Ομάδα επιστημόνων δεν βρήκε αποδείξεις ότι οι εργασίες στην προϊστορική περίοδο είχαν ανατεθεί με βάση το φύλο. Μία νέα μελέτη θεωρεί ότι οι γυναίκες ήταν εξίσου ικανές κυνηγοί όσο και οι άνδρες στην προϊστορική περίοδο.
Η θεωρία αυτή προτάθηκε από την Sarah Lacy, καθηγήτρια ανθρωπολογίας στο Πανεπιστήμιο του Delaware. Η Lacy και η συνάδελφός της Cara Ocobock από το Πανεπιστήμιο Notre Dame εξέτασαν τον καταμερισμό της εργασίας ανάλογα με το φύλο κατά την παλαιολιθική εποχή, δηλαδή πριν από περίπου 2,5 εκατομμύρια έως 12.000 χρόνια.
Μέσα από μία ανασκόπηση αρχαιολογικών ευρημάτων και βιβλιογραφίας, διαπίστωσαν ότι υπήρχαν ελάχιστα στοιχεία που να υποστηρίζουν την ιδέα ότι διαφορετικοί ρόλοι ανατέθηκαν σε κάθε φύλο. Η ομάδα εξέτασε επίσης τη γυναικεία φυσιολογία και διαπίστωσε ότι οι γυναίκες δεν ήταν μόνο σωματικά ικανές να είναι κυνηγοί, αλλά ότι υπάρχουν ελάχιστα στοιχεία που να υποστηρίζουν ότι δεν κυνηγούσαν.
Ο μύθος για τα φύλα
Η Lacy είναι βιολογική ανθρωπολόγος που μελετά την υγεία των πρώιμων ανθρώπων, και η Ocobock είναι φυσιολόγος που κάνει αναλογίες μεταξύ της σύγχρονης εποχής και του αρχείου απολιθωμάτων. Αποφάσισαν να ξεκινήσουν την μελέτη μετά από μία σειρά εργασιών, που ανέφεραν ότι οι άνθρωποι των σπηλαίων είχαν έναν ισχυρό καταμερισμό εργασίας ανάλογα με το φύλο: οι άνδρες κυνηγούν και οι γυναίκες συλλέγουν πράγματα.
«Λέγαμε: Γιατί είναι αυτό το προεπιλεγμένο; Έχουμε τόσα πολλά αποδεικτικά στοιχεία ότι δεν συμβαίνει αυτό», δήλωσε η Sarah Lacy.
Οι ερευνητές βρήκαν ενδείξεις ότι τα δύο φύλα ήταν ίσα σε αρχαία εργαλεία, διατροφή, τέχνη, ταφές και ανατομία.
«Δεν μπορούμε πραγματικά να πούμε ποιος έφτιαξε τι. Δεν μπορούμε να πούμε: Μόνο οι άνδρες έκαναν κατεργασία πυρόλιθου επειδή δεν υπάρχει υπογραφή στο λίθινο εργαλείο που να μας λέει ποιος το έκανε. Αλλά από τις αποδείξεις που έχουμε, φαίνεται ότι δεν υπάρχουν σχεδόν καθόλου διαφορές στους ρόλους μεταξύ των φύλων», τόνισε η Sarah Lacy.
Φυσιολογικές και ανατομικές αποδείξεις
Η ομάδα εξέτασε επίσης κατά πόσον οι ανατομικές και φυσιολογικές διαφορές μεταξύ ανδρών και γυναικών εμπόδιζαν τις γυναίκες να κυνηγούν. Διαπίστωσαν ότι οι άνδρες έχουν πλεονέκτημα έναντι των γυναικών σε δραστηριότητες που απαιτούν ταχύτητα και δύναμη, όπως το σπριντ και η ρίψη. Ωστόσο οι γυναίκες έχουν πλεονέκτημα έναντι των ανδρών σε δραστηριότητες που απαιτούν αντοχή, όπως το τρέξιμο. Και τα δύο είδη δραστηριοτήτων ήταν απαραίτητα για το κυνήγι στην αρχαιότητα.
Η ομάδα τόνισε τον ρόλο της ορμόνης των οιστρογόνων, η οποία είναι πιο έντονη στις γυναίκες παρά στους άνδρες, ως βασικό συστατικό για την παροχή αυτού του πλεονεκτήματος.
Τα οιστρογόνα μπορούν να αυξήσουν τον μεταβολισμό των λιπών, ο οποίος δίνει στους μυς μια πιο διαρκή πηγή ενέργειας και μπορεί να ρυθμίζει την καταστροφή των μυών, αποτρέποντας την εξάντλησή τους. Οι επιστήμονες έχουν εντοπίσει υποδοχείς οιστρογόνων, δηλαδή πρωτεΐνες που κατευθύνουν την ορμόνη στο σωστό σημείο του σώματος, πριν από 600 εκατομμύρια χρόνια.
«Όταν εξετάζουμε βαθύτερα την ανατομία και τη σύγχρονη φυσιολογία και στη συνέχεια εξετάζουμε τα σκελετικά κατάλοιπα των αρχαίων ανθρώπων, δεν υπάρχει διαφορά στα πρότυπα τραυμάτων μεταξύ ανδρών και γυναικών, επειδή έκαναν τις ίδιες δραστηριότητες», δήλωσε η Lacy.
Κατανόηση των παλαιολιθικών κοινωνιών
Κατά την παλαιολιθική εποχή, οι περισσότεροι άνθρωποι ζούσαν σε μικρές ομάδες. Για τη Lacy, η ιδέα ότι μόνο ένα μέρος της ομάδας θα κυνηγούσε δεν έβγαζε νόημα.
«Ζεις σε μια τόσο μικρή κοινωνία. Πρέπει να είσαι πολύ, πολύ ευέλικτος. Όλοι πρέπει να μπορούν να αναλάβουν οποιοδήποτε ρόλο ανά πάσα στιγμή. Απλά φαίνεται σαν το προφανές, αλλά οι άνθρωποι δεν το έπαιρναν έτσι», ανέφερε η Lacy.
Η προέλευση της θεωρίας των φύλων
Η θεωρία που ήθελε τους άνδρες σε ρόλο κυνηγού και τις γυναίκες σε ρόλο συλλέκτη τροφής έγινε αρχικά γνωστή το 1968, όταν οι ανθρωπολόγοι Richard B. Lee και Irven DeVore δημοσίευσαν το βιβλίο “Man the Hunter”.
Οι συγγραφείς υποστήριξαν ότι το κυνήγι προώθησε την ανθρώπινη εξέλιξη προσθέτοντας κρέας στις προϊστορικές δίαιτες, συμβάλλοντας στην ανάπτυξη μεγαλύτερων εγκεφάλων, σε σύγκριση με τους συγγενείς του ανθρώπου. Επίσης θεώρησαν ότι όλοι οι κυνηγοί ήταν άνδρες.
Η Lacy υποστήριξε ότι η προκατάληψη με βάση το φύλο από προηγούμενους επιστήμονες ήταν ένας λόγος για τον οποίο η θεωρία έγινε ευρέως αποδεκτή στην ακαδημία και εξαπλώθηκε τελικά στην ποπ κουλτούρα. Τα κινούμενα σχέδια τηλεόρασης, οι ταινίες μεγάλου μήκους, οι μουσειακές εκθέσεις και τα σχολικά βιβλία ενίσχυαν αυτή την θεωρία. Όταν οι γυναίκες επιστήμονες δημοσίευαν έρευνες και υποστήριζαν το αντίθετο είτε τις αγνοούσαν είτε τις υποτιμούσαν.
Αναθεώρηση των προϊστορικών ρόλων των φύλων
Η Lacy δήλωσε ότι η θεωρία του άνδρα – κυνηγού συνεχίζει να επηρεάζει την επιστήμη της ανθρωπολογίας. Παράλληλα αναγνώρισε ότι χρειάζεται περισσότερη έρευνα για τη ζωή των προϊστορικών ανθρώπων και ειδικά των γυναικών.
«Για 3 εκατομμύρια χρόνια, τόσο οι άνδρες όσο και οι γυναίκες συμμετείχαν στη συλλογή τροφής για τις κοινότητές τους, και η εξάρτηση από το κρέας και το κυνήγι προωθήθηκε και από τα δύο φύλα», είπε η Lacy.
Και συνέχισε: «Δεν είναι κάτι που έκαναν μόνο οι άνδρες και ότι άρα μία ανδρική συμπεριφορά οδήγησε την εξέλιξη (σ.σ. του ανθρώπινου είδους). Αυτό που θεωρούμε ως ρόλους των φύλων σήμερα δεν είναι εγγενής, δεν χαρακτήριζε τους προγόνους μας».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου