Η Μαίρη Χρονοπούλου, η «γυναίκα του γλεντιού» άφησε την τελευταία της πνοή σήμερα σε ηλικία 90 ετών, βυθίζοντας στο πένθος τον καλλιτεχνικό κόσμο. Η ηθοποιός έπεσε μέσα στο σπίτι της και χτύπησε σοβαρά στο κεφάλι με αποτέλεσμα να μεταφερθεί χωρίς τις αισθήσεις της στο νοσοκομείο «Ευαγγελισμός» όπου νοσηλευόταν στη ΜΕΘ. Παρά τις προσπάθειες των γιατρών δεν τα κατάφερε, καθώς το αιμάτωμα ήταν μεγάλο.
Η Μαίρη Χρονοπούλου γεννήθηκε στις 16 Ιουλίου 1933 και μεγάλωσε στην Αθήνα. Αποφοίτησε από τη σχολή του Εθνικού Θεάτρου, στο οποίο εμφανίστηκε στις ομάδες του χορού, σε αρχαία δράματα. Το 1957 άρχισε να συνεργάζεται με το ελεύθερο θέατρο, κάνοντας εμφανίσεις στο Ακροπόλ στα έργα των Αλέκου Σακελλάριου – Χρήστου Γιαννακόπουλου «Η Κυρία» και «Ρομάντζο μιας Καμαριέρας».
Στον κινηματογράφο πρωτοεμφανίστηκε σαν κομπάρσος στο Χαρούμενο ξεκίνημα του Ντίνου Δημόπουλου, παραγωγής Φίνος Φιλμ το 1954, όταν ήταν ακόμα φοιτήτρια. Το 1958 πήρε ένα μικρό ρόλο στο «Τελευταίο ψέμα» του Μιχάλη Κακογιάννη, ξανά στη Φίνος Φιλμ. Από το 1963 και μετά πρωταγωνιστεί σε πλειάδα δραματικών ταινιών της Φίνος Φιλμ, και όχι μόνο, σε ρόλους ντάμας και μοιραίας γυναίκας, δίπλα σε όλους τους άνδρες πρωταγωνιστές της εποχής, όπως οι Νίκος Κούρκουλος, Φαίδων Γεωργίτσης, Δημήτρης Παπαμιχαήλ, Γιώργος Φούντας και Αλέκος Αλεξανδράκης.
Ξεχωρίζουν οι ερμηνείες της στην ταινία Τα κόκκινα φανάρια (1963) του Βασίλη Γεωργιάδη, υποψήφια για το Όσκαρ ξενόγλωσσης ταινίας στην 36η απονομή των βραβείων το 1964 σε παραγωγή της Δαμασκηνός – Μιχαηλίδης, Χωρίς ταυτότητα, (1963, Φίνος Φιλμ), Το χώμα βάφτηκε κόκκινο, δραματική ταινία του 1966 σε σκηνοθεσία του Βασίλη Γεωργιάδη και σενάριο Νίκου Φώσκολου, υποψήφια για το Όσκαρ ξενόγλωσσης ταινίας στην 38η απονομή των βραβείων το 1966, Πολύ αργά για δάκρυα του Γιάννη Δαλιανίδη (1968, Φίνος Φιλμ), Όταν η πόλις πεθαίνει σε σενάριο Νίκου Φώσκολου και σκηνοθεσία Γιάννη Δαλιανίδη (1969, Φίνος Φιλμ), Οι αδίστακτοι του Ντίνου Κατσουρίδη (1965, Σάβας Φιλμ), Κοινωνία ώρα μηδέν του Ντίνου Δημόπουλου (1966, Φίνος Φιλμ), Η λεωφόρος του μίσους (1968, Φίνος Φιλμ) και Ορατότης μηδέν του Νίκου Φώσκολου (1970, Φίνος Φιλμ).
Ανάμεσα σε αυτές τις κοινωνικές και δραματικές ταινίες εμφανίστηκε σε τρία μιούζικαλ του Γιάννη Δαλιανίδη, παραγωγής Φίνος Φιλμ, στα οποία θα κάνει θραύση: Οι θαλασσιές οι χάντρες, Μια κυρία στα μπουζούκια και Γοργόνες και μάγκες. Ιδιαίτερα στο «Μια κυρία στα μπουζούκια» σαγήνευσε το κοινό με το ακαταμάχητο στυλ και ταμπεραμέντο της τόσο υποκριτικά όσο και ερμηνεύοντας δύο από τις μυθικές επιτυχίες των τραγουδιών του ελληνικού κινηματογράφου, το «Είμαι γυναίκα του γλεντιού» και το «Του αγοριού απέναντι».
Η πιο αμήχανη στιγμή ήταν όταν έπρεπε να χορέψει το τσιφτετέλι στο «Είμαι Γυναίκα του Γλεντιού».
«Το τσιφτετέλι που έπρεπε να χορέψω μου φάνηκε εξωπραγματικό με τις αστικές καταβολές που είχα. Πήρα ένα μπουκάλι πορτοκαλάδα, την έχυσα, έβαλα μέσα κονιάκ χύμα από το bar και το κατέβασα. Έγινα ντίρλα. Έτσι βγήκε η σκηνή. Στο τρίτο musical λύθηκα. Στο «Γοργόνες και Μάγκες». Εκεί, ναι, μου άρεσα» έχει δηλώσει σε συνέντευξή της. Πίστευε ότι δεν είχε τη στόφα της σταρ.
Την περίοδο 1967-68 υπήρξε η καλύτερη πρωταγωνίστρια του κινηματογράφου και κέρδισε το βραβείο της ενώσεως κριτικών.
Η θεατρική καριέρα
Στη θεατρική της καριέρα, συνεργάστηκε με όλους τους μεγάλους θιάσους της Αθήνας και έπαιξε με την ίδια ερμηνευτική ικανότητα σε όλα τα είδη θεάτρου. Το 1972 συγκρότησε τον δικό της θίασο με τον οποίο ανέβασε τα έργα: «Τι ώρα θα γυρίσεις, Πηνελόπη» του Σόμερσετ Μομ και «Ένα καυτό κορίτσι» του Ιάκωβου Καμπανέλη.
Έχει στο ενεργητικό της σημαντικές ερμηνείες και στον νέο ελληνικό κινηματογράφο, όπως στις εξαίρετες ταινίες του Θόδωρου Αγγελόπουλου Οι κυνηγοί και Ταξίδι στα Κύθηρα, ενώ κέρδισε βραβείο Α’ γυναικείου ρόλου στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης με την ταινία Τα παιδιά της χελιδόνας του Κώστα Βρεττάκου, το 1987.
Ο γάμος με τον Δήμο Μπότσαρη και ο αρραβώνας με τον Ανδρέα Μπάρκουλη
Τον Αύγουστο του 1975 παντρεύτηκε τον πρώην δήμαρχο Σπάτων και πρώην βουλευτή Δήμο Μπότσαρη και χώρισαν έπειτα από λίγο καιρό. Όπως έχει πει η ίδια, έξω από την Μητρόπολη των Σπάτων είχαν μαζευτεί 10.000 άτομα. Εκείνη έφτασε με μια Ρολς Ρόις την οποία οδηγούσε ο Κώστας Καρράς και ο κόσμος που είχε συγκεντρωθεί, την έσπασε, την κομμάτιασε…
«Το τι έγινε, χαλασμός, τότε υπήρχε ακόμα η χωροφυλακή και ζήτησε τη συνδρομή της αστυνομίας Αθηνών διότι δεν μπορούσε να κουμαντάρει αυτό το πλήθος» περιέγραψε η ηθοποιός.
Υπήρξε αρραβωνιασμένη για 3 χρόνια με τον ηθοποιό Ανδρέα Μπάρκουλη
Έχει βαφτίσει τον γιο του Νίκου Κούρκουλου, Άλκη Κούρκουλο. Άλλωστε με τον Νίκο Κούρκουλο τους έδενε μια δυνατή φιλική σχέση. Όπως έχει πει η ίδια για τον Κούρκουλο «ήταν ο αδελφός, η οικογένεια που δεν είχα. Πάντα με φρόντιζε, δεν έπαιζε χωρίς εμένα…».
Τον Αύγουστο του 1999 υπέστη ένα σοβαρό ατύχημα με το αυτοκίνητό της, που την έχει αναγκάσει να βρίσκεται μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας.
Μετά το τροχαίο, είχε πάρει φωτιά και είχε πρόβλημα με τα μάτια της. Ωστόσο η Μαίρη Χρονοπούλου, όπως λένε όσοι την γνώριζαν, ήταν μια πολύ δυνατή γυναίκα, που κοίταζε τις δυσκολίες κατάματα και τις αντιμετώπιζε.
Το βραβείο
Στις 16 Ιουνίου 2021 η Μαίρη Χρονοπούλου τιμήθηκε με το Βραβείο Συνολικής Προσφοράς στην Τελετή Απονομής των Βραβείων ΙΡΙΣ από την Ελληνική Ακαδημία Κινηματογράφου. Το βραβείο παρέδωσε ο πρόεδρος του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών, Σπύρος Μπιμπίλας, μαζί με τον πρόεδρο της Ακαδημίας, Γιώργο Τσεμπερόπουλο, στην ηθοποιό που με την «ρώμη της παρουσίας της σφράγισε μια σειρά κινηματογραφικών ειδών», όπως ανέφερε χαρακτηριστικά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου