Η οικογένεια Ulas εισήχθη για πρώτη φορά στη δημόσια σφαίρα μέσω μιας επιστημονικής εργασίας την οποία ακολούθησε ένα ντοκιμαντέρ του 2006 στο BBC με τίτλο «The Family That Walks on All Fours» («Η Οικογένεια Που Περπατά στα Τέσσερα»).
Ο καθηγητής Nicholas Humphrey, εξελικτικός ψυχολόγος από το London School of Economics, ανακάλυψε ότι από τα 18 παιδιά αυτής της οικογένειας, έξι από αυτά γεννήθηκαν με αυτό το χαρακτηριστικό που δεν έχει ξαναδεί σε σύγχρονους ενήλικες. Δυστυχώς, ένας από τους έξι έχει πεθάνει.
«Ποτέ δεν περίμενα ότι ακόμη και κάτω από την πιο ασυνήθιστη επιστημονική φαντασία οι σύγχρονοι άνθρωποι θα μπορούσαν να επιστρέψουν σε μια ζωώδη κατάσταση», είπε ο Humphrey στο «60 Minutes Australia».«Αυτό που μας ξεχωρίζει από τον υπόλοιπο κόσμο των ζώων είναι το γεγονός ότι είμαστε το είδος που περπατάει με δύο πόδια και κρατάμε το κεφάλι μας ψηλά στον αέρα», εξήγησε.
«Φυσικά, είναι και η γλώσσα και όλα τα άλλα πράγματα, αλλά είναι τρομερά σημαντική η κατανόηση πως είμαστε διαφορετικοί από τα άλλα είδη του ζωικού βασιλείου. Αυτοί οι άνθρωποι περνούν αυτό το όριο».
Η οικογένεια Ulas περιγράφηκε στο ντοκιμαντέρ ως «ο κρίκος που λείπει μεταξύ ανθρώπου και πιθήκου». Μια τουρκική μελέτη επίσης ανέπτυξε την θεωρία ότι η «μετάβαση» μπορεί να είχε συμβεί, αντιστρέφοντας τρία εκατομμύρια χρόνια εξέλιξης. Αλλά ο Humphrey επέκρινε αυτή τη θεωρία στο ντοκιμαντέρ του BBC, χαρακτηρίζοντάς την «βαθιά προσβλητική» και «επιστημονικά ανεύθυνη». Το ντοκιμαντέρ υποστήριξε επίσης την «ανείπωτη σημασία της οικογένειας για τον καθένα μας» και ισχυρίστηκε ότι «δεν θα έπρεπε να υπάρχουν».
Ερευνητές στο Πανεπιστήμιο του Λίβερπουλ διαπίστωσαν ότι τα παιδιά στο κέντρο της μελέτης είχαν σκελετούς με μεγαλύτερη ομοιότητα με τους πιθήκους από τους ανθρώπους και είχαν συρρικνωμένη παρεγκεφαλίδα, μια κατάσταση που συνήθως δεν επηρεάζει την ικανότητα των άλλων ανθρώπων να περπατούν στα δύο τους πόδια, σύμφωνα με το Daily Star.
Ωστόσο, ενώ οι πίθηκοι χρησιμοποιούν τις αρθρώσεις τους για να κυκλοφορούν, αυτοί οι άνθρωποι χρησιμοποιούν τις παλάμες των χεριών τους, σημειώνοντας μια σημαντική διαφορά.
«Πιστεύω ότι είναι πιθανό αυτό που βλέπουμε σε αυτή την οικογένεια να είναι κάτι που αντιστοιχεί σε μια εποχή που δεν περπατούσαμε, σαν χιμπατζήδες, αλλά ήταν ένα σημαντικό βήμα ανάμεσα στο να κατεβούμε από τα δέντρα και στο να γίνουμε εντελώς δίποδοι», πρότεινε ο Humphrey.
Σημείωσε επίσης ότι εφόσον τα παιδιά δεν ενθαρρύνονταν οπωσδήποτε να σταθούν όρθια μετά την ηλικία των 9 μηνών, η ανάπτυξή τους θα μπορούσε να επηρεαστεί. Στα παιδιά παρασχέθηκε φυσιοθεραπευτής καθώς και εξοπλισμός που χρησιμοποιήθηκε για να τα βοηθήσει να περπατήσουν μόνο με τα πόδια τους, κάτι που οδήγησε σε σημαντικές βελτιώσεις στην κινητικότητα μέχρι τη στιγμή που ο Humphrey επέστρεψε στην Τουρκία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου