Η λέξη «Ολοκαύτωμα» από μόνη της στοιχειώνει μια χώρα ολόκληρη για τις αμαρτίες των ηγητόρων της, έναν λαό ολόκληρο που βίωσε τον σαδισμό, τον θάνατο και την απάνθρωπη δίωξη και- γιατί όχι- τα κράτη εκείνα, που γνώριζαν και δεν προσπάθησαν να αποτρέψουν με κάθε μέσο το κακό.
Δυστυχώς όμως, οι Εβραίοι δεν κάηκαν μόνο στα κρεματόρια των σατανικών στρατοπέδων συγκέντρωσης του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Οι διώξεις των Εβραίων χάνονται στην ομίχλη των χρόνων της Ιστορίας. Εβραίοι εξοντώθηκαν πολλές φορές από... αγνούς και θεοσεβούμενους Χριστιανούς, πότε για του... Χριστού την πίστη την αγία και πότε για οποιονδήποτε άλλο λόγο… Όπως για παράδειγμα μια μέρα σαν σήμερα, 9 Ιανουαρίου του 1349, όταν οι κάτοικοι της Βασιλείας της Ελβετίας έκαψαν τους Εβραίους της πολιτείας τους, πιστεύοντας ότι ήταν υπεύθυνοι για την επιδημία πανώλης που είχε χτυπήσει την περιοχή!
Αποδιοπομπαίοι τράγοι...
Αγνοώντας τα αίτια της εξάπλωσης της πανώλης, οι πολίτες και οι τοπικοί άρχοντες της Ελβετίας, Γαλλίας και Γερμανίας κατηγόρησαν τους Εβραίους ότι δήθεν δηλητηρίαζαν τα πηγάδια· οι περισσότεροι από όσους υποδείχτηκαν ως ένοχοι, κάηκαν ζωντανοί.
Ο αντισημιτισμός ήταν πρόβλημα για τους Εβραίους σε ολόκληρη την Ευρώπη πολύ πριν η πανούκλα μαυρίσει τη μοίρα τους. Η Εκκλησία τότε, εφάρμοσε νόμους παρόμοιους με τους νόμους της Νυρεμβέργης, που εμφανίστηκαν μισή χιλιετία αργότερα: απαγορεύτηκε στους Εβραίους να εργάζονται ως υφαντές, υποδηματοποιοί, ξυλουργοί, ανθρακωρύχοι και αρτοποιοί, μεταξύ άλλων επαγγελμάτων. Ως αποτέλεσμα αυτών των ρατσιστικών νόμων, οι Εβραίοι δούλευαν συχνά ως τοκογλύφοι, μια πρακτική που οδήγησε σε δημόσια δυσαρέσκεια εναντίον τους και μπορεί και να συνέβαλε στα γεγονότα του 1349. Ένας άλλος νόμος, που ψηφίστηκε το 1215 από τον Πάπα Ιννοκέντιο Γ' ήταν πανομοιότυπος με αυτούς που ψηφίστηκαν από τη Ναζιστική Γερμανία τον 20ο αιώνα: οι Εβραίοι έπρεπε να φορούν κίτρινο αναγνωριστικό σήμα στα ρούχα τους!
Και δια του σκότους και των δεισιδαιμονιών φθάνουμε στο 1349. Τότε, λοιπόν, θεωρήθηκε ότι οι Εβραίοι υπέφεραν και πέθαιναν από την πανούκλα σε πολύ χαμηλότερο ποσοστό από τους Χριστιανούς. Δεν είναι σαφές αν αυτό ήταν πραγματικά αλήθεια, αλλά υπάρχουν θεωρίες που εξηγούν το φαινόμενο: μια από εκείνες έλεγε ότι οι Εβραίοι έθαβαν τους νεκρούς τους πολύ πιο γρήγορα από τους Χριστιανούς και σε ξεχωριστά νεκροταφεία, καθιστώντας έτσι τις απώλειές τους λιγότερο ορατές. Σύμφωνα με ένα άρθρο των «New York Times», το καθάρισμα του hametz (ζυμωτό ψωμί) από τα σπίτια πριν από το Πάσχα στέρησε από τους αρουραίους τροφή και στέγη, βοηθώντας στην αναστολή της εξάπλωσης της νόσου. Κι όταν η πανούκλα έγινε πανδημία και εξαπλώθηκε στην Ευρώπη, πανικός επικράτησε στον πληθυσμό και στους θρησκευτικούς, πολιτικούς και οικονομικούς ηγέτες του. Λαμβάνοντας υπόψη ότι πάνω από το 40% του πληθυσμού της Ευρώπης εξοντώθηκε από τη μυστηριώδη ασθένεια που τότε ήταν γνωστή μόνο ως «Μαύρος Θάνατος», δεν είναι περίεργο που αναζητήθηκε ένας αποδιοπομπαίος τράγος. Και ποιος θα ήταν αυτός; Οι Εβραίοι!
Στις πρώτες μέρες του 1349, στη Βασιλεία, η εβραϊκή κοινότητα υποχρεώθηκε να μαζευτεί σε ένα συγκεκριμένο χώρο (Γκέτο τον αποκαλούσαν οι Ναζί, πολλά χρόνι αμετά). Τα παιδιά χωρίστηκαν από τους γονείς τους και βαφτίστηκαν με το ζόρι. Οι 600 εναπομείναντες ενήλικες μεταφέρθηκαν σε μια ξύλινη κατασκευή σε ένα νησί στον ποταμό Ρήνο και κλειδαμπαρώθηκαν μέσα. Το κτίριο πυρπολήθηκε, καίγοντας ζωντανούς όλους τους Εβραίους! Μετά τη μαζική δολοφονία, η πόλη της Βασιλείας αποφάσισε ότι δεν θα επιτρεπόταν να πλησιάσει κανένας Εβραίος στην πόλη για 200 χρόνια… Παρόμοια γεγονότα έλαβαν χώρα σχεδόν σε κάθε πόλη κατά μήκος του Ρήνου το 1348 και το 1349. Χιλιάδες οι καμένοι Εβραίοι!
Σε μερικές περιπτώσεις, στη Βασιλεία και το Στρασβούργο, δόθηκε η ευκαιρία σε ολόκληρους εβραϊκούς πληθυσμούς να ασπαστούν τον Χριστιανισμό ή να καούν ζωντανοί. Σχεδόν ολόκληρος ο εβραϊκός πληθυσμός της ηπείρου εξοντώθηκε για την ίαση της πανούκλας. Και οι Εβραίοι επέστρεψαν για να βιώσουν τα ίδια και χειρότερα στον 20ο αιώνα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου