Εργάτριες του σεξ που δούλευαν για την CIA και οι οποίες είχαν εκπαιδευτεί να ναρκώνουν,
Με άλλα λόγια, "Επιχείρηση Midnight Climax".
Στις δεκαετίες του 1950 και του '60, οι φόροι των Αμερικανών πολιτών χρηματοδοτούσαν κανονικά σπίτια, σε αμερικάνικο έδαφος, τα οποία η κυβέρνηση χρησιμοποιούσε ως οίκους ανοχής, όπου, απλοί πολίτες ναρκώνονταν εν αγνοία τους με LSD και γίνονταν πειραματόζωα για έρευνες ελέγχου του μυαλού (mind control). Υπό την μυστική επιτήρηση κυβερνητικών πρακτόρων, πόρνες είχαν λάβει οδηγίες ώστε, μετά το σεξ, να κάνουν ερωτήσεις στα θύματα για να διερευνήσουν πώς ο συνδυασμός σεξ και ναρκωτικών θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί ως ο απόλυτος ορός αλήθειας. Η άκρως μυστικοπαθής φύση του προγράμματος, του επέτρεψε να παραμείνει ανεξέλεγκτο για χρόνια πριν τελικά το σταματήσουν.
Στη δεκαετία του '50, οι ΗΠΑ βρισκόντουσαν στη δίνη του "Κόκκινου Κινδύνου" της Ρωσίας, θέτοντας το κατεστημένο σε κατάσταση παράνοιας και ανταγωνιστικής υπερέντασης για τεχνολογική πρόοδο κατά τα χρόνια του Ψυχρού Πολέμου.
Ο διευθυντής της CIA Άλεν Ντάλες - πηγή
Το MK Ultra ξεκίνησε το 1953, όταν η CIA αποφάσισε να συνεχίσει από εκεί που είχαν σταματήσει οι Ναζί επιστήμονες του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Επεκτείνοντας τα πειράματα που περιλάμβαναν μεσκαλίνη και βασανιστήρια για να αποσπάσουν ομολογίες και να εξερευνήσουν τεχνικές ελέγχου του μυαλού, η CIA ενσωμάτωσε τον δικό της -μοναδικό- τρόπο λειτουργίας. Το πρόγραμμα θα υποστηριζόταν από τον τότε Διευθυντή της CIA, Άλεν Ντάλες (Allen Dulles), και θα διευθυνόταν από τον Δρ. Σίντνεϊ Γκότλιμπ (Sidney Gottlieb), βιοχημικό και επικεφαλής του τμήματος χημικών της CIA -κάτι σαν το "Q" του Τζέιμς Μποντ. Το 1948, ο Γκότλιμπ είχε μεταφέρει τη σύζυγό του και τις δύο κόρες του σε μια απομακρυσμένη καλύβα στη Βιρτζίνια όπου εξέτρεφε κατσίκες. Όμως, το πραγματικό του πάθος ήταν η χημεία και τα ανήθικα πειράματα ελέγχου του μυαλού -ότι ακριβώς χρειαζόταν η CIA.
Ο Δρ. Σίντνεϊ Γκότλιμπ - πηγή
Η πρώτη παραγγελία του Γκότλιμπ ήταν να αγοραστεί η παγκόσμια προμήθεια LSD από τον Ελβετό χημικό Δρ. Άλμπερτ Χόφμαν, ο οποίος, ενώ πειραματιζόταν με έναν μύκητα, είχε παραγάγει ακούσια μια ουσία που "πείραζε" τον εγκέφαλο και την οποία, σύντομα, θα ανακάλυπτε ο δυτικός πολιτισμός. Μόλις η CIA προμηθεύτηκε το απόθεμα -έναντι 240.000 δολαρίων (η ουσία παρέμεινε νόμιμη στις ΗΠΑ μέχρι το 1966)-, είχε έρθει η ώρα να ξεκινήσουν οι δοκιμές. Έτσι, ο ίδιος έριξε το ναρκωτικό στα ποτά συναδέλφων του και εθελοντών της CIA, χωρίς να το ξέρουν οι ίδιοι. Το '53, κατά τη διάρκεια μιας εκδρομής της CIA στο Μέριλαντ, ένα δωμάτιο γεμάτο από ανυποψίαστους υπαλλήλους πλημμύρισε με LSD, έναν "δυνητικό ορό αλήθειας". Μια εβδομάδα αργότερα, ένας από αυτούς, ένας επιστήμονας που στην πραγματικότητα ήταν μέλος του MK Ultra ήταν νεκρός. Αυτοκτόνησε πέφτοντας από το παράθυρο ενός ξενοδοχείου.
Απτόητος, ο Γκότλιμπ συνέχισε τα πειράματα και δημιούργησε ένα σύστημα που θα μπορούσε να δοκιμαστεί σε πρόθυμους συμμετέχοντες σε επίσημες ιατρικές δοκιμές. Χορηγήθηκε σε ασθενείς στα νοσοκομεία, σε Αμερικανούς στρατιώτες, σε φοιτητές πανεπιστημίων και σε κρατούμενους φυλακών. Μεταξύ των πολλών συμμετεχόντων σε αυτές τις δοκιμές στα τέλη της δεκαετίας του 1950 υπήρξαν αξιοσημείωτα ονόματα όπως ο Κεν Κίζι (Ken Kesey), συγγραφέας του Στη Φωλιά του Κούκου (One Flew Over The Cuckoo's Nest), ο Τζέιμς Τζόζεφ "Ουάιτι" Μπούλγκερ (Whitey Bulger), διαβόητος γκάνγκστερ της Βοστώνης, ο Άλλεν Γκίνσμπεργκ και ο Τσαρλς Μάνσον, ο διαβόητος ιθύνων νους της δολοφονίας της ηθοποιού Σάρον Τέιτ.
Ο Γκότλιμπ, ανικανοποίητος με τις ιατρικές δοκιμές και τα κρυφά πειράματά του σε άγνωστους, αποφάσισε να δοκιμάσει μια νέα προσέγγιση για να προκαλέσει υποσυνείδητο έλεγχο και εξομολογήσεις από ανυποψίαστους στόχους χρησιμοποιώντας τον συνδυασμό σεξ και ναρκωτικών. Η επιχείρηση θα ονομαζόταν Midnight Climax. Στον κόσμο της κατασκοπείας, η χρήση του σεξ για εξομολογήσεις δεν ήταν μια νέα τακτική, αλλά ο Γκότλιμπ ήθελε να δει τι αποτελέσματα θα είχε η προσθήκη LSD.
Απτόητος, ο Γκότλιμπ συνέχισε τα πειράματα και δημιούργησε ένα σύστημα που θα μπορούσε να δοκιμαστεί σε πρόθυμους συμμετέχοντες σε επίσημες ιατρικές δοκιμές. Χορηγήθηκε σε ασθενείς στα νοσοκομεία, σε Αμερικανούς στρατιώτες, σε φοιτητές πανεπιστημίων και σε κρατούμενους φυλακών. Μεταξύ των πολλών συμμετεχόντων σε αυτές τις δοκιμές στα τέλη της δεκαετίας του 1950 υπήρξαν αξιοσημείωτα ονόματα όπως ο Κεν Κίζι (Ken Kesey), συγγραφέας του Στη Φωλιά του Κούκου (One Flew Over The Cuckoo's Nest), ο Τζέιμς Τζόζεφ "Ουάιτι" Μπούλγκερ (Whitey Bulger), διαβόητος γκάνγκστερ της Βοστώνης, ο Άλλεν Γκίνσμπεργκ και ο Τσαρλς Μάνσον, ο διαβόητος ιθύνων νους της δολοφονίας της ηθοποιού Σάρον Τέιτ.
Ο Γκότλιμπ, ανικανοποίητος με τις ιατρικές δοκιμές και τα κρυφά πειράματά του σε άγνωστους, αποφάσισε να δοκιμάσει μια νέα προσέγγιση για να προκαλέσει υποσυνείδητο έλεγχο και εξομολογήσεις από ανυποψίαστους στόχους χρησιμοποιώντας τον συνδυασμό σεξ και ναρκωτικών. Η επιχείρηση θα ονομαζόταν Midnight Climax. Στον κόσμο της κατασκοπείας, η χρήση του σεξ για εξομολογήσεις δεν ήταν μια νέα τακτική, αλλά ο Γκότλιμπ ήθελε να δει τι αποτελέσματα θα είχε η προσθήκη LSD.
Υπόμνημα της CIA από την Επιχείρηση Midnight Climax
Γι' αυτή τη μυστική επιχείρηση επιστρατεύτηκε ο Τζορτζ Χάντερ Γουάιτ (George Hunter White), ένας ερευνητής ρεπόρτερ πολλών εφημερίδων. Κατά τη διάρκεια Β' Παγκοσμίου Πολέμου ο Γουάιτ ήταν αντισυνταγματάρχης και ομοσπονδιακός πράκτορας κατά των ναρκωτικών. Λόγω της εμπειρίας του, προσλήφθηκε ως σύμβουλος της CIA με το ψευδώνυμο "Morgan Hall". Ο Γουάιτ ξεκίνησε στη Νέα Υόρκη να ρίχνει LSD στα ποτά συνεργατών του, φίλων τους και, τελικά, εντελώς αγνώστων που συναντούσε στα μπαρ. Όταν η επιχείρηση μεταφέρθηκε στο Σαν Φρανσίσκο, προστέθηκε και το σεξ. Εκεί, στην 255 Telegraph Hill, έστησε μια μυστική επιχείρηση υπό το πρόσχημα ενός οίκου ανοχής. Στους τοίχους κρέμονταν έργα του Τουλούζ-Λωτρέκ με εργάτριες του σεξ, αλλά και φωτογραφίες διαφόρων γυναικών με σαδομαζοχιστικά κοστούμια. Το σπίτι απέκτησε μπαρ, έπιπλα από ψεύτικο δέρμα και πολλά σεξουαλικά παιχνίδια και πορνογραφικά σύνεργα. Τέλος, τοποθετήθηκαν καθρέφτες διπλής κατεύθυνσης και σε όλο το μέρος μπήκαν κοριοί ώστε να ηχογραφούν τις διαδικασίες του "Pad", όπως το είχε ονομαστεί.
Ο Γουάιτ και η ομάδα του στρατολόγησαν μερικές από τις ντόπιες πόρνες, με υποσχέσεις για μετρητά και κάρτες για αποφυλάκιση, τις οποίες θα μπορούσαν να δείξουν την επόμενη φορά που θα τις συνελάμβαναν. Σε αντάλλαγμα, εκείνες έπρεπε να δελεάσουν στόχους και να χρησιμοποιήσουν το συνδυασμό σεξ και LSD για μια σειρά πειραμάτων σε ναρκωμένους και χωρίς αναστολές άνδρες. Χρησιμοποιήθηκαν υποσυνείδητα μηνύματα για να επηρεάσουν το υποσυνείδητο των θυμάτων ώστε να τα παρακινήσουν σε ακούσιες, μη αντιπροσωπευτικές πράξεις. Τροφοδότησαν τον εγκέφαλό τους -που ήταν ήδη υπό την επήρεια LSD- με κίνητρα για επίθεση, δολοφονίες και εγκληματικές δραστηριότητες. Και ενώ οι εργάτριες του σεξ ήταν με τα θύματα, λέγεται ότι, υπάλληλοι της CIA παρακολουθούσαν πίσω από τους καθρέφτες το τι συνέβαινε, πίνοντας χαλαρά τα ποτά τους. Μάλιστα, αργότερα υπήρξαν αναφορές ότι τα μέλη της μυστικής ομάδας συμμετείχαν και τα ίδια στα πειράματα με LSD. Αργότερα, ο ίδιος ο Γουάιτ έγραψε στο ημερολόγιό του, "Κατά καιρούς, ένιωθα ότι είχα μια 'εμπειρία που διεύρυνε το μυαλό', αλλά αυτό εξαφανιζόταν σαν όνειρο αμέσως μετά τη συνεδρία".
Ο Γουάιτ και η ομάδα του στρατολόγησαν μερικές από τις ντόπιες πόρνες, με υποσχέσεις για μετρητά και κάρτες για αποφυλάκιση, τις οποίες θα μπορούσαν να δείξουν την επόμενη φορά που θα τις συνελάμβαναν. Σε αντάλλαγμα, εκείνες έπρεπε να δελεάσουν στόχους και να χρησιμοποιήσουν το συνδυασμό σεξ και LSD για μια σειρά πειραμάτων σε ναρκωμένους και χωρίς αναστολές άνδρες. Χρησιμοποιήθηκαν υποσυνείδητα μηνύματα για να επηρεάσουν το υποσυνείδητο των θυμάτων ώστε να τα παρακινήσουν σε ακούσιες, μη αντιπροσωπευτικές πράξεις. Τροφοδότησαν τον εγκέφαλό τους -που ήταν ήδη υπό την επήρεια LSD- με κίνητρα για επίθεση, δολοφονίες και εγκληματικές δραστηριότητες. Και ενώ οι εργάτριες του σεξ ήταν με τα θύματα, λέγεται ότι, υπάλληλοι της CIA παρακολουθούσαν πίσω από τους καθρέφτες το τι συνέβαινε, πίνοντας χαλαρά τα ποτά τους. Μάλιστα, αργότερα υπήρξαν αναφορές ότι τα μέλη της μυστικής ομάδας συμμετείχαν και τα ίδια στα πειράματα με LSD. Αργότερα, ο ίδιος ο Γουάιτ έγραψε στο ημερολόγιό του, "Κατά καιρούς, ένιωθα ότι είχα μια 'εμπειρία που διεύρυνε το μυαλό', αλλά αυτό εξαφανιζόταν σαν όνειρο αμέσως μετά τη συνεδρία".
Οι στόχοι -δηλαδή, τα θύματα, τα οποία πιστεύεται ότι ήταν εκατοντάδες-, μετά από επαρκούς ελέγχους και πειράματα, αφήνονταν στην κοινωνία, χωρίς να γνωρίζουν τι ακριβώς είχε συμβεί. "Κανείς δεν γνωρίζει πού βρίσκονται [τα ανθρώπινα υποκείμενα] ή ποιες επιπτώσεις μπορεί να έχουν υποστεί", ανέφερε το περιοδικό Time το 1977, αφού άρχισαν να αποκαλύπτονται οι επιχειρήσεις της CIA. Δεν είναι γνωστό πόσοι άνθρωποι υποβλήθηκαν σε αυτές τις δοκιμές. Ίσως είναι πάνω από 100. Επισήμως, η επιχείρηση Midnight Climax συνέχισε να λειτουργεί μέχρι το 1963 όταν ο γενικός επιθεωρητής της CIA John Vance σταμάτησε τα πειράματα για ηθικούς λόγους. Δύο χρόνια νωρίτερα, όταν το 1961 ο Άλεν Ντάλες απολύθηκε από τη θέση του γενικού διευθυντή της CIA, ο Γκότλιμπ συνειδητοποίησε ότι ήταν θέμα χρόνου να τεθεί υπό έλεγχο το τμήμα του και έτσι, προσπάθησε να καταστρέψει όλα τα αρχεία των Midnight Climax και MK-Ultra, αλλά κάποια σώθηκαν. Ο ίδιος αποσύρθηκε από τη CIA το 1973 και τιμήθηκε με μετάλλιο για εξέχουσα καριέρα. Ένα χρόνο αργότερα, ο ερευνητής ρεπόρτερ των New York Times, Seymour Hersh, αποκάλυψε την Επιχείρηση Χάος (Operation Chaos), ένα άλλο παράνομο εγχώριο πρόγραμμα της CIA που κατασκόπευε απλούς Αμερικανούς πολίτες. Αυτό θα οδηγούσε στην έρευνα για το MK-Ultra και την επιχείρηση Midnight Climax. Τα μέλη της Midnight Climax κλήθηκαν για καταθέσεις και, όσα εμφανίστηκαν, έδειχναν να υποφέρουν από μια ξαφνική περίοδο αμνησίας, αυτοπροστασίας ή τις μακροπρόθεσμες επιπτώσεις του LSD -κανείς δεν ξέρει...
Έκθεση για το MKULTRA - πηγή
Ο συνταξιοδοτημένος πλέον Δρ Γκότλιμπ έγινε εκφραστής της ειρήνης και του περιβαλλοντισμού, και ταξίδεψε στην Ινδία και την Αφρική για να εργαστεί σε μια αποικία λεπρών. Ισχυρίστηκε ότι, στο όνομα της επιστήμης, είχε πάρει και ο ίδιος LSD περίπου διακόσιες φορές. Παραδέχτηκε όμως ότι δεν είχε "καμία αποτελεσματικότητα" ως εργαλείο άντλησης πληροφοριών.
Ο Stephen Kinzer, συγγραφέας του "Poisoner in Chief: Sidney Gottlieb and the CIA Search for Mind Control", ισχυρίζεται ότι το πρόγραμμα ήταν τόσο μυστικό που, μόνο λίγοι εκλεκτοί από τα υψηλότερα κλιμάκια της κυβέρνησης γνώριζαν ότι υπήρχε ακόμη και ο Γκότλιμπ, πόσο δε μάλλον ότι διεξάγονταν τέτοια πειράματα.
Ο Γουάιτ πέθανε το 1975, αλλά τα ημερολόγια και η αλληλογραφία του σώθηκαν και θα χρησιμοποιηθούν στις ακροάσεις για το MK-Ultra. Ο ίδιος περιέγραψε την ενασχόλησή του ως μέρος της Επιχείρησης Midnight Climax σε μια επιστολή του.
"Ήμουν ένας πολύ μικρός ιεραπόστολος, στην πραγματικότητα αιρετικός, αλλά μόχθησα ολόψυχα γιατί ήταν διασκεδαστικό, διασκεδαστικό, διασκεδαστικό. Πού αλλού θα μπορούσε ένα αγόρι από την Αμερική να λέει ψέματα, να σκοτώνει, να εξαπατά, να κλέβει, να βιάζει και να λεηλατεί με την έγκριση και την ευλογία του Παντεπόπτη;".
Η κρυφή ατζέντα της CIA για να κυριαρχήσει και να επηρεάσει το ανθρώπινο μυαλό θα άλλαζε ακούσια τη δική πραγματικότητά της. Το MK-Ultra και το LSD θα άρχιζαν μια αλυσίδα γεγονότων που θα επηρέαζαν μια γενιά να σκέφτεται ελεύθερα και να απειλεί τον έλεγχο που προσπαθούσε η CIA. Μέχρι το 1966, όταν το LSD έγινε παράνομο, η συνταγή του είχε γίνει διαθέσιμη παντού και οι νέοι έκαναν τα δικά τους πειράματα με σεξ και ναρκωτικά, ίσως ένας καρμικός επίλογος στην επιθυμία της κυβέρνησης για έλεγχο...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου