Ronde des farfadets, David Ryckaert III
Οι ανθρακωρύχοι διαμαντιών στη Σιβηρία ήταν σίγουροι ότι είχαν βρει τυχαία ένα νέο -και μάλλον παραφυσικό- είδος.
Τον Αύγουστο του 2016, εργάτες στο ορυχείο διαμαντιών Udachny στη Σιβηρία ανακάλυψαν τα περίεργα, αφυδατωμένα υπολείμματα ενός άτυχου πλάσματος. Όπως αναφέρθηκε αρχικά από τους Siberian Times, οι ανθρακωρύχοι ήλπιζαν ότι η "μούμια-τέρας" ήταν κάποιο νέο είδος δεινοσαύρου ή αρχαίου θηλαστικού, ενώ το Διαδίκτυο έκανε τις δικές του εικασίες ως προς την προέλευση του "μωρού δαίμονα".
Ωστόσο, περαιτέρω ανάλυση έδειξε ότι το πλάσμα δεν ήταν και τόσο... εξωτικό.
Το ορυχείο Udachny είναι ένα μοναδικό μέρος. Η παγωμένη πόλη, η οποία βρίσκεται περίπου εννέα μίλια νότια του αρκτικού κύκλου, είναι περισσότερο γνωστή για το φυσικό της θησαυροφυλάκιο από βράχους με κατάσπαρτα διαμάντια. Από το 1955 που ξεκίνησε η εξόρυξη, έχει γίνει ένα από τα βαθύτερα ορυχεία στον κόσμο και πιστεύεται ότι περιέχει διαμάντια αξίας τουλάχιστον 120 εκατομμυρίων καρατίων, κάτι για το οποίο οι εταιρείες είναι πρόθυμες να καταβάλουν κάθε δυνατή προσπάθεια για να τα βγάλουν. Για παράδειγμα, το 1974, πραγματοποίησαν έκρηξη ατομικής βόμβας υπογείως προκειμένου να δημιουργηθεί χώρος για τα απόβλητα της εξόρυξης.
Ωστόσο, περαιτέρω ανάλυση έδειξε ότι το πλάσμα δεν ήταν και τόσο... εξωτικό.
Το ορυχείο Udachny είναι ένα μοναδικό μέρος. Η παγωμένη πόλη, η οποία βρίσκεται περίπου εννέα μίλια νότια του αρκτικού κύκλου, είναι περισσότερο γνωστή για το φυσικό της θησαυροφυλάκιο από βράχους με κατάσπαρτα διαμάντια. Από το 1955 που ξεκίνησε η εξόρυξη, έχει γίνει ένα από τα βαθύτερα ορυχεία στον κόσμο και πιστεύεται ότι περιέχει διαμάντια αξίας τουλάχιστον 120 εκατομμυρίων καρατίων, κάτι για το οποίο οι εταιρείες είναι πρόθυμες να καταβάλουν κάθε δυνατή προσπάθεια για να τα βγάλουν. Για παράδειγμα, το 1974, πραγματοποίησαν έκρηξη ατομικής βόμβας υπογείως προκειμένου να δημιουργηθεί χώρος για τα απόβλητα της εξόρυξης.
Mustela Putorius
Όσων αφορά το μουμιοποιημένο πλάσμα, οι ανθρακωρύχοι που το βρήκαν πίστεψαν ότι ανήκε σε κάποιο είδος δεινοσαύρου που δεν είχαν ξαναδεί. Το τέρας επρόκειτο να μεταφερθεί στην περιφερειακή πρωτεύουσα του Γιακούτσκ -πάνω από χίλια μίλια μακριά- για περαιτέρω επιθεώρηση.
Όμως, αυτό δεν χρειαζόταν, είπε μια εμπειρογνώμονας, γιατί ήξερε ακριβώς τι ήταν. Ένα βρωμοκούναβο (επιστημονική ονομασία Mustela Putorius, κοινή ονομασία European polecat).
Εδώ και 25 χρόνια, η παρασκευάστρια δειγμάτων Darien Baysinger εργάζεται με μουμιοποιημένα λείψανα και είπε ότι ήταν αρκετά σίγουρη ότι το λεγόμενο "μωρό δαίμονας" ήταν απλώς το σώμα ενός ρωσικού κουναβιού που είναι γνωστός βρωμοκούναβο, που, μαζί με το κουνάβι, το πετροκούναβο, τη νυφίτσα, τον ασβό και τη βίδρα, ανήκει στην οικογένεια των Μουστελιδών (Mustelidae).
Η Baysinger επέμεινε ότι το σώμα δεν ήταν μουμιοποιημένο και θα πρέπει να ήταν σχετικά νέο, καθώς το ορυχείο ήταν ανοιχτό μόνο μερικές δεκαετίες. Το υπερβολικά ψυχρό κλίμα του Udachny (κατά μέσο όρο -35 με -43,6°C τον Ιανουάριο) πιθανότατα κράτησε το σώμα σχετικά απαλλαγμένο από βακτήρια, γεγονός που του επέτρεψε να αφυδατωθεί αντί να υγροποιηθεί.
Η Baysinger επέμεινε ότι το σώμα δεν ήταν μουμιοποιημένο και θα πρέπει να ήταν σχετικά νέο, καθώς το ορυχείο ήταν ανοιχτό μόνο μερικές δεκαετίες. Το υπερβολικά ψυχρό κλίμα του Udachny (κατά μέσο όρο -35 με -43,6°C τον Ιανουάριο) πιθανότατα κράτησε το σώμα σχετικά απαλλαγμένο από βακτήρια, γεγονός που του επέτρεψε να αφυδατωθεί αντί να υγροποιηθεί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου