Βγήκε βόλτα με τον σκύλο του και σκόνταψε σε ασυνήθιστους λάκκους στην παραλία, οδηγώντας σε απροσδόκητη ανακάλυψη

Στον Κόλπο Foxton, στην ακτή Northumberland του Ηνωμένου

Βασιλείου, η συνηθισμένη βόλτα ενός κατοίκου με τον σκύλο του, οδήγησε σε μια αναπάντεχη και με σημαντικές προεκτάσεις για τη γεωλογία και την αρχαιολογία, ανακάλυψη.

Αρχαιολόγοι πιστεύουν ότι ανακάλυψαν χαμένη πόλη – Ήταν η «πρωτεύουσα» των μαργαριταριών

Οι λάκκοι από σχιστόλιθο που ήρθαν στο φως μετά τις ανασκαφές, είναι οι κατασκευές που βρίσκονται στο επίκεντρο του ερευνητικού ενδιαφέροντος, καθώς αποτελούσαν αποθετήρια δολωμάτων των αλιέων στην αρχαιότητα. Το ίδιο όμως ισχύει και για τα σπάνια γεωλογικά μορφώματα που παρατηρήθηκαν στην ίδια περιοχή, τους ιδιαίτερους σχηματισμούς από ακτόλιθο.

 Αναπάντεχη ανακάλυψη σε μια καθημερινή βόλτα

Ένας άνδρας στο Ηνωμένο Βασίλειο, που έβγαλε βόλτα τον σκύλο του, βοήθησε άθελά του αρχαιολόγους και γεωλόγους να προχωρήσουν σε αναπάντεχες ανακαλύψεις σε παραλία της περιοχής, σύμφωνα με αξιωματούχους.

Την προηγούμενη εβδομάδα, αξιωματούχοι του οργανισμού εθνικών τοπίων της Ακτής Northumberland, δημοσίευσαν τις πρόσφατες ανακαλύψεις.

Οι λάκκοι πιστεύεται ότι ήταν αρχαίοι τάφοι πριν οι αξιωματούχοι αποφανθούν ότι ήταν αρχαία δεξαμενές δολώματος. (Εθνικό Τοπίο Της Ακτής Του Nothumberland)

 

Εικασίες σχετικά με τους λάκκους

Οι αρχαιολόγοι πιστεύουν ότι οι λάκκοι ενδέχεται να είναι τάφοι οι οποίοι χρονολογούνται στην Εποχή του Χαλκού ή στη μεσαιωνική εποχή. Αλλά οι ειδικοί άλλαξαν γνώμη μετά από μια ανασκαφή.

Αυτοί οι λάκκοι μπορεί να ήταν δεξαμενές δολωμάτων ή ψαριών από τη μεταμεσαιωνική ή σύγχρονη περίοδο, και όχι κατασκευές ταφής”, εξήγησε η δημοσίευση στο σχετικό ιστολόγιο. “Τα βασικά χαρακτηριστικά των δεξαμενών είναι οι πλαϊνές και οι θεμελιακές πλάκες από σχιστόλιθο και η παχιά πήλινη επένδυση. Είναι περίπου 1m x 0,5m και έχουν σχεδόν οβάλ σχήμα, ενώ δεν καλύπτονται από πλάκες από πάνω”.

Κατασκευές άγνωστες στις αρχές μέχρι σήμερα και οι εικασίες των αρχαιολόγων

Η υπεύθυνη επικοινωνίας του Εθνικού Τοπίου της Ακτής Nothumberland, Helen Wilson – Beevers, δήλωσε στο Fox News Digital ότι μία από τις συγκεκριμένες εκτάσεις, είχε παρατηρηθεί το 2013, αλλά οι υπόλοιπες δομές ήταν άγνωστες.

“Σύμφωνα με την τωρινή μας υπόθεση, οι κατασκευές χρονολογούνται κάπου μεταξύ του 17ου και του 20ου αιώνα”, εξήγησε η  Wilson – Beevers.

Ένας  ιστορικός  της περιοχής, ο Andrian Osler,  συνέλεξε πληροφορίες σχετικά με την ιστορική αλιευτική δραστηριότητα στην περιοχή και βρήκε αποδείξεις για την τοπική αλιεία τον 19ο αιώνα ενισχύοντας με αξιοπιστία, την υπόθεση των αποθετηρίων  δολωμάτων.

“Ελλείψει άμεσων στοιχείων που να πληροφορούν σχετικά  με το σκοπό και την ημερομηνία των συγκεκριμένων κατασκευών, τις κατατάσσουμε  αναγωγικά σε γνωστές ιστορικές παράκτιες δραστηριότητες, στις οποίες περιλαμβάνονται η αποθήκευση δολωμάτων, η διατήρηση ζωντανών αλιευμάτων, η συντήρηση διχτυών και πετονιών, σημειώνει ο Osler.

“Τα κύρια δολώματα που χρησιμοποιούνται στην παράκτια αλιεία με παραγάδια ήταν οι πεταλίδες και τα μύδια, που αν διατηρούνται σε μεγάλες ποσότητες για βραχυπρόθεσμη αποθήκευση στο νερό, διευκολύνουν τους αλιείς. Έχουν, για παράδειγμα, αναφερθεί δολώματα αποθήκευσης κομμένα σε βραχώδες υπόστρωμα στο Cresswell”, πρόσθεσε.

Οι δεξαμενές είχαν κοπεί σε “ακτόλιθους”, που είναι ένας σχηματισμοί από κοχύλια και συγκολλημένα  κοχύλια. Η Wilson-Beevers δήλωσε στην Fox News Digital ότι ο σχηματισμός ενός ακτόλιθου αποτελεί σπάνιο γεωλογικό φαινόμενο.

Ένας γεωλόγος αποκάλεσε την ανακάλυψη του παραθαλάσσιου βράχου «έκπληξη» και σημείωσε ότι είναι πιο πιθανό να παρατηρηθεί  ως φυσικό φαινόμενο  σε τροπικά και υπο-τροπικά περιβάλλοντα.

Εικασίες για τον χρόνο σχηματισμού του ακτόλιθου

“Η θέση του παραθαλάσσιου πετρώματος υποδηλώνει ότι σχηματίστηκε σε μια εποχή που η στάθμη της θάλασσας είναι υψηλότερη από ότι είναι τώρα”, ανέφερε ο γεωλόγος της Northumberland,  Ian Kille,  σύμφωνα με πληροφορίες. Στη μέση στάθμη της θάλασσας, έχουν υπάρξει διακυμάνσεις κατά τη μεταπαγετώδη εποχή, και ο σχηματισμός του ακτόλιθου μπορεί ν’ αποδίδεται στην μεταβολή αυτή.

Αυτό περιορίσει το χρονοδιάγραμμα του σχηματισμού του  παραθαλάσσιου βράχου σε περίπου 1.000-6.000 χρόνια πριν.”

Οι αρχές δεν είναι βέβαιες αν η παραλιακή διάβρωση είναι φυσική ή τεχνητή, αλλά η ανακάλυψη τους δίνει μια ιδέα σχετικά με την πορεία της διάβρωσης στο πέρασμα του χρόνου.