Στα βήματα της Παναγίας της Προυσιώτισσας
Όλγα Λαθύρη
Μοναδικά και ξακουστά τα Πατήματα της Παναγίας της Προυσσιώτισσας στην Ευρυτανία.
Αυτό εύκολα το συμπεραίνει κανείς, εάν σταματήσει στο δρόμο από Καρπενήσι για Προυσσό, λίγα χιλιόμετρα πριν το ιστορικό και επιβλητικό μοναστήρι της Παναγίας, εκεί ακριβώς είναι το εικόνισμα και δείχνει στους πιστούς, το Πάτημα της Θεοτόκου, στο δρόμο για τον τόπο που ίδια επέλεξε να μείνει η εικόνα της.
Αμέτρητα τα ονόματα των πιστών που σταμάτησαν εδώ για να αγγίξουν το πάτημα της Παναγίας και να αφήσουν το δικό τους αποτύπωμα… γράφοντας το όνομά τους και καλώντας την Παναγία για Βοήθεια. Αφιερώματα των ταξιδιωτών κατακλύζουν τους βράχους, κομποσκοίνια, σταυρουδάκια, ονόματα γραμμένα στα βράχια…
Όλοι ξέρουν τα Πατήματα της Παναγίας της Προυσσιώτισσας και συγκινούνται κάθε φορά που ακούν ή διαβάζουν την ιστορία τους.
Από το σημείο αυτό σύμφωνα με την παράδοση, πέρασε η Παναγία στο δρόμο της για τον Προυσό.
Τον καιρό που βασίλευε ο εικονομάχος Θεόφιλος στην Κωνσταντινούπολη, άρχισε μεγάλο διωγμό κατά των Αγίων εικόνων και έστειλε βασιλικές διαταγές σε κάθε πόλη και χώρα, διατάζοντας τους ορθόδοξους και απειλώντας με βασανιστήρια και εξορίες για να κατεβάσουν τις Αγίες Εικόνες και να τις κάψουν ή να τις καταστρέψουν.
Tην ίδια εποχή η εικόνα της Παναγίας, έργο του Ευαγγελιστή Λουκά, βρισκόταν στην Προύσα της Μικράς Ασίας. Αφού ήρθε η βασιλική διαταγή να καταστραφούν όλες οι ιερές εικόνες, ένα αρχοντόπουλο, γιος ενός άρχοντα τη βασιλικής αυλής, κινούμενος από θείο ζήλο δεν θέλησε να υπακούσει στην διαταγή αυτή και να καταστρέψει την θαυματουργή εικόνα.
Αυτός λοιπόν ο νέος πήρε την εικόνα αυτή και έφυγε για την Ελλάδα για να την προστατέψει. Όταν έφτασε στην περιοχή της Θράκης άγνωστο πως, η Εικόνα εξαφανίστηκε. Το αρχοντόπουλο μετά από αυτό έπεσε σε θλίψη και συνεχώς έκλαιγε πιστεύοντας ότι η εικόνα εξαφανίστηκε λόγω της αμαρτωλότητάς του. Αφού έμεινε αρκετές μέρες κλαίγοντας αποφάσισε να μετακινηθεί και να μείνει σε περιοχή έξω από τη Λαμία, κάπου κοντά στην σημερινή Υπάτη.
Στην περιοχή της Ευρυτανίας τώρα, ένας νεαρός βοσκός που φύλαγε τα ζώα του, μια νύχτα εκεί που κοιμόταν ακούει ξαφνικά πίσω του μελωδικούς ύμνους. Από το φόβο του ξύπνησε και ενώ έψαχνε να βρει από πού έρχονται οι ύμνοι αυτοί, βλέπει ξαφνικά μια φωτεινή δέσμη που ξεκινούσε από μια σπηλιά και έφτανε ως τον ουρανό. Φεύγει τρομαγμένος και πηγαίνει στον πατέρα του και του εξιστορεί το παράδοξο γεγονός που βίωσε. Ο πατέρας του αρχικά δεν το πίστεψε, αλλά την επόμενη νύχτα πηγαίνουν μαζί και οι μελωδίες συνεχιζόταν και η πύρινη δέσμη ξεκινούσε πάλι από το σπήλαιο και έφτανε στον ουρανό. Την άλλη μέρα το νεαρός βοσκός μαζί με τον πατέρα και μερικούς άλλους βοσκούς κατεβαίνουν στο απόκρημνο σπήλαιο και βλέπουν την εικόνα της Παναγίας.
Μετά από λίγες ημέρες το γεγονός αυτό μαθεύτηκε στις γύρω περιοχές και έφτασε στα αυτιά του αρχοντόπουλου που την μετέφερε από την Προύσα.
Χωρίς να χάσει στιγμή πήρε μαζί του τους υπηρέτες του και έτρεξε σε εκείνα τα μέρη αναζητώντας την χαμένη εικόνα. Όταν έφτασε και αντίκρισε την εικόνα, την αναγνώρισε αμέσως και ανέφερε τα όσα είχαν συμβεί στους χωρικούς και τους ευχαρίστησε που βρήκαν την εικόνα.
Οι χωρικοί μη μπορώντας να κάνουν κάτι μιας και η εικόνα ανήκε στο αρχοντόπουλο, του την έδωσαν και ο ίδιος μαζί με τους υπηρέτες του, έφυγε για να επιστρέψει στην οικία του. Καθώς έφτασαν σε κάποιο ύψωμα και έπεσε η νύχτα ξάπλωσαν για να κοιμηθούν. Όταν ξύπνησαν δεν βρήκαν την εικόνα και το αρχοντόπουλο πίστεψε πως τους παρακολουθούσαν οι βοσκοί και ήρθαν κρυφά και την έκλεψαν τη νύχτα. Καθώς επέστρεφαν πίσω, το αρχοντόπουλο άκουσε μια γυναικεία φωνή λέγοντάς του: «Ω νέε σώσου και πήγαινε στο καλό, διότι εγώ αναπαύομαι καλύτερα σε αυτούς τους άγριους και ορεινούς τόπους με απλοϊκούς βοσκούς. Αν θέλεις να μείνεις μαζί μου έλα και θα ναι και για καλό σου» και ξαφνικά πάνω στο βουνό δημιουργήθηκε το τύπωμα της Παναγίας, μια τρύπα στην κορυφή του βουνού σε μέγεθος ίση με την εικόνα και κατά ύψος του βουνού εμφανίστηκαν αποτυπώματα ανθρώπινων πατημασιών.
Περπάτησε δηλαδή η Παναγία προς την κορυφή του βουνού διαπερνώντας το, για να φτάσει και πάλι στην θέση όπου αυτή διάλεξε να γίνει το μόνιμο σπίτι της. Αυτά όταν τα άκουσε το αρχοντόπουλο με προσοχή και ελευθέρωσε τους υπηρέτες του, ένας από τους οποίους τον ακολούθησε οικειοθελώς, γύρισε στο σημείο που βρέθηκε η εικόνα, εγκαταλείποντας τα εγκόσμια και αφοσιώθηκε στην Παναγία. Το αρχοντόπουλο πήρε το μοναχικό όνομα Διονύσιος και ο δούλος του πήρε το όνομα Τιμόθεος. Εκατοντάδες υπήρξαν συνολικά οι μοναχοί που πέρασαν από την Μονή της Παναγίας της Προυσιώτισσας και αμέτρητοι οι προσκυνητές, όπως αμέτρητα είναι τα θύματα της Παναγίας.
Όλοι προστρέχουν και προσκυνούν την Κυρά της Ρούμελης όπως την αποκαλούν.
Η Εικόνα επειδή ήρθε από την Προύσα της Μ. Ασίας, ονομάστηκε και είναι γνωστή πλέον ως «Παναγία Προυσιώτισσα». Από το προσωνύμιο της εικόνας πήρε και την ονομασία του το χωριό που είναι πλησίον του μοναστηριού.
Το μοναστήρι αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα προσκυνήματα σε όλη την Ελλάδα και εορτάζει στην Απόδοση της Κοιμήσεως της Θεοτόκου στις 23 Αυγούστου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου