Τι διαφορά έχει η λεοπάρδαλη από το τζάγκουαρ;

 Είναι αρκετές, ακόμα και αν δεν φαίνονται εκ πρώτης όψεως

Πώς μπορείτε να ξεχωρίσετε μια λεοπάρδαλη από ένα τζάγκουαρ; Και οι δύο μεγάλες αυτές γάτες έχουν στίγματα, κοφτερά δόντια και μεγάλα μουστάκια. Αλλά υπάρχουν πολλές διαφορές, όσο κι αν δεν φαίνονται με την πρώτη ματιά, συμπεριλαμβανομένης της ανατομίας, της συμπεριφοράς και των περιοχών που κατοικούν.

Ας ξεκινήσουμε με την υπέροχη γούνα τους και τα σχέδια που έχει. Και τα δύο αιλουροειδή καλύπτονται με μεγάλες κηλίδες σε σχήμα λουλουδιού που ονομάζονται ροζέτες. Στα τζάγκουαρ (Panthera onca), αυτές οι ροζέτες περιέχουν συχνά μικρές μαύρες κηλίδες. Οι λεοπαρδάλεις (Panthera pardus) δεν έχουν αυτά τα σημάδια και με τις κηλίδες να τείνουν να είναι μεγαλύτερες.

Η διαφορά στο σχήμα του κεφαλιού είναι ακόμα μια σημαντική διαφορά. Το κεφάλι ενός τζάγκουαρ είναι σημαντικά μεγαλύτερο και με μεγαλύτερο εύρος. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι αυτές οι συγκεκριμένες γάτες, που έχουν το πιο δυνατό δάγκωμα σε σχέση με το μέγεθος του σώματος από οποιοδήποτε άλλο αιλουροειδές, έχουν μια ιδιαίτερα βάναυση μέθοδο θανάτωσης του θηράματος τους. Περνούν τα σκληρά κυνόδοντά τους κατευθείαν μέσα από τα οστά του κρανίου και στον εγκέφαλο των θυμάτων τους. Οι λεοπαρδάλεις προτιμούν να πνίγουν το θήραμά τους με ένα καλά τοποθετημένο δάγκωμα στο λαιμό και μετά να σέρνουν το σκοτωμένο θήραμά τους κάτω από ένα δέντρο για να το φάνε με την ησυχία τους.

Το τζάγκουαρ

@brittanica.com

Οι λεοπαρδάλεις και τα τζάγκουαρ παρουσιάζουν διαφορές και στον συνολικό σωματότυπο. Οι λεοπαρδάλεις είναι πολύ πιο αδύνατες με μακρύτερα άκρα και ουρές, που φαίνονται συγκριτικά κομψές με τους πιο ογκώδεις κορμούς σε σχήμα βαρελιού των τζάγκουαρ.

Ίσως η μεγαλύτερη διαφορά μεταξύ τζάγκουαρ και λεοπαρδάλεων είναι η γεωγραφική. Τα τζάγκουαρ βρίσκονται μόνο στο δυτικό ημισφαίριο από τη βορειοανατολική Αργεντινή έως τη νότια Αριζόνα, το Νέο Μεξικό και το Τέξας (αν και οι θεάσεις στις ΗΠΑ είναι σπάνιες). Οι λεοπαρδάλεις βρίσκονται τώρα σε κομμάτια της υποσαχάριας Αφρικής και στην Ασία, μέχρι και τη Θάλασσα της Ιαπωνίας. Ωστόσο, ιστορικά ζούσαν σε ένα μεγαλύτερο γεωγραφικό εύρος, που κάλυπτε όλη την υποσαχάρια Αφρική καθώς και τεράστια τμήματα του Καυκάσου, του Ιράν, του Αφγανιστάν, του Πακιστάν, της Ινδίας, της Κίνας και της Νοτιοανατολικής Ασίας.

H λεοπάρδαλη

Τα τζάγκουαρ και οι λεοπαρδάλεις είναι επίσης προσαρμοσμένες σε διαφορετικoύς οικοτόπους. Τα τζάγκουαρ ζουν σε δάση, θαμνώδεις εκτάσεις, βάλτους και κοιλάδες ποταμών, συνήθως γύρω από ποτάμια ή ρυάκια, και είναι πολύ καλοί κολυμβητές. Οι λεοπαρδάλεις ζουν σε σαβάνες και λιβάδια, όπου συχνά σκαρφαλώνουν στα δέντρα για να ξεκουραστούν ή να αναζητήσουν θήραμα, ενώ σιχαίνονται το νερό.

Τόσο οι τζάγκουαρ όσο και οι λεοπαρδάλεις είναι μέλη του γένους Panthera μαζί με τα λιοντάρια και τις τίγρεις (συλλογικά, τα τέσσερα είδη είναι γνωστά ως «οι γάτες που βρυχώνται»). Ο όρος πάνθηρας, ωστόσο, συνήθως περιγράφει είτε λεοπαρδάλεις, είτε πούμα.



Παραδόξως, μόνο οι λεοπαρδάλεις και τα τζάγκουαρ μπορούν να είναι «μαύροι πάνθηρες». Είναι οι μόνες μεγαλόσωμες γάτες που είναι γνωστό ότι εμφανίζουν μελανισμό, μια υπερβολική αφθονία της χρωστικής ουσίας μελανίνης που τους δίνει έναν ανθρακί τόνο και σχεδόν κρύβει τις κηλίδες τους. Το πραγματικό πούμα/πάνθηρας (Puma concolor, που ονομάζεται επίσης κούγκαρ, λιοντάρι του βουνού ή καταρροή) δεν αναπτύσσει μελανισμό.