Παρά τις φιλότιμες προσπάθειες τόσο των ερασιτεχνών όσο και των επαγγελματιών αρχαιολόγων, πολλά μυστήρια του αρχαίου κόσμου παραμένουν ανεξιχνίαστα.
Τα αρχαία χρόνια σφίζουν από ιστορίες που αιχμαλωτίζουν τη φαντασία του κοινού εδώ και αιώνες. Από χαμένους τόπους ταφής μέχρι βυθισμένες πόλεις, αυτά τα αινίγματα κεντρίζουν την περιέργεια για το παρελθόν μας.
Ο χώρος παραμένει επικίνδυνος λόγω πυρομαχικών από τον πόλεμο του Βιετνάμ, γεγονός που εμποδίζει τη συνεχιζόμενη έρευνα
Ενώ ορισμένα από αυτά τα μυστήρια μπορεί να μην λυθούν ποτέ πλήρως, η σύγχρονη τεχνολογία βοηθά τους αρχαιολόγους να αποκαλύψουν νέες πληροφορίες. Εργαλεία όπως η χρονολόγηση με άνθρακα-14 και η προηγμένη χημική ανάλυση έχουν φέρει επανάσταση στον τομέα, επιτρέποντας πιο ακριβείς έρευνες από ποτέ.
Ακολουθούν σε αυτό το σημείο τέσσερα από τα πιο διαρκή και αινιγματικά μυστήρια του αρχαίου κόσμου.
Paracas Candelabra, Περού
Σκαλισμένο σε μια πλαγιά λόφου με θέα τον κόλπο Pisco του Περού, η Τρίαινα του Παράκας ή Τρίαινα των Άνδεων ή Κηροπήγιο του Παράκας (Paracas Candelabra) είναι ένα τεράστιο γεωγλυφικό που εκτείνεται περίπου στα 180 μέτρα.
Αν και η κεραμική στην περιοχή χρονολογείται γύρω στο 200 π.Χ., η ηλικία και ο σκοπός του κηροπήγιου είναι ακόμη άγνωστα. Ορισμένες θεωρίες υποστηρίζουν ότι ήταν ένα βοήθημα πλοήγησης για τους ναυτικούς, ενώ άλλοι πιστεύουν ότι αναπαριστά την τρίαινα μιας θεότητας. Το πραγματικό νόημα αυτής της εντυπωσιακής φιγούρας παραμένει ένα μυστήριο.
Plain of Jars, Λάος
Η πεδιάδα των αγγείων (Plain of Jars) στο βόρειο Λάος είναι γνωστή για τα χιλιάδες ογκώδη πέτρινα αγγεία της, μερικά από τα οποία φτάνουν σχεδόν τα τρία μέτρα ύψος και ζυγίζουν αρκετούς τόνους. Αυτά τα αγγεία διασκορπισμένα σε ένα ορεινό έδαφος, έχουν από καιρό κεντρίσει την περιέργεια των ερευνητών.
Παρά την εκτεταμένη μελέτη, ο πλήρης σκοπός του Στόουνχεντζ και οι μέθοδοι που χρησιμοποιήθηκαν για την κατασκευή του παραμένουν σε μεγάλο βαθμό μυστήριο
Σύμφωνα με την τοπική λαϊκή παράδοση χρησιμοποιούνταν από γίγαντες ως κύπελλα κρασιού, αλλά οι αρχαιολόγοι υποψιάζονται ότι στην πραγματικότητα ήταν ταφικές λάρνακες ενώ χρονολογούνται γύρω στο 1240 π.Χ.
Τα αγγεία προϋπήρχαν των ανθρώπινων λειψάνων που ανακαλύφθηκαν στην περιοχή. Ο χώρος παραμένει επικίνδυνος λόγω πυρομαχικών από τον πόλεμο του Βιετνάμ, γεγονός που εμποδίζει τη συνεχιζόμενη έρευνα.
Η θρησκευτική, τελετουργική, αστρονομική και θεραπευτική σημασία του χώρου εξακολουθεί να παραμένει υπό εξέταση. Παρά την εκτεταμένη μελέτη, ο πλήρης σκοπός του Στόουνχεντζ και οι μέθοδοι που χρησιμοποιήθηκαν για την κατασκευή του παραμένουν σε μεγάλο βαθμό μυστήριο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου