«Οι άνθρωποι όλων των εποχών μοιάζουν.
αλλά επειδή διαβάζει το μέλλον.»
Ζαν-Μπατίστ Σε (1767-1832)
12 Δεκέμβρη 1969... Πριν από 54 χρόνια η σφαγή στην Piazza Fontana! Ένα δολοφονικό τρομοκρατικό κτύπημα με ελληνική εμπλοκή...
Η τυφλή βομβιστική επίθεση στην Αγροτική Τράπεζα της Πιάτσα Φοντάνα στο Μιλάνο, άφησε πίσω της 17 νεκρούς και 88 τραυματίες...
Σηματοδοτήθηκε η έναρξη της «Στρατηγικής της Έντασης» στην Ιταλία...
Οι ιταλικές μυστικές υπηρεσίες σε αγαστή συνεργασία με την αμερικανική Cia, καθοδήγησαν σειρά τρομοκρατικών ενεργειών, χρησιμοποιώντας την ακροδεξιά και... κατηγορώντας αναρχικές οργανώσεις και οργανώσεις της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς...
1969 - 2023... 54 χρόνια ατιμώρητοι οι δολοφόνοι... παρά τις δικαστικές αποφάσεις!
Ένα έγκλημα και με "ελληνική σφραγίδα"!
Ένα έγκλημα που συγκάλυψε την "ελληνική συμμετοχή" η κυβέρνηση Κ. Καραμανλή το 1974, αρνούμενη το αίτημα της ιταλικής δικαιοσύνης για δικαστική συνδρομή.
Τότε αναζητούσαν αναρχικούς, αριστερούς...
Δολοφόνησαν τον αναρχικό Πινέλι...
Αποδείχτηκε και στα δικαστήρια πως ήταν έργο της Cia και της ακροδεξιάς!Τη συμμετοχή της αμερικάνικης Cia και των ιταλικών μυστικών υπηρεσιών, αποκάλυψε ο Δρ. Guido Salvini, Δικαστής του Ανωτάτου Δικαστηρίου Μιλάνο Ιταλίας. Ο δικαστής που δίκασε τους τρομοκράτες της σφαγής στην Piazza Fontana...
Ο Δικαστής του Ανωτάτου Δικαστηρίου Μιλάνο Ιταλίας Δρ. Guido Salvini, παρουσιάζοντας το βιβλίο ➦ "Το ελληνικό Φοιτητικό Κίνημα και ο αντιδικτατορικός αγώνας στην Ιταλία", στα Χανιά, 6 Αυγούστου 2001, επισημαίνει για τη Σφαγή στην Piazza Fontana:
«Έχω ήδη πει πως η πρώτη και περισσότερο επικίνδυνη των σφαγών της Ιταλίας υπήρξε εκείνη της πλατείας Φοντάνα στο Μιλάνο, διότι οι εκτελεστές της σχεδίαζαν, αμέσως μετά, ένα στρατιωτικό πραξικόπημα ή τουλάχιστον τη διακοπή των Συνταγματικών δικαιωμάτων.
Θέλω, λοιπόν, να σας δείξω το αντίγραφο μίας σελίδας, της 13.12.1969 (την επομένη της σφαγής ημέρα), μίας από τις περισσότερο επιθετικές εφημερίδες της άκρας δεξιάς εκείνης της εποχής, τη σελίδα ενός οργάνου του νεοφασιστικού κόμματος Movimento Sociale Italiano [Κοινωνικό Ιταλικό Κίνημα]. Στους τίτλους της εφημερίδας Il Secolo d'Italia διαβάζουμε "ΣΦΑΓΗ ΣΤΟ ΜΙΛΑΝΟ", που αποδίδεται σε ομάδες της αριστεράς, και δίπλα, με αναφορά στην έξοδο της Ελλάδας από το Συμβούλιο της Ευρώπης, "ΧΑΜΗΛΟ ΚΤΥΠΗΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ: ΕΞΟΣΤΡΑΚΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ".
Ακριβώς στις 12.12.1969, πράγματι, κυρίως με πρωτοβουλία των σοσιαλδημοκρατιών των χωρών της Βόρειας Ευρώπης, την ίδια ώρα της σφαγής του Μιλάνο, η Ελλάδα των συνταγματαρχών είχε αναγκασθεί να αποχωρήσει από το Συμβούλιο της Ευρώπης και, στον τύπο της δεξιάς εκείνων των ημερών, τα δύο γεγονότα παρουσιάζονταν στην πράξη, συνδεδεμένα. Ίσως δεν ήταν τυχαίο. Η Ιταλία, πράγματι, που εκείνες τις ημέρες είχε την προεδρία στη Συνέλευση του Συμβουλίου της Ευρώπης, ήταν ο κύριος παράγοντας ισορροπίας μεταξύ των χωρών που ήταν υπέρ και εκείνων που ήταν κατά της αποβολής της Ελλάδας. Ίσως, σπέρνοντας τρόμο και αναρχία στην Ιταλία, είχαν στόχο την αλλαγή θέσης της Ιταλίας που είχε ταχθεί υπέρ της αποβολής της Ελλάδας. Ίσως, με αυτές τις τρομοκρατικές ενέργειες στόχευαν να πείσουν μέρος του πολιτικού και στρατιωτικού ιταλικού κόσμου πως μόνον η "αποκατάσταση της τάξης", χάρη σε μία στρατιωτική επέμβαση όπως είχε γίνει στην Ελλάδα το 1967, μπορούσε να σώσει την Ιταλία από το χάος. Στην ουσία, το μήνυμα μπορούσε να είναι: κάντε όπως εμείς ή θα βρεθείτε σε μία κατάσταση εμφυλίου πολέμου. Θα μπορούσε επίσης να είναι: μη χάνετε χρόνο με την αποβολή της Ελλάδας από την Ευρώπη, αλλά μιμηθείτε τις επιλογές της.
Ας θυμηθούμε ότι, πέντε μόνο ημέρες πριν από τη σφαγή της πλατείας Φοντάνα, η αγγλική εφημερίδα "The Observer" είχε δημοσιεύσει την περιβόητη "ελληνική αναφορά", που είχε σταλθεί το Μάιο του 1969 από το Υπουργείο των Εξωτερικών της Ελλάδας προς τον πρεσβευτή της στη Ρώμη. Σ' αυτή την αναφορά περιγράφονταν η πρόοδος των σχέσεων μεταξύ πολιτικών και στρατιωτικών κύκλων των δύο χωρών και, με ικανοποίηση, η τρομοκρατική δράση των ομάδων της ιταλικής άκρας δεξιάς, που είχε ήδη ξεκινήσει τον Απρίλιο του 1969 με τις βόμβες στην Έκθεση του Μιλάνο και στο σιδηροδρομικό σταθμό της ίδιας πόλης. Αυτή η τρομοκρατική εκστρατεία, σύμφωνα με όσα έλεγε με σαφήνεια η αναφορά, είχε ως σκοπό να πείσει τους ιταλικούς κύκλους για την αποτελεσματικότητα της στρατιωτικής επέμβασης, πριν από δύο χρόνια, των Ελλήνων συνταγματαρχών...».
Στον πρόλογο του βιβλίου ➦ "Φαινόμενα Τρομοκρατίας - Ο ελληνικός νεοφασισμός μέσα από τα αρχεία των Μυστικών Υπηρεσιών", ο δικαστής Guido Salvini, μεταξύ άλλων επισημαίνει:
«Στις 12.12.1969, πέντε βόμβες εκρήγνυνται ταυτοχρόνως στο Μιλάνο και τη Ρώμη. Ο εκρηκτικός μηχανισμός που τοποθετήθηκε στην κεντρική αίθουσα της Εθνικής Αγροτικής Τράπεζας του Μιλάνο προκαλεί το θάνατο 17 πολιτών και 88 τραυματίζονται σοβαρά... Μετά τη σφαγή της Piazza Fontana, η τρομοκρατική επίθεση που φαίνεται να ωθούσε την Ιταλία στην επιβολή μίας "ελληνικής" λύσης, και χάρις στην κινητοποίηση των κομμάτων και των συνδικάτων, απέτυχε το σχέδιο για κήρυξη της χώρας σε κατάσταση "έκτακτης ανάγκης", που θα επέφερε την αναστολή των Συνταγματικών εγγυήσεων και των δημοκρατικών ελευθεριών...
Οι έρευνες κατευθύνονται εναντίον οργανώσεων που, έχουν εντοπιστεί εκ των προτέρων και αποτελούν εξιλαστήρια θύματα, όπως για τη σφαγή στην Piazza Fontana, οι αναρχικές οργανώσεις. Σημαντικά πειστήρια εξαφανίστηκαν (ορισμένα εξ αυτών ανακτήθηκαν από τους δικαστές μετά από εικοσιπέντε χρόνια).
Κατασκευάστηκαν ψευδείς πληροφορίες ώστε γνωστοί νεοναζί μετατράπηκαν σε αναρχικούς ή φιλοκινέζους. Στελέχη της οργάνωσης Νέα Τάξη που είχαν σταθερές επαφές με τις Μυστικές Υπηρεσίες, όπως ο δημοσιογράφος Guido Giannettini και ο Marco Pozzan, έμπιστος άνθρωπος του Franco Freda, φυγαδεύονται από τη Στρατιωτική Μυστική Υπηρεσία, μόλις η Δικαιοσύνη αντιλαμβάνεται τη σπουδαιότητά τους για τη διερεύνηση των βομβιστικών επιθέσεων της 12ης Δεκέμβρη 1969...».
Συγκλονιστικός ο δικαστής Guido Salvini, για τις σχέσεις της Cia με την τρομοκρατία, αλλά και την ελληνική εμπλοκή:
«Την άνοιξη του 1995, ένας Ιταλός πολίτης που εργαζόταν από πολλά χρόνια σε απόρρητες επιχειρήσεις για λογαριασμό του "σταθμού" της C.I.A. στο Μιλάνο, συνελήφθη ενώ έστελνε στην αμερικανική πρεσβεία της Ρώμης ένα φαξ στο οποίο περιγραφόταν η εξέλιξη των δικαστικών ερευνών των αρχών του Μιλάνο, με βάση πληροφορίες που είχε αποκτήσει παρανόμως από ένα μάρτυρα που βρισκόταν στη φυλακή για άλλους λόγους.
Σ' αυτήν την αναφορά είναι σαφής η ανησυχία του για την πιθανή εμπλοκή, εξαιτίας της δικαστικής έρευνας, των αμερικανικών Μυστικών Υπηρεσιών εκείνης της εποχής. Ο πράκτορας της CIA, που συνελήφθη έπ' αυτοφώρω, ομολόγησε με ειλικρίνεια ότι θεωρούσε την πράξη του όχι μόνο νόμιμη, αλλά και χρέος του να πληροφορεί τους ατλαντικούς συμμάχους για τους πιθανούς κινδύνους που θα επέφεραν οι νέες δικαστικές έρευνες των ιταλικών αρχών για θέματα του παρελθόντος που θα έπρεπε προφανώς να "λησμονηθούν"! Μία παρόμοια ανησυχία δεν πρέπει να εκπλήσσει. Η ιστορία του Carlo Digilio, πρώην στελέχους της Νέας Τάξης, του οποίου η συνεργασία με τις δικαστικές αρχές υπήρξε καθοριστική για να αποκαλυφθούν οι εκτελεστές της δολοφονικής σφαγής στην Piazza Fontana, ενοποιεί σε μία και μοναδική κατεύθυνση το πρόσφατο παρελθόν της Ιταλίας, της Ελλάδας και των χωρών του Ατλαντικού Συμφώνου.
Ο Carlo Digilio, ο οποίος είχε κατασκευάσει προσωπικά τους εκρηκτικούς μηχανισμούς για τις βομβιστικές επιθέσεις της 12 Δεκέμβρη 1969, συμμετείχε στον ανατρεπτικό πυρήνα που δραστηριοποιούνταν σ' ολόκληρη τη Βόρεια Ιταλία και κυρίως στη Βενετία. Στην κατάθεσή του διηγήθηκε για τα φορτία όπλων που προέρχονταν από την Ελλάδα και για άλλα φορτία όπλων που, στη δεκαετία του '70 η οργάνωσή του, μέσω του λιμανιού της Βενετίας, διοχέτευε στους τρομοκράτες της Ε.Ο.Κ.Α. Β΄ που διοικούσε ο στρατηγός Γρίβας...»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου