Η ΝΔ βαδίζει προς τις εκλογές της μεθεπόμενης Κυριακής έχοντας
“απορροφήσει” υποθέσεις δεκάδων σκανδάλων, αντιθεσμικών εκτροπών, απευθείας αναθέσεων πολλών δις ευρώ, πυρκαγιών και θεομηνιών, τηλεφωνικών υποκλοπών και παρακολουθήσεων, ακόμη και της πρόσφατης πολύνεκρης τραγωδίας των Τεμπών. Αυτό αποδείχθηκε περίτρανα στις προηγούμενες κάλπες της 21ης Μαΐου. Το βασικό «όπλο» το οποίο χρησιμοποιεί λοιπόν είναι η οικονομία με υποσχέσεις και εξαγγελίες για «ακόμη καλύτερες ημέρες»…Είναι όμως έτσι; Μπορούν να έρθουν «καλύτερες ημέρες», ό,τι κι αν λένε (προεκλογικά) ο κ. Μητσοτάκης και οι επιτελείς του; Δυστυχώς, οι αριθμοί όσο και αν είναι κουραστικοί λένε εν προκειμένω την αλήθεια!
Αρκεί να δούμε (ή μάλλον να …θυμηθούμε) τι συμβαίνει –ακόμη και τώρα, παραμονές των εκλογών- με το ισοζύγιο πληρωμών που ακτινογραφεί όλο το δομικό πρόβλημα. Το έλλειμμα ισοζυγίου πληρωμών από 2,9% του ΑΕΠ λοιπόν το 2018 και 1,5% του ΑΕΠ το 2019, σκαρφάλωσε στο 6,8% το 2021 και εκτοξεύθηκε στο 10% περίπου το 2022.
Ως ένα βαθμό αυτή η εκτόξευση οφειλόταν στις αυξημένες τιμές των καυσίμων και στο θέμα του covid-19 την περίοδο της πανδημίας. Αυτή τη δικαιολογία χρησιμοποιούν αλλά δεν είναι αυτή και η πλήρης αλήθεια. Για τη χώρα μας το πρόβλημά μας δεν είναι συγκυριακό. Είναι διαρθρωτικό και έτσι για την Ελλάδα ήδη έχει ανάψει κόκκινο. Άλλωστε ένα έλλειμμα του ισοζυγίου που διατηρείται πάνω από 4% του ΑΕΠ μεσοπρόθεσμα δημιουργεί σοβαρά αδιέξοδα, όπως επισημαίνουν όλοι οι ειδικοί και οικονομολόγοι…
Μάλιστα και η Κομισιόν για πρώτη φορά στη δεύτερη πρόσφατη έκθεσή της για τη μεταμνημονιακή εποπτεία της Ελλάδας δεν παραβλέπει, όπως έκανε παλαιότερα, τα δομικά προβλήματα που συνδέονται με την αυτόματη και απότομη διεύρυνση του ελλείμματος του ισοζυγίου πληρωμών…
Το έλλειμμα του ισοζυγίου αντανακλά την κρίσιμη διαχρονική ανισορροπία ότι η εθνική δαπάνη είναι σημαντικά μεγαλύτερη από την εγχώρια παραγωγή. Για να αυξηθεί όμως το ΑΕΠ χρειάζονται επενδύσεις που σήμερα είναι χαμηλές, αντιστοιχούν στο 14% του ΑΕΠ, παρά τα πανηγύρια του Αδωνι. Κι όπως επισημαίνεται δεν αρκεί να παράγουμε γενικώς, γιατί το κρίσιμο είναι να παράγουμε διεθνώς εμπορεύσιμα αγαθά…
Την τελευταία τριετία μοιράστηκαν πάνω από 60 δισ. ευρώ στο όνομα ως γνωστόν της διάσωσης της οικονομίας και της στήριξης της κοινωνίας, με κριτήρια χαλαρά, όχι τόσο διαφανή, δίκαια ή αναπτυξιακά, για να το πούμε κομψά. Με αυτά τα 60 δις ευρώ μπορεί να κερδίζονται εκλογές και μάλιστα ως …διπλούν όπως οι προηγούμενες και οι ερχόμενες, ωστόσο προκαλούνται παρενέργειες και κυρίως ενισχύονται αυταπάτες ότι τα πράγματα το επόμενο διάστημα θα γίνουν καλύτερα και όχι χειρότερα.
Κατά τα λοιπά μαλώνουμε για την …Θράκη!
Ο ΚΟΡΙΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου