοί του παραμένουν μυστηριώδεις.

 

Απολιθωμένο νεφρό

 

Ο Segator βρίσκεται θαμμένος στη Βασιλική του Santa Croce στη Φλωρεντία και στην ταφόπλακά του γράφει, "Εδώ βρίσκεται ο αποσυντιθέμενος Girolamo Segato από το Belluno, ο οποίος θα μπορούσε να είχε απολιθωθεί εντελώς αν δεν είχε πεθάνει η τέχνη του μαζί του". Σήμερα, μερικά από τα απολιθώματά του βρίσκονται στο Μουσείο του Τμήματος Ανατομίας στη Φλωρεντία.