Κωνσταντίνος Ροδόπουλος

Ο Κωνσταντίνος Ροδόπουλος ήταν λαρισαίος πολιτικός. Υπήρξε από τους μακροβιότερους προέδρους της

Βουλής, με θητεία που άγγιξε τα δέκα χρόνια.

Γεννήθηκε στη Λάρισα το 1896 και ήταν το τρίτο από τα πέντε παιδιά του Γεωργίου Ροδόπουλου (1860-1951), ανώτατου τραπεζοϋπαλλήλου και πολιτικού από την Πάτρα. Μικρότερος αδελφός του ήταν ο σπουδαίος συγγραφέας Μ. Καραγάτσης (λογοτεχνικό ψευδώνυμο του Δημήτριου Ροδόπουλου).

Σπούδασε νομικά και πολιτικές επιστήμες στα πανεπιστήμια Αθηνών, Παρισίων και Βιέννης. Ως κληρωτός συμμετείχε στις εκστρατείες της Ουκρανίας και της Μικράς Ασίας.

Σε ηλικία 28 ετών ανέλαβε γενικός γραμματέας του Υπουργείου Εθνικής Οικονομίας (1924-1927), ενώ για πρώτη φορά πολιτεύτηκε στις εκλογές της 25ης Σεπτεμβρίου 1932, οπότε και εξελέγη βουλευτής Τυρνάβου με το Εθνικό Ριζοσπαστικό Κόμμα του Γεωργίου Κονδύλη. Με το ίδιο κόμμα επανεξελέγη βουλευτής Τυρνάβου στις εκλογές της 5ης Μαρτίου 1933 και εξελέγη βουλευτής Λαρίσης στις εκλογές της 9ης Ιουνίου 1935. Στις εκλογές της 26ης Ιανουαρίου 1936 επανεξελέγη βουλευτής Λαρίσης με το κόμμα «Γενική Λαϊκή Ριζοσπαστική Ένωση» των Κονδύλη, Ράλλη και Θεοτόκη. Στη δεύτερη κυβέρνηση του Παναγή Τσαλδάρη, διετέλεσε υφυπουργός Στρατιωτικών (18 Ιουλίου 1934 - 10 Οκτωβρίου 1935), με υπουργό τον Γεώργιο Κονδύλη.

Μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο προσχώρησε στο Λαϊκό Κόμμα κι έλαβε μέρος στις εκλογές της 31ης Μαρτίου 1946 για την ανάδειξη της Δ' Αναθεωρητικής Βουλής, οπότε και εξελέγη βουλευτής Λαρίσης. Κατά τη διάρκεια του Εμφυλίου Πολέμου, διατέλεσε υπουργός - γενικός διοικητής Βόρειας Ελλάδας (4 Νοεμβρίου 1946 - 24 Ιανουαρίου 1947, 27 Ιανουαρίου 1947 - 19 Σεπτεμβρίου 1947), υπουργός άνευ χαρτοφυλακίου και προσωρινός υφυπουργός Στρατιωτικών (18 Νοεμβρίου 1948 - 20 Ιανουαρίου 1949), υπουργός Υγιεινής (20 Ιανουαρίου 1949 - 6 Ιανουαρίου 1950).

Στις εκλογές της 5ης Μαρτίου 1950 επανεξελέγη βουλευτής Λαρίσης με το Λαϊκό Κόμμα, αλλά στη συνέχεια προσχώρησε στον «Ελληνικό Συναγερμό» του Αλέξανδρου Παπάγου για να εκλεγεί και πάλι βουλευτής Λαρίσης στις εκλογές της 9ης Σεπτεμβρίου 1951 και της 16ης Νοεμβρίου 1952. Από τις 13 Σεπτεμβρίου έως τις 3 Νοεμβρίου 1950 διατέλεσε υπουργός άνευ χαρτοφυλακίου και προσωρινός υφυπουργός Τύπου και Πληροφοριών.

Μετά το θάνατο του Αλέξανδρου Παπάγου και την ανάληψη της πρωθυπουργίας από τον Κωνσταντίνο Καραμανλή, ο Ροδόπουλος προσχώρησε στη νεοσύστατη ΕΡΕ και επανεξελέγη βουλευτής Λαρίσης στις εκλογές της 19ης Φεβρουαρίου 1956, της 11ης Μαΐου 1958, της 29ης Οκτωβρίου 1961, της 3ης Νοεμβρίου 1963 και της 16ης Φεβρουαρίου 1964.

Στη Βουλή που προέκυψε από τις εκλογές του 1952, τις οποίες κέρδισε πανηγυρικά ο Ελληνικός Συναγερμός του Παπάγου με ποσοστό 49,22% και 247 έδρες, ο Κωνσταντίνος Ροδόπουλος εκλέχθηκε πρώτος αντιπρόεδρος της Βουλής, με πρόεδρο τον Ιωάννη Μακρόπουλο, τον οποίο και διαδέχθηκε στις 16 Νοεμβρίου 1953. Τη θέση αυτή διατήρησε σχεδόν επί δεκαετία έως τη διάλυση της Βουλής στις 26 Σεπτεμβρίου 1963.

Μετά την παραίτηση του Κωνσταντίνου Καραμανλή, τον Ιούνιο 1963, εξαιτίας της διαφωνίας του με τα Ανάκτορα και τη μετάβασή του στο εξωτερικό, ο Ροδόπουλος συμμετείχε μαζί με τον Παναγιώτη Κανελλόπουλο και τον Παναγή Παπαληγούρα στην τριμελή προσωρινή Επιτροπή Διοίκησης της ΕΡΕ, την οποία είχε ορίσει ίδιος ο Καραμανλής. Στην τελευταία προ της δικτατορίας κυβέρνηση του Παναγιώτη Κανελλόπουλου, ο Ροδόπουλος είχε αναλάβει το χαρτοφυλάκιο του Υπουργείου Δημοσίων Έργων (3 Απριλίου – 21 Απριλίου 1967).

Ο Κωνσταντίνος Ροδόπουλος πέθανε στην Αθήνα στις 30 Ιουλίου 1971, σε ηλικία 75 ετών. Ήταν παντρεμένος με τη Δέσποινα Καραθεοδωρή, κόρη του μαθηματικού Κωνσταντίνου Καραθεοδωρή, και είχαν αποκτήσει έναν γιο, τον Στέφανο.