Στις στρωμένες με ογκόλιθους όχθες του ποταμού Tungabadra στην Καρνάτακα, μία από τις 28 Ομόσπονδες Πολιτείες που συγκροτούν σήμερα την Ινδία, βρίσκονται τα ερείπια της πόλης Χάμπι, την πρωτεύουσα του -κάποτε- βασιλείου Vijayanagara. Από το 1336 ως το φθινόπωρο του 1565, όταν και λεηλατήθηκε από μουσουλμάνους εισβολείς από το Βορρά, ήταν η ινδουιστική πρωτεύουσα της αυτοκρατορίας Vijayanagara στη Νότια Ινδία. Εκείνη την εποχή, οι αρχαιολόγοι εκτιμούν ότι στην πόλη ζούσαν 250.000 άνθρωποι, κάτι που την καθιστά τη μεγαλύτερη πόλη στον κόσμο τότε.
Στην Χάμπι υπάρχουν αμέτρητα αρχιτεκτονικά θαύματα. Όπως και σε άλλες αρχαίες, εγκαταλελειμμένες πόλεις -η Παλμύρα στη Συρία και το Τεοτιουακάν στο Μεξικό- είναι δυνατό να περπατήσει κανείς από κτίριο σε κτίριο ανάμεσα στα κατάφυτα μονοπάτια και να φανταστεί πόσο υπέροχη μητρόπολη ήταν κάποτε. Αλλά, αυτά τα διάσημα ερείπια, πρέπει κανείς να θυμάται ότι λιγότερο από 500 χρόνια πριν -αρκετά πρόσφατα, αρχαιολογικά μιλώντας- ήταν μεγαλύτερη από την Ρώμη, την Βαγδάτη ή την Κωνσταντινούπολη.
Το στυλ αρχιτεκτονικής της αυτοκρατορίας Vijayanagar συνδυάζει το μουσουλμανικό στυλ, που είναι δημοφιλές στην βόρεια Ινδία, με πιο ανατολικά στοιχεία, δημιουργώντας ένα νέο, μοναδικό στυλ -οι αρχαιολόγοι το αποκαλούν Ινδο-Σαρακήνικη αρχιτεκτονική. Το αποτέλεσμα είναι κτίρια με εκπληκτικά γεωμετρικά σχήματα που έγιναν δημοφιλή από τους ισλαμιστές τεχνίτες, αλλά με όμορφα γλυπτά ινδουιστικών θεών και άλλων σημαντικών μυθικών μορφών.
Εκτός από το ναό Virupaksha -που αποτελείται από διαδοχικούς μικρότερους ορόφους και έτσι, αν κάποιος τον κοιτάξει από τα κάτω, το κτίριο φαίνεται να φτάνει πολύ ψηλά- υπάρχουν πολλά συναρπαστικά κτίρια όπως το Lotus Mahal, το Stepped Tank και ένα πέτρινο άρμα που το έλκουν μικροί, πέτρινοι ελέφαντες.
Η Χάμπι συμπεριλήφθηκε στα Μνημεία Παγκόσμιας Κληρονομιάς της Unesco το 1986.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου