ΑΠΟ ΒΑΝΑ ΚΡΑΒΑΡΗ
Μωρέ, τα κατώτερα ένστικτα πεινάνε. Και δεν πεινάνε απαραιτήτως για αθώο κουτσομπολιό, κανέναν τσακωμό «για να περάσει η ώρα», για καμία «αποψούλα» μη και πιστέψει κανείς ότι δεν δίνουμε δεκάρα για το «θέμα της ημέρας». Πεινάνε για αποκαθήλωση. Πεινάνε για cancel και όταν πεινάνε αδιαμφισβήτητα δεν αστειεύονται. Το θύμα βρίσκεται και είναι ακόμα πιο λαχταριστό όταν έχει τοποθετηθεί σε κάποιο άπιαστο βάθρο γυαλιστερής ηθικής, εξωπραγματικού αλτρουισμού και έχει βολευτεί από εμάς τους ίδιους πρώτα στο ελεεινά στενό καλούπι του «τέλειου και από αλλού φερμένου ανθρώπου». Τότε μετράει το cancel και είναι τόσο απολαυστικό, που γεννά τίτλους, νέες πληροφορίες, ξεθαμμένα στιγμιότυπα και hints που έδωσε ο δύσμοιρος ο αποδιοπομπαίος τράγος εν αγνοία του. Το cancel material αυτές τις μέρες είναι ο Κωνσταντίνος Πολυχρονόπουλος, ο άνθρωπος πίσω από τον Άλλο Άνθρωπο, σε περίπτωση που το «χάσατε» και για όποιον είχε όρεξη για δολοφονία χαρακτήρα πριν την ώρα της, ο τύπος αποδεικνύεται a gift that keeps on giving για τα μέσα και το X.
Ο Πολυχρονόπουλος γέμισε την πρώτη κατσαρόλα της κοινωνικής κουζίνας «Ο Άλλος Άνθρωπος» στις 6 Δεκεμβρίου του 2011 στα Εξάρχεια. Από το 2015 λειτουργεί χώρος στο Μεταξουργείο ως αποθήκη με τρόφιμα, με την κουζίνα να μοιράζει 3.000 γεύματα καθημερινά σε ανθρώπους για τους οποίους το φαγητό ήταν και παραμένει βιολογική ανάγκη. Ο Πολυχρονόπουλος φαίνεται να κατάλαβε πως μια κοινωνική κουζίνα στη -για χρόνια- νεόπτωχη Αθήνα ήταν κάτι παραπάνω από απαραίτητη όταν είδε δυο παιδιά να μαλώνουν για ένα μάτσο λαχανικά πάνω από έναν κάδο σκουπιδιών, σε μια λαϊκή αγορά που τελείωνε. Για πολλούς η εικόνα των ανθρώπων που περιμένουν να τελειώσει η λαϊκή και να αρχίσουν να μαζεύονται οι πάγκοι για να βάλουν σε μια σακούλα ό,τι περίσσεψε, ίσως είναι μια εικόνα γειωτική. Το κερασάκι σε μια 24ωρη αναζήτηση λίγης προνομιούχας ευγνωμοσύνης και ενός ψευτοταπεινού «καλά είμαστε». Για εκείνον φαίνεται πως ήταν κάτι παραπάνω και πως τέλος πάντων αυτή η άκρη της πρωτοβουλίας συνάντησε εκείνη της πράξης. Γεγονός σπάνιο αν μη τι άλλο.
Άνθρωποι αυτοσυγχραίρονται για το πώς υποπτεύονταν πως ο τύπος πίσω από τον Άλλο Άνθρωπο ήταν too good to be true και μέσα σε όλα γινόμαστε και απρόθυμοι μάρτυρες αυτής της ηθικά οργασμικής από ό,τι φαίνεται συνειδητοποίησης πως ήρθε άλλη μια επιβεβαίωση πως μάλλον δεν είμαστε εμείς οι χειρότεροι άνθρωποι στον κόσμο. Ούτε σήμερα.
Από το πρώτο δημοσίευμα που επικαλέστηκε το πόρισμα της Αρχής Καταπολέμησης Νομιμοποίησης Εσόδων από Εγκληματικές Δραστηριότητες, μέσα στο Σαββατοκύριακο, βάζοντας τον Κωνσταντίνο Πολυχρονόπουλο στο στόχαστρο, και τι δεν έχουμε διαβάσει μέσα από κλειδαροτρυπικούς τίτλους που συντελούν μια κακόγουστη δολοφονία χαρακτήρα. Γκάφες με uploads στοιχηματικών screenshots στη σελίδα της κοινωνικής κουζίνας, σχεδόν παπαρατσικά κλικ του να παίζει φρουτάκια, πληροφορίες στο πάρα πολύ αξιόπιστο επικοινωνιακό στυλ «ένας φίλος που ένας φίλος του τον ξέρει μου είπε» για το πώς εθισμένος στο στοίχημα και τον τζόγο είναι, θεωρίες που αποδομούν όλο του το βιογραφικό και το ποιος ήταν και τι έκανε πριν τον Άλλο Άνθρωπο, ξεθαμμένα επεισόδια των Οικογενειακών Ιστοριών στα οποία φαίνεται να συμμετείχε, απαξιωτικά υπονοούμενα περί «αριστερίλας» και «προοδευτικίλας» και γενικώς ο καθένας με τον πόνο του και με το άχτι του. Δοσμένο αυτό.
Άνθρωποι αυτοσυγχραίρονται για το πώς υποπτεύονταν πως ο τύπος πίσω από τον Άλλο Άνθρωπο ήταν too good to be true και μέσα σε όλα γινόμαστε και απρόθυμοι μάρτυρες αυτής της ηθικά οργασμικής από ό,τι φαίνεται συνειδητοποίησης πως ήρθε άλλη μια επιβεβαίωση πως μάλλον δεν είμαστε εμείς οι χειρότεροι άνθρωποι στον κόσμο. Ούτε σήμερα. Ο ρόλος ανήκει δικαιωματικά στον Άλλο Άνθρωπο σήμερα, τη γλιτώσαμε. Είναι τζογαδόρος και απατεώνας.
Κάπου στο backround πίσω από φρουτάκια και στοιχήματα και υπόνοιες για ξέπλυμα χρήματος, χάνονται όλες οι φορές που τα τελευταία χρόνια μαγείρεψε για όποιον είχε ανάγκη (τα στόματα είναι περισσότερα από όσα μπορούμε να φανταστούμε), όλα τα πήγαινε-έλα, όλη η προσφορά και ο προσωπικός κόπος. Όλα αυτά χωρίς να περιμένουμε το επιμύθιο. Και τι να το κάνεις; Η αποδόμηση δεν ξέρει από σωστά timing και φρένα στα συμπεράσματα. Τρέχει η αποκαθήλωση. Τρέχει. Δεν θα περιμένει εσένα με τα «καλά, κάτσε να ολοκληρωθεί ο έλεγχος να δούμε». Στο μεταξύ, η λίστα με τα στάνταρ που φανταζόμαστε ότι θέλουμε να πληροί ένας φιλάνθρωπος αυξάνεται εξωπραγματικά, λες και η ζωή είναι παραμυθάκι και ο τέλειος άνθρωπος ως concept δεν έχει απορριφθεί ως concept από τη ζωή την ίδια. Ναι, για πολλούς ο πραγματικός φιλάνθρωπος είτε είναι ένας από αλλού φερμένος υπεράνθρωπος που δεν εξοργίζεται και δεν εθίζεται, δεν την πατάει, δεν έχει πάθη και έξεις, είτε είναι γόνος, με Birkin τσάντες και Rolex που ρε παιδί μου, εντάξει, με τόσα λεφτά, ό,τι γουστάρουν κάνουν. Αλλά τουλάχιστον βοηθάνε όσους έχουν ανάγκη. Σωστά;
Ψάχνοντας πού στην ευχή θέλω να καταλήξω και γιατί βρίσκω τόσο χυδαίο αυτό το ξέσκισμα που συντελείται εναντίον αυτού του ανθρώπου, είτε του αρέσουν τα φρουτάκια (τι γράφω, Θεέ μου) είτε όχι, είτε παίζει στοίχημα, είτε όχι, είτε έχει διανύσει χιλιόμετρα μέσα στο βράδυ για να τζογάρει, οδηγούμενος από το καταστροφικό drive ενός εθισμού, πέφτω πάνω σε μια ανάρτηση στο Facebook και ευτυχώς γλιτώνω το «ρεζουμέ», γιατί για καλή μου τύχη το έγραψε κάποια άλλη:
«Ο Κωνσταντίνος δεν με ενδιαφέρει αν παίζει σε φρουτάκια
Γιατί βλέπω πως ζει και για ποιον λόγο ζει
Πριν 5 χρόνια τον πήρα για κάτι έπιπλα που είχα να δώσω
Ήταν την ώρα που μαγείρευε στον Κεραμεικό για τους άστεγους. Απάντησε το τηλέφωνο, κανόνισε να έρθει ένας δικός του την επόμενη μέρα να πάει τα πράγματα σε οικογένεια που τα είχε ανάγκη
Στις εξώσεις πάντα δίπλα, στους καταυλισμούς να τρέχει για τα παιδιά. Λογαριασμούς ΔΕΗ οικογενειών που τους έκοβαν το ρεύμα ανέβαζε, όχι δικούς του για να παίζει τυχερά παιχνίδια
Δυο φορές τον είχα πάρει να στείλω λεφτά. Η τελευταία ήταν στις πλημμύρες που είχε ανεβεί επάνω και μέσα στην μπόχα και την σαπίλα τάιζε καθημερινά χιλιάδες
Δεν δέχτηκε να στέλνουμε λεφτά.
Ζήτησε μακαρόνια και πάνες
Δεν προσπαθώ να περιγράψω έναν άγιο. Είναι άνθρωπος και έχει τρωτά, μπορεί να έχει θέμα με τζόγο, δεν το ξέρω
Εγώ ξέρω αυτό που έζησα και αυτό δεν διαγράφεται από έναν κουλοχέρη
Εδώ είναι που μου έρχεται αυτόματα το λαϊκίστικο
Η αρχή για το ξέπλυμα του μαύρου χρήματος βρήκε να χτυπήσει τον Κωνσταντίνο; Οι άλλοι που διακινούν νοθευμένα πετρέλαια και ναρκωτικά με πλοία και βάρκες προσφύγων είναι στην λίστα;
Αλλά ακόμα και αν ο Κωνσταντίνος αποδειχτεί ο χειρότερος – λέμε τώρα – αυτό σημαίνει ότι ακυρώνεται το έργο του; Τι γίνεται με τόσες χιλιάδες κόσμου που τρέφονται καθημερινά;
Μήπως δεν είναι τυχαίο το ότι πολλές ΜΚΟ θησαυρίζουν από χορηγίες προσφυγικών πακέτων σίτισης και στην δική τους αγορά ένας Κωνσταντίνος χαλάει την πιάτσα;
Γιατί στις πλημμύρες όσα παιδιά ανέβηκαν εθελοντικά με ψυχή βρήκαν τον μπελά τους από υγειονομικές υπηρεσίες και ελέγχους δίπλα σε πτώματα αρνιών που επέπλεαν
Τι μας λέτε δλδ ; Να σταματήσουμε να δίνουμε;»
***Ανάρτηση της Κάλλης Αλεβίζου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου