Η μεγαλύτερη ομαδική αυτοκτονία – Πώς 200 άνθρωποι ακολούθησαν στον θάνατο τον ηγέτη τους

Ήταν μια από τις μεγαλύτερες μαζικές αυτοκτονίες που έχουν καταγραφεί ποτέ στην Ιστορία. Μια μέρα , 19 Μαρτίου του 1644, περίπου 200- πολλοί ιστορικοί κάνουν λόγο για περισσότερους- άνθρωποι, όλοι μέλη της βασιλικής οικογένειας του Πεκίνου, αυτοκτόνησαν ως ένδειξη αφοσίωσης στον αυτοκράτορα Τσόνγκζεν- τον τελευταίο αυτοκράτορα της φημισμένης δυναστείας των Μινγκ- που αυτοκτόνησε και εκείνος ενώ πλάι του κατέρρεε η αυτοκρατορία του.
 Το όνομά του ήταν Ζου Γιουχιάν και ήταν ο 17ος και τελευταίος αυτοκράτορας της δυναστείας των Μινγκ· βασίλεψε από το 1627 έως το 1644 και «Τσόνγκζεν» ήταν το όνομα της εποχής της βασιλείας του, που σήμαινε «έντιμο και ευοίωνο».

Εκείνες τις μέρες είχε φθάσει η είδηση στο Πεκίνο ότι οι επαναστάτες Σουν πλησίαζαν την πρωτεύουσα με απειλητικές διαθέσεις. Ο Αυτοκράτορας κάλεσε τους υπουργούς του σε σύσκεψη. Ο επικεφαλής των Σουν, Λι Ζι Τσενγκ πρότεινε στον Αυτοκράτορα την ευκαιρία να παραδοθεί, αλλά οι διαπραγματεύσεις δεν οδήγησαν σε αποτέλεσμα. Και ο Λι διέταξε τις δυνάμεις του να επιτεθούν στο παλάτι.
Μπροστά στον κίνδυνο να συλληφθεί από τους αντάρτες, ο αυτοκράτορας Τσόνγκζεν συγκέντρωσε όλα τα μέλη της Αυλής εκτός από τους γιους του και με το σπαθί του σκότωσε τη σύζυγο του Γιουάν και την κόρη του- πριγκίπισσα Ζαορέν και έκοψε το χέρι της πριγκίπισσας Τσανγκπίνγκ. Κι όλα αυτά γιατί οι νικητές, όταν επικρατούσαν, θα εκπόρνευαν τη Βασίλισσα και τις Πριγκίπισσες το δίχως άλλο… Η πριγκίπισσα Τσανγκπίνγκ επέζησε παρά τον ακρωτηριασμό της και συνέχισε τη ζωή της. Δεν λεγινε όμως το ίδιο με τον πατέρα της και τους αυλικούς του.

Προτίμησαν τον θάνατο από την ατίμωση...Ο αυτοκράτορας Τσόνγκζεν, λέγεται ότι, περπάτησε προς έναν μικρό λόφο στο σημερινό πάρκο Jingshan, όπου κρεμάστηκε. Την πράξη του μιμήθηκαν οι περισσότεροι αυλικοί και αξιωματικοί του, που βύθισαν τα σπαθιά στα κορμιά τους.

Ενώ ο αυτοκράτορας Τσονγκζέν δεν θεωρείται ιδιαίτερα ανεπαρκής, σφράγισε ωστόσο τη μοίρα της δυναστείας των Μινγκ. Με πολλούς τρόπους, έκανε ό,τι μπορούσε για να σώσει τη δυναστεία, ωστόσο, παρά τη σκληρή δουλειά του, η παράνοια, η ανυπομονησία, το πείσμα και η έλλειψη σεβασμού τον λαό που καταδυναστευόταν, οδήγησαν στην κατάρρευση την αυτοκρατορία του. Στα χρόνια που ακολούθησαν, από τις εμφύλιες διαμάχες, σχεδόν 25 εκατομμύρια άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους