ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΓΩΝΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΜΕΤΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ ΤΟΥ ΚΑΖΙΝΟΥ ΠΑΡΝΗΘΑΣ ΣΤΟ ΜΑΡΟΥΣΙ¨: ΥΠΟ ΞΕΝΗ ΣΗΜΑΙΑ

 

Σε απάντηση της ανυπόγραφης επιστολής εργαζομένων της Επιχείρησης Καζίνου Πάρνηθας ΑΕ με την οποία επιτίθενται στον δήμαρχο Ν. Ιωνίας κ. Μανούρη, έγινε γνωστή το Σάββατο 20 Απρίλη η απάντηση του ίδιου που βάζει τα πράγματα στην θέση τους. Κρίνουμε ωστόσο αναγκαίο να τοποθετηθούμε και εμείς σαν Συντονιστική Επιτροπή πάνω στο θέμα, τόσο γιατί αφορά και εμάς όσο και γιατί η τοποθέτηση και πρωτοβουλία του δημάρχου Ν. Ιωνίας όπως και άλλων δημάρχων, έγινε σε συντονισμό με τα αιτήματα κατοίκων που και εμείς εκφράζουμε.



Σαν Επιτροπή Αγώνα κατά της μετεγκατάστασης του καζίνου Πάρνηθας στο Μαρούσι δηλώνουμε ρητά την στήριξή μας προς τον κ. Μανούρη, δήμαρχο Ν. Ιωνίας, απέναντι στην εναντίον του επίθεση μέσω της επιστολής, και τον συγχαίρουμε για την στάση του και την απάντησή του, προς το συμφέρον των κατοίκων της Ν. Ιωνίας και των βορείων προαστίων ενάντια στο σχέδιο της επιχείρησης του καζίνου Πάρνηθας να το φέρει στο Μαρούσι.



Η μεταφορά του καζίνου Πάρνηθας στο Μαρούσι δεν αφορά μόνο τους Μαρουσιώτες όπως δεν αφορά και μόνον όσους κατοίκους γειτνιάζουν άμεσα με την επιλεγμένη θέση και που αν έρθει, θα έχουν να το βλέπουν μπροστά τους κάθε μέρα. Επηρεάζει την ζωή των κατοίκων στην ευρύτερη περιοχή των όμορων δήμων και γι’ αυτό άλλωστε αναγνωρίζεται το έννομο συμφέρον τους να προσφύγουν κατά και να ενεργήσουν κατά της μεταφοράς.



Ποιοί είναι όμως οι «σαφώς πιο αρμόδιοι»; Μήπως οι κυβερνήσεις που θέσπισαν νόμους και συνέταξαν ΠΔ για να επιβάλλουν την μεταφορά εξυπηρετώντας τους ιδιοκτήτες της επιχείρησης; Ή μήπως η επιχείρηση η ίδια που την ενδιαφέρει το κέρδος της και μόνο;



Θεωρώντας ότι η επιστολή, αν και ανυπόγραφη και απαράδεκτη στο ύφος της, εκφράζει τους εργαζόμενους ή ένα μέρος τους, πρέπει να πούμε τα εξής:

Οι εργαζόμενοι της επιχείρησης όπως και οι εργαζόμενοι κάθε επιχείρησης θα νοιάζονται φυσικά για την εξασφάλιση της εργασίας τους, αυτό όμως πρέπει να το κάνουν ανεξάρτητα και όχι υπό την αιγίδα και τους εκβιασμούς των εργοδοτών τους. Είναι θεμιτό το αίτημα των εργαζόμενων να εξασφαλίσουν την δουλειά τους (αν και θα έπρεπε να παίρνουν υπόψη και τον ευρύτερο κοινωνικό αντίκτυπο της δραστηριότητας του φορέα προς τον οποίο μισθώνουν την εργατική τους δύναμη), αλλά όχι να υιοθετούν την απαίτηση των αφεντικών τους για μεταφορά της επιχείρησης σ’ ένα συγκεκριμένο μέρος μιας περιοχής, γιατί αυτοί κρίνουν ότι εκεί εξυπηρετούνται καλύτερα τα κέρδη τους. Και σίγουρα όχι να κατηγορούν εκλεγμένους δημάρχους ότι εξυπηρετούν «αλλότρια συμφέροντα» χωρίς να τα κατονομάζουν. Τα συμφέροντα στα οποία αναφέρεται η επιστολή των εργαζομένων είναι ανύπαρκτα, αλλά τα συμφέροντα της εργοδοσίας τους υπαρκτά και τόσο μεγάλα που έκαναν δυο κυβερνήσεις διαφορετικών κομμάτων να θέλουν να τα υπηρετήσουν. Μήπως και αυτές ήταν/είναι υπέρ των εργαζόμενων και των δικαιωμάτων τους στην εργασία;



Στην σημερινή κοινωνία συμβαίνει πολλές φορές να εμφανίζεται «σύγκρουση συμφερόντων» ανάμεσα σε ομάδες του λαού. Το ίδιο το σύστημα φταίει γι’ αυτό. Η σωστή λύση μιας τέτοιας σύγκρουσης ποτέ δεν μπορεί να είναι με την μια ομάδα ενάντια στην άλλη, αλλά με όλους μαζί ενάντια στους πραγματικούς υπεύθυνους αυτής της κατάστασης.



Αν λοιπόν η επιστολή αυτή εκφράζει εργαζόμενους της επιχείρησης μειοψηφικά ή πλειοψηφικά, ένα πράγμα θα πρέπει να καταλάβουν: Ότι δρουν υπό ξένη σημαία.