Γνωρίστε την μυστηριώδη «χρυσή κυρία»: Επιστήμονες ανακατασκεύασαν το πρόσωπο μιας μούμιας – Έζησε στην Αίγυπτο πριν από 1.500 χρόνια και ήταν γνωστή για την κόμμωσή της

 

Η γυναίκα έζησε στη Ρωμαϊκή Αίγυπτο και πέθανε όταν ήταν περίπου 40 ετών

Το πρόσωπό της, αποκαλύπτεται περισσότερα από 1.500 χρόνια από τον θάνατό της

Μια μυστηριώδης μούμια γνωστή απλώς ως η «επιχρυσωμένη γυναίκα» χάρη στο χρυσό κάλυμμα του κεφαλιού της αποκτά εικόνα μετά την ανασκευή του προσώπου της από επιστήμονες.

Το προφίλ της «επιχρυσωμένης γυναίκας»

Η γυναίκα έζησε στη Ρωμαϊκή Αίγυπτο και πέθανε όταν ήταν περίπου 40 ετών, ενδεχομένως από φυματίωση, ενώ η μούμια δεν έφερε ιερογλυφικά που θα αποκάλυπταν το όνομά της.

Για να προστατεύσουν τα λείψανά της, οι ερευνητές δεν την ξετύλιξαν ποτέ, όμως το 2011 για πρώτη φορά την ανέλυσαν με τη χρήση αξονικής τομογραφίας, αποκαλύπτοντας λεπτομέρειες της σορού.

Το πρόσωπό της πλέον αποκαλύπτεται, περισσότερα από 1.500 χρόνια από τον θάνατό της, φέρνοντας στο φως τα λεπτεπίλεπτα χαρακτηριστικά της προσώπου της, όσο ήταν στη ζωή.

H γυναίκα έζησε στη Ρωμαϊκή Αίγυπτο και πέθανε στα 40της, ενδεχομένως από φυματίωση, ενώ μαζί με την μούμια δεν βρέθηκαν ιερογλυφικά για να γνωρίζουμε τ’ όνομά της

Η έρευνα για τη μούμια

Ο Cicero Moraes, βασικός συγγραφέας της μελέτης, εξήγησε ότι την ανασκευή υποβοήθησε η προσεκτική διατήρηση της μούμιας.

Συγκεκριμένα, δήλωσε: «Η δομή ήταν καλοδιατηρημένη, στην αρχική κατάσταση της ανακάλυψής της, η μούμια δεν είχε ξετυλιχθεί».

«Μια αξιοπρόσεκτη λεπτομέρεια είναι η παρουσία κοντών, σγουρών μαλλιών που φαίνονται στην ανασκευή χάρη στην τομογραφία».

Ο Moraes συμπληρώνει λέγοντας: «Αρχικά, ανασκευάσαμε το κρανίο, βάσει της υπολογισμένης τομογραφίας και αργότερα προσαρμόσαμε τη θέση της γνάθου».

«Το κρανίο μας επέτρεψε να σχεδιάσουμε χαρακτηριστικά όπως η μύτη, τα αυτιά, η θέση των ματιών, το περίγραμμα των χειλιών και άλλα, αξιοποιώντας τα δεδομένα που υπολογίσθηκαν στις αξονικές τομογραφίες ζωντανών ανθρώπων.

Επιπλέον, χρησιμοποιήσαμε μετρήσεις με υπέρηχο, πάλι σε ζωντανούς ανθρώπους, προκειμένου να ανακαλύψουμε την πυκνότητα του μαλακού ιστού σε διάφορες περιοχές του κρανίου».

Μια μυστηριώδης μούμια, γνωστή ως «επίχρυση κυρία» χάρη στο χρυσό κάλυμμα του κεφαλιού της αποκτά για πρώτη φορά μορφή

To πραγματικό πρόσωπο της γυναίκας αποκαλύφθηκε περισσότερα από 1.500 χρόνια απ’ τον θάνατό της, αποκαλύπτοντας τα λεπτεπίλεπτα χαρακτηριστικά της

Λόγω της καταγωγής της γυναίκας από τη Ρωμαϊκή Αίγυπτο, τα δεδομένα της πυκνότητας του ιστού που αξιοποιήθηκαν προήλθαν από σύγχρονες Ευρωπαίες γυναίκες, ηλικίας από 40 έως 49 ετών.

Το πρόσωπο που δημιουργήθηκε ενοποιήθηκε με ένα άλλο πρόσωπο που δημιουργήθηκε από μια διαδικασία που είναι γνωστή ως ανατομική παραμόρφωση.

Ο  Moraes είπε: «Εδώ προσαρμόσαμε το πρόσωπο και το κρανίο ενός εικονικού δότη, προκειμένου να ταιριάξουμε τις παραμέτρους της επιχρυσωμένης κυρίας, που οδήγησε σε ένα δομικά συμβατό πρόσωπο».

«Στο τέλος, διασταυρώσαμε όλες τις πηγές, ενσωματώνοντας τις προβολές, για να δημιουργήσουμε το τελικό πρόσωπο».

Δύο εκδοχές της αναπαράστασης του προσώπου

Η ομάδα δημιούργησε δύο εκδοχές του προσώπου: μια αντικειμενική, με τα μάτια κλειστά σε κλίμακα του γκρι για να αποτραπούν οι κρίσεις λόγω του χρώματος της επιδερμίδας.

Η άλλη εικόνα προσθέτει πιο καλλιτεχνικά χαρακτηριστικά, εμφυσώντας ζωή στην ανασκευή, με τη χρήση χρώματος και κόμμωσης.

Αμφότερες τις απεικονίσεις βοήθησε σημαντικά η ασυνήθιστα καλή διατήρηση των κοντών, κατσαρών μαλλιών, που αποκαλύπτουν ακόμη μια πτυχή της εμφάνισης της γυναίκας.

Η ομάδα δημιούργησε δύο εκδοχές του προσώπου: μία αντικειμενική, με τα μάτια κλειστά και σε κλίμακα του γκρι για να αποκλεισθεί η πιθανότητα κρίσεων βάσει του χρώματος του δέρματος

«Ένα λεπτεπίλεπτο, νεανικό πρόσωπο γυναίκας»

Ο Cicero παρατηρεί: «Πρόκειται για ένα λεπτεπίλεπτο, νεανικό πρόσωπο».

«Μου θυμίζει την πεθερά μου με πολλούς τρόπους! Κατά τη διάρκεια της διαδικασίας, την έδειξα σε μέλη της οικογένειάς μου και το επιβεβαίωσαν όλοι.

H αξονική τομογραφία έδειξε ότι η γυναίκα είχε ελαφρώς πεταχτά δόντια, ενώ είχαν σβολιαστεί μέσα στο στόμα της κομμάτια από ρετσίνι για να διατηρηθεί η ευωδιά.

H αξονική τομογραφία έδειξε ότι η γυναίκα είχε ελαφρώς πεταχτά δόντια, ενώ της είχαν σφηνώσει σβώλους από ρετσίνι στο στόμα κατά τη μουμιοποίηση για την αποτροπή της μυρωδιάς

Ένας από τους συγγραφείς της μελέτης του Cicero, ο αρχαιολόγος Michael Habicht από το Πανεπιστήμιο Flinders στην Αυστραλία, είπε ότι η ταφή αυτή αντιστοιχεί ένα άτομο της μεσαίας κάστας.

Τα ευρήματα φυλάσσονται στο Μουσείο Fields στο Σικάγο. Η πολυεθνική ομάδα που πραγματοποίησε την ανασκευή εκτείνεται σε τρεις ηπείρους.

H ανασκευή βοηθήθηκε σημαντικά από την ασυνήθιστη διατήρηση των κοντών, σγουρών μαλλιών, που αποκάλυψαν μια ακόμη πλευρά της εμφάνισης της γυναίκας

Οι υπόλοιποι συγγραφείς είναι η Elena Varotto, επίσης του Πανεπιστημίου   Flinders, ο  Francesco Galassi του Πανεπιστημίου Lodz στην Πολωνία,  η Veronica Papa από το Πανεπιστήμιο της Νάπολης στην Ιταλία και  ο Thiago Beaini  από το Πανεπιστήμιο της  Uberlândia στη Βραζιλία.

Η μελέτη τους δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Anthropologie – International Journal of Human Diversity and Evolution.