Η εξυπνάδα του παιδιού εξαρτάται από τα γονίδια της μητέρας

Τα γονίδια της μητέρας καθορίζουν πόσο έξυπνα είναι τα παιδιά, σύμφωνα

με επιστημονική έρευνα που αναφέρει ότι ο πατέρας δεν κάνει τη διαφορά.

Οι γυναίκες είναι πιο πιθανό να μεταφέρουν τα γονίδια της εξυπνάδας καθώς αυτά υπάρχουν στο χρωμόσωμα Χ και οι γυναίκες διαθέτουν δύο ενώ οι άνδρες μόνο ένα.

Επιπλέον, οι επιστήμονες τώρα πιστεύουν ότι ακόμη και τα γονίδια για προηγμένες γνωστικές λειτουργίες του πατέρα μπορεί να απενεργοποιούνται όταν μεταφέρονται στα παιδιά.

Οι έρευνες στο εργαστήριο σε ποντίκια έδειξαν ότι σε αυτά που χορηγήθηκε επιπλέον δόση γονιδίων της μητέρας ανέπτυξαν μεγαλύτερο εγκέφαλο αλλά είχαν μικρότερα σώματα. Στην αντίθετη περίπτωση τα ποντίκια ανέπτυξαν μικρότερο εγκέφαλο και μεγαλύτερα σώματα.

Με το δεδομένο ότι οι άνθρωποι δεν είναι ποντίκια, ερευνητές στη Γλασκόβη έδωσαν στην υπόθεση μία πιο ανθρώπινη διάσταση. Πήραν συνεντεύξεις από 12.686 νέους ηλικίας από 14 έως 22 κάθε χρόνο από το 1994. Εάν και έλαβαν υπόψη τους κοινωνικούς παράγοντες οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι ο καλύτερος τρόπος για να προβλέψεις την ευφυΐα των παιδιών ήταν το IQ της μητέρας τους.

Βέβαια οι επιστήμονες τονίζουν ότι η εξυπνάδα είναι μόνο κατά 40 έως 60% θέμα κληρονομικότητας και σε μεγάλο βαθμό εξαρτάται από το περιβάλλον που μεγαλώνει το παιδί.

Αλλά ακόμη και σε αυτό το πεδίο, ερευνητές από το πανεπιστήμιο της Ουάσιγκτον διαπίστωσαν ότι η ασφαλής συναισθηματική σχέση ανάμεσα στη μητέρα και το παιδί είναι σημαντική για την ανάπτυξη κάποιων τμημάτων του εγκεφάλου. Μετά από εξέταση μιας ομάδας μαμάδων και παιδιών βρήκαν ότι τα παιδιά που καλύπτουν τις συναισθηματικές και γνωστικές ανάγκες από τις μαμάδες τους μέχρι την ηλικία των 7 ετών, στην ηλικία των 13 έχουν κατά 10% μεγαλύτερο ιππόκαμπο, το τμήμα του εγκεφάλου που συνδέεται με τη μνήμη, τη μάθηση και την αντίδραση στο στρες.

Μία ισχυρή σχέση με τη μητέρα, δίνει στο παιδί αίσθηση ασφάλειας που του επιτρέπει να εξερευνήσει τον κόσμο και την εμπιστοσύνη για να επιλύει προβλήματα.

Οι επιστήμονες τονίζουν ότι οι πατεράδες δεν πρέπει να απογοητεύονται καθώς μία σειρά γονιδίων που σχετίζονται με τη διαίσθηση και τα συναισθήματα μπορεί να περάσουν από τον πατέρα στο παιδί.