Από αιφνιδιαστική αυτοανάφλεξη απειλείται τα δύο τελευταία εικοσιτετράωρα το κυβερνών κόμμα με αιχμή την τροπολογία για την νομιμοποίηση των τουλάχιστον 30.000 μεταναστών. Καθώς μάλιστα η ψήφισή της πρόκειται να γίνει με fast track διαδικασία την Τρίτη -αλλά και με ονομαστική ψηφοφορία- δεν είναι υπερβολή να λεχθεί ότι θα πρόκειται για την πρώτη σοβαρή κοινοβουλευτική δοκιμασία της κυβέρνησης του Κ. Μητσοτάκη η οποία κινδυνεύει να βρεθεί επί ξυρού ακμής.
Ήδη η δημόσια διαφοροποίηση του Αντ. Σαμαρά ο οποίος ζήτησε την άμεση απόσυρση της τροπολογίας αποτελεί κάτι περισσότερο από πονοκέφαλο. Στο Μέγαρο Μαξίμου σήμανε συναγερμός προκειμένου να διερευνηθεί εάν θα ακολουθήσουν τον πρώην πρωθυπουργό εν όψει της Τρίτης και άλλοι βουλευτές της ΝΔ, του “σαμαρικού” και όχι μόνο κλίματος. Και ομολογείται στο πλαίσιο αυτό ότι έστω και ένας ακόμη να μην υπερψηφίσει, το πολιτικό ζήτημα για τον κ. Μητσοτάκη γίνεται πολλαπλάσιο.
Η τροπολογία δίνει τη δυνατότητα τριετούς άδειας διαμονής για να εργαστούν, σε “μη νομίμως εισελθόντες, οι οποίοι όμως ζουν και αποδεδειγμένα έχουν εργαστεί στην Ελλάδα επί τριετία” και σε πρώτη φάση υπολογίζεται ότι αφορά τουλάχιστον 30.000 άτομα. Κατά τον κ. Σαμαρά και τους άλλους διαφωνούντες όμως “στην πράξη νομιμοποιεί όλους τους λαθρομετανάστες που βρίσκονται στην Ελλάδα εδώ και 3 χρόνια” και “η χώρα μας, με αυτήν την τροπολογία, γίνεται, επί της ουσίας, φάρος προσέλκυσης λαθρομεταναστών”.
Με ζωγραφισμένη την έκδηλη αγωνία στο πρόσωπό του, αυτός που κατέθεσε την τροπολογία κατά τη διάρκεια της β' ανάγνωσης του ασφαλιστικού νομοσχεδίου στην Επιτροπή Κοινωνικών Υποθέσεων της Βουλής την Παρασκευή ήταν ο Άδωνις Γεωργιάδης. Χωρίς να αναφερθεί καν στο καθεαυτό ασφαλιστικό αντικείμενο μάλιστα, ο υπουργός Εργασίας πάσχιζε επί περίπου μια ώρα να βρει επιχειρήματα υποστήριξης της τροπολογίας - έστω κι αν δεν του υποβλήθηκε κανένα σχετικό ερώτημα από τους βουλευτές- απευθυνόμενος στους .... “κακοπροαίρετους του διαδικτύου”.
Δεν υποτιμάται βεβαίως ότι ο κ. Σαμαράς ακολουθεί παγίως την τακτική να εξαπολύει φωτοβολίδες που λειτουργούν ενίοτε και ως άλλοθι ή ανάχωμα για το Μέγαρο Μαξίμου, αλλά φαίνεται ότι τώρα έχουν επέλθει διαφοροποιήσεις στις ευρύτερες πολιτικές και κοινωνικές συνθήκες που υπερβαίνουν και επικαλύπτουν τις στενές προσωπικές σκοπιμότητες και ιδιοτέλειές του. Το χτύπημα αυτό του πρώην πρωθυπουργού έρχεται επίσης λίγες ημέρες ύστερα από τις δημόσιες διαφοροποιήσεις του τόσο για την επίσκεψη Ερντογάν όσο και τον γάμο των ομοφύλων που φάνηκε ότι συγκροτούν την ατζέντα των παρεμβάσεων του.
Έτσι κι αλλιώς η γαλάζια Κοινοβουλευτική Ομάδα σιγοβράζει -ή κατ΄ άλλους, σκωπτικά, βράζει στο ζουμί της – το τελευταίο διάστημα παρά την δημοσκοπική κυριαρχία της ΝΔ και την σχεδόν παντελή ανυπαρξία αντιπολίτευσης. Κι αφού προηγήθηκαν οι αρρυθμίες των πρώτων μηνών και οι γρατσουνιές του φορολογικού για τους ελεύθερους επαγγελματίες και τους αυτοαπασχολούμενους, ο γάμος των ομόφυλων ζευγαριών σε συνδυασμό με την τεκνοθεσία και το μεταναστευτικό αποτελούν τις δύο μεγάλες νάρκες.
Αν μάλιστα ο κ. Μητσοτάκης είχε την ευχέρεια να μεταθέσει προς τα πίσω χρονικά λόγω των αντιδράσεων το νομοσχέδιο για τους ομόφυλους, δεν έχει καμία ελαστικότητα πλέον στο άλλο μέτωπο. Δεν είναι τυχαίο ότι η επίμαχη τροπολογία κατατέθηκε ξαφνικά το απόγευμα της Παρασκευής στην Βουλή λίγες μόλις ώρες μετά τη σύνοδο κορυφής της ΕΕ όπου συμφωνήθηκε να μεταφερθούν για τον Ιανουάριο οι αποφάσεις για έξτρα κονδύλια στο μεταναστευτικό και τις φυσικές καταστροφές. Η ελληνική κυβέρνηση πιέζει για ενισχυμένους πόρους αλλά αυτό που στην πραγματικότητα συμβαίνει είναι ότι τα κονδύλια που θα πάρει η χώρα μας αποτελούν το αντάλλαγμα για την επαναφορά του Κανονισμού “Δουβλίνο 2” από την πίσω πόρτα. Ο κ. Μητσοτάκης έχει δεχτεί την Ελλάδα ως “πρώτη χώρα υποδοχής” που θα κρατά στο έδαφός της τους πρόσφυγες και μετανάστες λαμβάνοντας ποσό 12.000 ευρώ “το κεφάλι”. Είναι πρόσφατες και οι συναφείς δηλώσεις του πρωθυπουργού κατά τη συνάντησή του στο Βερολίνο με τον καγκελάριο Σολτς καθώς η Γερμανία αλλά και χώρες όπως η Ολλανδία, η Σουηδία ακόμη και η Πολωνία πιέζουν (και εκβιάζουν) όπως μπορούν για να κρατήσουν μακριά από την αυλή τους τον εφιάλτη του μεταναστευτικού. Ειδικά στην Γερμανία η κατάρρευση του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος, SPD, το οποίο βλέπει την πλάτη της “Εναλλακτικής για την Γερμανία” και το ενδεχόμενο πρόωρων εκλογών έως το καλοκαίρι επηρεάζει τα δεδομένα μετατρέποντας για μια ακόμη φορά τη χώρα μας σε δορυφόρο των γερμανικών προτεραιοτήτων.
Μάλιστα, όπως σημειώνουν έμπειροι ευρωπαϊκοί παρατηρητές αξιολογώντας τις τάσεις σε όλες σχεδόν τις χώρες, το μεταναστευτικό μετατρέπεται σε νάρκη για ολόκληρη την Γηραιά Ήπειρο εν όψει των επερχόμενων ευρωεκλογών. “Η Ευρώπη αυτοκτονεί” σχολίαζε εμφατικά ως προς αυτό κορυφαίος (φιλοευρωπαϊστής!) παράγων ενώ λίγες ώρες νωρίτερα ο πρωθυπουργός της Ουγγαρίας Β. Όρμπαν, αποσπώντας κονδύλια 10,2 δις ευρώ για την χώρα του προκειμένου να μην αντιδράσει με βέτο στην ενταξιακή πορεία της Ουκρανίας, επιβεβαίωσε ότι η ΕΕ είναι πεδίο σκληρών και ανηλεών διαπραγματεύσεων και όχι πρόθυμων υποχωρήσεων όπως κατηγορείται ότι κάνει ο Κ. Μητσοτάκης. Κι από τη “μοίρα” αυτή, όσον αφορά το μεταναστευτικό, δεν μπορεί να ξεφύγει η Ελλάδα πολύ περισσότερο καθώς βρίσκεται κυριολεκτικά στην πρώτη γραμμή του πυρός. Μολονότι δε η κυβερνητική προπαγάνδα πανηγυρίζει περί μείωσης των ροών, είναι αφενός κοινό μυστικό ότι υπάρχει μια λεπτή γραμμή που αφορά το ζήτημα των επαναπροωθήσεων ενώ, αφετέρου, οι αμέσως επόμενοι μήνες θεωρούνται ιδιαίτερα κρίσιμοι λόγω του πολέμου στην Γάζα και όχι μόνο.
Υπό τα δεδομένα αυτά, η τροπολογία που κατατέθηκε για να ψηφιστεί με ταχύ ρυθμό πριν από τα Χριστούγεννα -και κυρίως πριν από την επόμενη σύνοδο κορυφής της Ευρ. Ένωσης όπου θα εγκριθεί το πρόγραμμα “πληρωμής” της Ελλάδας για την εκ νέου μετατροπή της σε αποθήκη ψυχών- αποτελεί την κορυφή του παγόβουνου. Ακόμη και στις συστημικές μετρήσεις της κοινής γνώμης, μπορεί να κυριαρχεί η διάλυση και ο εμφύλιος στην κεντροαριστερά αλλά αρχίζει να παγιώνεται παράλληλα και να αποκτά ανησυχητικό ρυθμό η αιμορραγία της ΝΔ και η ενίσχυση των φυγόκεντρων τάσεων προς τα δεξιά. Ταυτόχρονα αυτό τροφοδοτεί την εσωτερική κινητικότητα στην κυβερνητική παράταξη όπου η διακηρυγμένη πρόθεση και τα συνεχή βήματα του Κυριάκου Μητσοτάκη να την μεταλλάξει σε αμιγές κεντρώο κόμμα κάνει την παραδοσιακή βάση της να ασφυκτιά ολοένα και περισσότερο και τα στελέχη της να αναζητούν -έστω κι αν δεν βρίσκουν προς ώρας- το πρόσωπο που θα τους εκφράσει.
Οι ευρωεκλογές θεωρούνται άλλωστε ορόσημο ανάλογα με το αποτέλεσμά τους και για τις περαιτέρω πολιτικές κινήσεις και επιλογές του κ. Μητσοτάκη. Ακόμη και αυτή η ισχνή έως τώρα πιθανότητα επανενεργοποίησης των συζητήσεων για τη θέση του προέδρου του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου που αδειάζει στις αρχές του 2025, λόγω λήξης της δεύτερης θητείας του Σαρλ Μισέλ, είναι αρκετή πάντως για να μπαίνουν πάνω στο τραπέζι και τα πρώτα σενάρια για την επόμενη ημέρα του νέου κομματικού χάρτη. Σε κάθε περίπτωση, οι αναταράξεις που ενδέχεται να αποδειχθούν τεκτονικές στο κοινωνικό πεδίο από αυτά τα δύο θέματα αιχμής -μεταναστευτικό και γάμο ομοφύλων- προσφέρονται και για ποικίλα παίγνια και παζάρια καθώς και για την επαναδιαμόρφωση ισορροπιών και συσχετισμών στο εσωκομματικό και στο κυβερνητικό χρηματιστήριο.
Ανδρέας Καψαμπέλης
www.dimokratia.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου