Αντίθετα πρότεινε τα παιδιά να την αποκαλούν «μαμά» και να προσθέτουν το επίθετο της, δηλαδή για παράδειγμα «Μαμά Σμιθ». Ο γιος της και η νύφη της αντέδρασαν αφού πιθανότατα τα παιδιά θα κατέληγαν να την φωνάζουν μαμά.
Η επόμενη επιλογή που τους έδωσε η πεθερά; Να την αποκαλούν τα εγγόνια της «βασιλομήτωρ». «Για να είμαι δίκαιη, νομίζω ότι βλέπει το «Brigerton», οπότε αυτό μπορεί να έπαιξε ρόλο», είπε η γυναίκα στο βίντεο. Τελικά ο σύζυγος της και εκίνη κατάφεραν να την πείσουν να συμφωνήσει στο «G-ma» δηλαδή μία συντομογραφία του grandma (σ.σ. γιαγιά).
Οι χρήστες του διαδικτύου άρχισαν να σχολιάζουν ότι έχουν λάβει παρόμοια αιτήματα από τους γονείς και τα πεθερικά τους: «Ο πατέρας μου ήθελε πολύ να τον αποκαλούν “κύριε πρόεδρε”», ανέφερε ένας χρήστης. «Η (η πεθερά μου) ήθελε απλώς (σ.σ. να την λένε) μαμά. Δεν έχω γελάσει ποτέ με κάποιον τόσο πολύ», ανέφερε ένας άλλος.
Τον Αύγουστο, η Preply έκανε μία έρευνα σε 1.500 Αμερικανούς και στις 50 πολιτείες και διαπίστωσε ότι «η γενιά των baby boomer (σ.σ. έχουν γεννηθεί ανάμεσα στο 1946 και το 1964)… επιλέγει χαϊδευτικά που απηχούν περισσότερο το ζωντανό πνεύμα και την αίσθηση της ατομικότητάς τους».
Οι boomers δεν είναι η πρώτη γενιά που ανατρέπει τους παραδοσιακούς τίτλους. Ωστόσο οι ειδικοί εξηγούν ότι αυτή η προσπάθεια να ανακαλύψουν εκ νέου αυτό τον ρόλο του παππού και της γιαγιάς δείχνει πώς νιώθουν για την γήρανση.
Γιατί οι άνθρωποι δεν θέλουν να τους αποκαλούν «γιαγιά» ή «παππού»;
Ο Erik Anderson, οικογενειακός θεραπευτής, εικάζει ότι μπορεί να υπάρχουν πολλοί λόγοι για τους οποίους οι baby boomers προτιμούν να μην τους αποκαλούν γιαγιά ή παππού. Ένας από αυτούς είναι η άρνηση τους να γεράσουν.
Είναι επίσης πιθανό ότι αν και δεν αρνούνται την ηλικία τους δεν θέλουν να φαίνονται ντεμοντέ ή να τους βλέπουν με τον ίδιο τρόπο που έβλεπαν εκείνοι τους παππούδες τους.
Επίσης, σε μια κουλτούρα που δίνει έμφαση στο να αποδεχτεί κανείς τον αυθεντικό εαυτό του μπορεί οι νέοι παππούδες μπορεί απλώς να θέλουν να αισθάνονται μοναδικοί. «Οι άνθρωποι καταλήγουν να ενεργούν με σχετικά προβλέψιμους τρόπους, ακόμη και όταν προσπαθούν να επιδιώξουν την ατομικότητα και την μοναδικότητα», λέει ο Erik Anderson.
Βέβαια κάποιες φορές μπορεί να έχουν πιο δόλια κίνητρα όταν θέλουν να επιλέξουν πώς θα τους αποκαλούν τα εγγόνια τους. Για παράδειγμα μία γιαγιά που θέλει να εγγόνια της να την φωνάζουν μαμά μπορεί να θέλει να πάρει μέρος του ελέγχου του παιδιού από τους γονείς του.
«Οι άνθρωποι θα πρέπει να έχουν την ελευθερία να επιλέγουν πώς θα τους απευθύνονται. Αλλά πρέπει να είναι κάτι που να μην αντιγράφει αυτό που ήδη υπάρχει ή να παραβιάζει τους γονείς», λέει η ψυχοθεραπεύτρια Stephanie Sarkis. Και συνεχίζει: «Θα μπορούσε να είναι ένα ζήτημα εξουσίας και ελέγχου. (Ή) θα μπορούσε απλώς να μην γνωρίζει πώς αυτό θα μπορούσε να επηρεάσει τον γονέα».
Τι γίνεται αν ένας παππούς ή γιαγιά επιμένει σε κάποιο απαράδεκτο χαϊδευτικό;
Τι πρέπει λοιπόν να κάνουν οι γονείς αν ένας παππούς και γιαγιά θέλει να τον λένε κάτι πραγματικά απαράδεκτο. Τόσο ο Erik Anderson όσο και η Stephanie Sarkis συμφωνούν ότι αν και είναι γενναιόδωρο οι γονείς να αφήνουν τους παππούδες να επιλέγουν πώς θα τους αποκαλούν τα εγγόνια τους θα πρέπει να εγκρίνουν τον τίτλο.
«Η οικογένεια με τα μικρά παιδιά παίρνει αυτές τις αποφάσεις ή τουλάχιστον έχει λίγο περισσότερα περιθώρια ή δικαιώματα από τη γιαγιά ή τον παππού», λέει ο Erik Anderson, προσθέτοντας ότι οι γονείς που θέτουν όρια αποτελούν ένα υγιές παράδειγμα για τα παιδιά τους.
Η Sarkis εξηγεί ότι είναι σημαντικό να είστε σταθεροί αλλά συμπονετικοί, απέναντι στους παππούδες και τις γιαγιάδες που επιμένουν σε έναν ακατάλληλο τίτλο, ενώ παράλληλα εξηγείτε τους λόγους για την απόρριψη του αιτήματός τους.
«Απλώς λες: “Ε, αυτό το όνομα, καλά, δεν θέλουμε να μπερδέψουμε το μωρό, οπότε τι θα λέγατε να βρούμε άλλο όνομα;”. Οι άνθρωποι έχουν το δικαίωμα να βρουν ένα όνομα που θεωρούν κατάλληλο για αυτούς, αλλά ο γονέας έχει επίσης το δικαίωμα να πει ότι αυτό δεν τους ταιριάζει», αναφέρει η Sarkis.
Εάν ένας παππούς ή γιαγιά βρει ένα χαϊδευτικό που αρέσει τόσο σε εκείνους όσο και στους γονείς του παιδιού, τότε μπορεί να είναι ένας καλός τρόπος να επιτρέψετε στον παππού και τη γιαγιά να αισθάνονται ενδυναμωμένοι καθώς μπαίνουν στο νέο τους ρόλο ως παππούδες.
«Αυτή η ελευθερία του να μπορείς να επιλέγεις πώς θέλεις να σε αποκαλούν, υπάρχει μεγάλη δυναμική σε αυτό. Μερικοί άνθρωποι απλώς δεν ταυτίζονται με συγκεκριμένα ονόματα για παππούδες και γιαγιάδες και αυτό είναι εντάξει», σημειώνει η Sarkis.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου