Η Mary Cecelia Rogers γεννήθηκε στη Νέα Υόρκη το 1820. Ο πατέρας της πέθανε όταν ήταν πέντε ετών, και καθώς η κυρία Rogers έμεινε σε δύσκολες συνθήκες, κέρδισε τα προς το ζην για τον εαυτό της και την όμορφη μικρή της κόρη Νοικιάζοντας δωμάτια στο σπίτι στην οδό Nassau. Καθώς η Mary μεγάλωνε, βοηθούσε τη μητέρα της στο σπίτι.
Η Mary εξελίχτηκε σε μια εξαιρετικά όμορφη νεαρή μελαχρινή, μάλλον ψηλή, γυναίκα. Η μορφή της ήταν εξαιρετικά συμμετρική. Τα χαρακτηριστικά της ήταν όμορφα, η επιδερμίδα της ήταν απαλή και είχε πολλά μαύρα μαλλιά. Με αυτή τη φυσική γοητεία, διέθετε και μια ευχάριστη προσωπικότητα που την έκανε να έχει πλήθος φίλων και θαυμαστών
Τραβούσε την προσοχή όπου κι αν πήγαινε και τελικά ο John Anderson, ο οποίος διηύθυνε ένα μεγάλο κατάστημα πούρων στο Broadway κοντά στην οδό Thomas, άκουσε για την υπέροχη ομορφιά της και συνέλαβε την ιδέα να την απασχολήσει και ως υπάλληλο και ως ... αξιοθέατο. Αυτό έγινε στις αρχές της άνοιξης του 1840, και η Μαίρη ήταν είκοσι ετών εκείνη την εποχή.
Ο Anderson έκανε την πρότασή του στην κυρία Rogers, αλλά καθώς η Mary δεν είχε δουλέψει ποτέ μακριά από το σπίτι, η μητέρα ένιωθε απρόθυμη να της επιτρέψει να δεχτεί αυτή τη θέση, ειδικά καθώς πολλοί νεαροί άντρες με αξιοζήλευτη φήμη έκαναν αυτό το κατάστημα το ραντεβού τους. Καθώς η πρόταση του Anderson ήταν πολύ δελεαστική, η Mary τελικά έπεισε τη μητέρα της να της επιτρέψει να αποδεχτεί τη θέση.
Οι προσδοκίες του εμπόρου πούρων πραγματοποιήθηκαν σύντομα, καθώς οι πελάτες έκαναν ουρά στο κατάστημα. Η συμπεριφορά του κοριτσιού ήταν προφανώς υπόδειγμα σεμνής κοσμιότητας, και ενώ ήταν πλούσια στα χαμόγελά της, δε δίσταζε να αποτρέπει τις απρεπείς συμπεριφορές.
Αφού δούλεψε σε αυτό το κατάστημα για δέκα μήνες, η Mary δεν εμφανίστηκε ένα πρωί στις τελευταίες μέρες του Ιανουαρίου του 1841. Ο Anderson δεν μπορούσε να εξηγήσει την απουσία της και η κυρία Rogers ήταν έξαλλη. Το θέμα αναφέρθηκε στις αρχές και ο Τύπος έδωσε μεγάλη δημοσιότητα στη μυστηριώδη εξαφάνιση του διάσημου πλέον «κοριτσιού των πούρων». Έξι μέρες αργότερα, η κοπέλα επέστρεψε στο κατάστημα και ενώ φαινόταν να είναι καλά στην υγεία της, το χαρούμενο χαμόγελο εξαφανίστηκε και στη θέση του εμφανίστηκε μια λυπημένη, στοχαστική έκφραση.
Σε όλους τους ερωτώντες εξήγησε μάλλον απότομα ότι επισκεπτόταν συγγενείς της στη χώρα. Η μητέρα και ο εργοδότης της έδωσαν την ίδια εξήγηση, αλλά καθώς ήταν προφανές ότι ήταν ένα θέμα που οι πιο ενδιαφερόμενοι δεν ήθελαν να συζητήσουν, δεν έγιναν γνωστές περισσότερες λεπτομέρειες.
Λίγες μέρες μετά την επιστροφή της Mary, μια ευρέως διαδεδομένη φήμη έλεγε ότι εθεάθη στη Νέα Υόρκη με έναν ψηλό, όμορφο αξιωματικό του ναυτικού την περίοδο που υποτίθεται ότι βρισκόταν στη χώρα. Αυτές οι φήμες προφανώς έφτασαν στα αυτιά της Mary, αφού μόλις είχε περάσει μια εβδομάδα μετά την επιστροφή της, όταν παραιτήθηκε ξαφνικά από τη θέση της και αναζήτησε το καταφύγιο στο σπίτι της μητέρας της. Ένα μήνα αργότερα ανακοινώθηκε ότι ήταν αρραβωνιασμένη με τον Daniel Payne, έναν νεαρό υπάλληλο που έμενε στο σπίτι της μητέρας της.
Όταν δεν επέστρεψε στο σπίτι το επόμενο πρωί, ο Payne έβαλε μια αγγελία αγνοουμένης σε μια εφημερίδα. Οι δημοσιογράφοι άρχισαν να χτενίζουν την πόλη. Αλλά η Rogers δεν ήταν πουθενά... μέχρι την Τετάρτη, όταν το σώμα της ανασύρθηκε από τον ποταμό.
Στις 10 π.μ. το όμορφο πρωινό της Κυριακής, 25 Ιουλίου 1841, η Μαίρη χτύπησε την πόρτα του αρραβωνιαστικού της και τον ενημέρωσε ότι σκόπευε να περάσει τη μέρα με τη θεία της. Δεν το κατάφερε ποτέ. Όταν δεν επέστρεψε στο σπίτι το επόμενο πρωί, ο Payne έβαλε μια αγγελία αγνοουμένης σε μια εφημερίδα. Οι δημοσιογράφοι άρχισαν να χτενίζουν την πόλη. Αλλά η Rogers δεν ήταν πουθενά... μέχρι την Τετάρτη, όταν το σώμα της ανασύρθηκε από τον ποταμό.
Ο ιατροδικαστής βρήκε σημάδια στραγγαλισμού στο λαιμό της Rogers, ενώ τμήμα του φορέματός της είχε σκιστεί και είχε δεθεί γύρω από το στόμα και το λαιμό της με ναυτικό κόμπο. Από το φόρεμά της έλειπε και άλλο κομμάτι και ο ιατροδικαστής σκέφτηκε ότι είχε χρησιμοποιηθεί για να συρθεί το σώμα στο ποτάμι. Σημείωσε επίσης ότι η Rogers δεν ήταν έγκυος, είχε ξυλοκοπηθεί άγρια και είχε δεχτεί σεξουaλική επίθεση. Το σώμα της έδειχνε σημάδια ακαμψίας. Κατέληξε στο συμπέρασμα ότι είχε δολοφονηθεί την Κυριακή το βράδυ και ότι μπορεί να είχε σκοτωθεί από περισσότερους από έναν επιτιθέμενο, ίσως από κάποια συμμορία που μάστιζαν τους δρόμους της Νέας Υόρκης εκείνη την εποχή.Το σώμα της έδειχνε σημάδια ακαμψίας. Κατέληξε στο συμπέρασμα ότι είχε δολοφονηθεί την Κυριακή το βράδυ και ότι μπορεί να είχε σκοτωθεί από περισσότερους από έναν επιτιθέμενο, ίσως από κάποια συμμορία που μάστιζαν τους δρόμους της Νέας Υόρκης εκείνη την εποχή.
Η περίεργη τροπή
Η αστυνομία δεν μπόρεσε να βρει τον δολοφόνο της άτυχης κοπέλας. Κάθε ύποπτος -συμπεριλαμβανομένου και του αρραβωνιαστικού της- είχε άλλοθι. Αλλά τα γεγονότα άρχισαν να παίρνουν μια παράξενη τροπή. Τον Οκτώβριο του 1841, λίγους μήνες μετά τον θάνατο της Rogers, ο Payne βρισκόταν στο Χόμποκεν, κοντά στο σημείο όπου βρέθηκαν τα ρούχα της Rogers. Εκεί, έγραψε ένα αόριστο σημείωμα για την "άσχημη ζωή του" και ήπιε μια θανατηφόρα υπερβολική δόση λάβδανου, μια υγρή μορφή οπίου.
Το φθινόπωρο του 1842, ένας από τους γιους της Frederica Loss την πυροβόλησε κατά λάθος. Λίγο πριν πεθάνει, πάνω στην παραφροσύνη της, η Loss ανέφερε ότι εκείνη την μοιραία Κυριακή, η Rogers και ένας γιατρός είχαν νοικιάσει ένα δωμάτιο σε αυτήν. Η Rogers ήταν έγκυος και πέθανε στο δωμάτιο όταν ο γιατρός της έκανε έκτρωση, είπε η Loss.
Η ιστορία εμφανίστηκε σε όλες τις μεγάλες εφημερίδες της Νέας Υόρκης και τράβηξε ξανά το ενδιαφέρον. Η αστυνομία δεν βρήκε τίποτα για να επιβεβαιώσει την ομολογία, αλλά η υπόθεση επανήλθε στο προσκήνιο. Η αποτυχημένη έκτρωση ήρθε σε αντίθεση με την αναφορά του γιατρού ότι η Rogers είχε πεθάνει από στραγγαλισμό. Μήπως, ο ιατροδικαστής ψεύδονταν; Ή μήπως ο μυστηριώδης γιατρός προσπάθησε να καλύψει το θέμα με το ξυλοδαρμό του σώματος, προσομοιώνοντας στραγγαλισμό και πετώντας το στο ποτάμι; Τα τραύματα από την έκτρωση μοιάζουν με σεξουaλική επίθεση; Ίσως η Rogers σχεδίαζε να εγκαταλείψει τον Payne, και όταν αυτός έμαθε αυτό αλλά και την έκτρωση, την σκότωσε. Ή μήπως απλά η Frederica Loss ήταν σε παραλήρημα και προσπαθούσε να σώσει το μαγαζί της ενώ πέθαινε; Κανείς δεν ήξερε. Μέχρι σήμερα, η δολοφονία της Mary Rogers παραμένει άλυτο μυστήριο...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου