Προσωπική ιστορία: Πώς εργασιομανής πατέρας άλλαξε τη ζωή του μετά τον θάνατο του 8χρονου γιου του – Το συγκλονιστικό σημείωμα στο ημερολόγιο

Ήταν εργασιομανής όμως μετά τον ξαφνικό θάνατο του 8χρονου γιου του,

ορκίστηκε να αλλάξει τρόπο ζωής. Κι αυτό, γιατί ενημερώθηκε ότι πέθανε το παιδί του ενώ βρισκόταν στη μέση μιας τηλεδιάσκεψης.

Ο J.R. Storment μοιράστηκε την τραγική ιστορία στο διαδίκτυο κάνοντας έκκληση στους άλλους γονείς να βάζουν την οικογένειά τους πάνω από τη δουλειά τους. Εξήγησε ότι ο γιος του, Wiley, πέθανε στον ύπνο του το 2019, αφού υπέστη μια σπάνια επιπλοκή ήπιας παιδικής επιληψίας. Η μητέρα του αγοριού, η γιατρός Jessica Brandes, βρήκε τον γιο της χωρίς τις αισθήσεις του στο κρεβάτι του, ενώ ο δίδυμος αδερφός του, Oliver, έπαιζε με ένα iPad σε απόσταση αναπνοής και ο πατέρας του έλειπε στη δουλειά.

Ο J.R. – ο οποίoς είναι ιδρυτής του συστήματος διαχείρισης κόστους Cloudability με έδρα τις ΗΠΑ το 2011 – μίλησε για την τραγική απώλεια του γιου του σε μια ανάρτηση στο LinkedIn, όπου ανέφερε ότι ο θάνατος του γιου του, τού υπενθύμισε ότι για πολλούς ανθρώπους η ισορροπία μεταξύ επαγγελματικής και προσωπικής ζωής δεν είναι αυτή που θα έπρεπε να είναι, και τόνισε ότι θα ήθελε να μπορούσε να γυρίσει τον χρόνο πίσω.

Ο άτυχος πατέρας εξήγησε ότι είχε φύγει από το σπίτι του στο Όρεγκον των Η.Π.Α., στις 5 το πρωί την ημέρα που πέθανε ο Wiley , και ενώ βρισκόταν στο αυτοκίνητό του, καθοδόν για τη δουλειά, είχε ήδη κάνει το πρώτο επαγγελματικό τηλεφώνημα. Βιαζόταν τόσο πολύ να πάει στη δουλειά του που δεν είχε αποχαιρετήσει την οικογένειά του.

Και όταν δέχθηκε το τηλεφώνημα με το οποίο ενημερώθηκε ότι ο γιος του πέθανε, βρισκόταν σε τηλεδιάσκεψη με 12 άτομα. «Λίγα λεπτά νωρίτερα, είχα παραδεχτεί στην ομάδα ότι τα τελευταία οκτώ χρόνια, δεν είχα πάρει πάνω από μια εβδομάδα συνεχόμενη άδεια».

Το συγκλονιστικό σημείωμα του 8χρονου γιο του

Ο Wiley κρατούσε ημερολόγιο, το οποίο βρήκε η οικογένειά του μετά τον τραγικό θάνατό του (Εικόνα: JT Storment/LinkedIn)

Το τηλεφώνημα από την γυναίκα του για τον θάνατο του γιου του

«Η γυναίκα μου και εγώ έχουμε συμφωνήσει ότι όταν ο ένας παίρνει τον άλλον τηλέφωνο, απαντάμε στην κλήση. Έτσι, όταν χτύπησε το τηλέφωνο, σηκώθηκα και πήγα αμέσως στην πόρτα της αίθουσας συνεδριάσεων. «Γεια, Τι συμβαίνει;» είπα όταν σήκωσα το τηλέφωνο και η απάντησή της ήταν ψυχρή και άμεση: «J.R., ο Wiley πέθανε».

«’Τι?’ Απάντησα με δυσπιστία. «Ο Wiley πέθανε» επανέλαβε. «Τι;! Οχι.’ Φώναξα», συνέχισε στην περιγραφή του.

«Λυπάμαι πολύ, πρέπει να καλέσω το 911». Αυτή ήταν όλη η συζήτηση. Το επόμενο πράγμα που θυμάμαι είναι ότι βγήκα με ταχύτητα έξω από την μπροστινή πόρτα του γραφείου με τα κλειδιά του αυτοκινήτου μου στο χέρι, τρέχοντας σαν θηρίο απέναντι στον δρόμο και μουρμουρίζοντας «Oh f ***».

Όταν ο J.R. έφτασε στο σπίτι, έξω το σπίτι ήταν ασθενοφόρα και οι αστυνομικοί δεν τον άφηναν να μπει στο σπίτι του. «Ήταν 2,5 επώδυνες ώρες πριν μπορέσω να δω τον γιο μου. Μετά από μια ώρα αναμονής, σοκαρισμένος έξω από το σπίτι, είπα στους ένοπλους αστυνομικούς που φύλαγαν τον χώρο ότι δεν μπορούσα να περιμένω άλλο» ανέφερε στην ανάρτησή του εξηγώντας πως τελικά του επέτρεψαν να πάει σε ένα σημείο απ’ όπου μπορούσε να δει το παιδικό δωμάτιο. Όπως είπε, είδε τον γιο ξαπλωμένο στο κρεβάτι, σαν να κοιμάται.

Η περιγραφή του στη συνέχεια συγκλονίζει: «Ξάπλωσα δίπλα του στο κρεβάτι που αγαπούσε, του κράτησα το χέρι και έλεγα συνεχώς: “Τι έγινε ρε φίλε; Τι έγινε;” Μείναμε δίπλα του για περίπου 30 λεπτά και του χαϊδέψαμε τα μαλλιά πριν τον πάρουν από το σπίτι. Τον έβγαλα, κρατώντας το χέρι και το μέτωπό του, μέσα από την σακούλα που κάλυπτε το σώμα του, καθώς τον έβγαζαν από το σπίτι. Μετά όλα τα οχήματα που ήταν στο σπίτι έφυγαν. Το τελευταίο που αποχώρησε ήταν το μαύρο μίνι βαν με τον Wiley μέσα».

Το μάθημα ζωής

Ο J.R. ανέφερε ότι ο γιος του ονειρευόταν να αποκτήσει μια επιχείρηση και είχε ερωτευτεί στα έξι του χρόνια. Η (αν) ισορροπία μεταξύ επαγγελματικής και προσωπικής ζωής του προκάλεσε θλίψη και ενοχές.

«Πολλοί έχουν ρωτήσει τι μπορούν να κάνουν για να βοηθήσουν. Αγκαλιάστε τα παιδιά σας. Μην εργάζεστε μέχρι πολύ αργά. Για πολλά πράγματα για τα οποία είναι πιθανό να ξοδεύετε τον χρόνο σας θα μετανιώσετε όταν πλέον δεν θα έχετε χρόνο…

Αν υπάρχει κάποιο μάθημα που πρέπει να πάρω από αυτό, είναι να υπενθυμίσω στους άλλους (και στον εαυτό μου) να μην χάνω τα πράγματα που έχουν σημασία. Το μεγάλο ερώτημα είναι πώς να επιστρέψω στη δουλειά με τρόπο που δεν θα με αφήσει ξανά με τις τύψεις που έχω τώρα. Για να είμαι ειλικρινής, σκέφτηκα να μην επιστρέψω.

Αν είσαι γονέας και έχεις τη δυνατότητα να περάσεις περισσότερο χρόνο με τα παιδιά σου, κάνε το. Όταν τελειώσει, υπάρχουν μόνο φωτογραφίες και υπολείμματα και πλέον δεν θα έχεις διαθέσιμο χρόνο. Είναι ανεκτίμητος και δεν πρέπει να τον σπαταλάς. Πάρε την άδειά σου και τα σαββατοκύριακα να είσαι μαζί τους. Δεν θα μετανιώσεις για τα email που ξέχασες να στείλεις».