Η ανάλυση των θραυσμάτων από τα οστά που διασώθηκαν από την αποτέφρωση, αποκάλυψαν ότι αυτό το μάλλον μακάβριο συμβάν, μαζί με δύο επιπλέον τάφους με οστά ενηλίκων, γινόταν σε διαφορετικό σημείο από το βασικό σημείο του νεκροταφείου.
Ανασκαφές θραυσμάτων κεραμικής στο σημείο. Φωτογραφία:Guro Fossum/Museum of Cultural History/ University of OsloΣυνολικά, οι σοροί ήταν τοποθετημένες σε σύμπλεγμα 41 συμμετρικών, πέτρινων κύκλων. Οι πέτρες στους τάφους ήταν στρωμένες κοντά μεταξύ τους θύμιζαν καλντερίμι. Πολλοί τάφοι είχαν στο κέντρο τους μία μεγάλη πέτρα ενώ, κάτω από αυτές τις πέτρες, οι αρχαιολόγοι ανακάλυψαν υπολείμματα κεραμικής και καμένων οστών, αναφέρει σε δήλωση μέσω του μουσείου Ιστορίας του Πολιτισμού, το πανεπιστήμιο του Όσλο.
Υψηλή παιδική θνησιμότητα; Προσεκτικά διατεταγμένοι τάφοι
Πολλοί από τους νεκρούς ήταν βρέφη, ενώ εντοπίστηκαν και οι σοροί παιδιών ηλικίας από 3 έως 6 ετών, γεγονός που μπορεί να μαρτυρά υψηλούς δείκτες παιδικής θνησιμότητας κατά τη συγκεκριμένη εποχή. Το σημείο με τους παιδικούς τάφους, είναι μοναδικό στα νορβηγικά χρονικά, γεγονός που εγείρει ερωτήματα τα οποία μπορεί να μείνουν αναπάντητα.
Αρχαιολόγοι εργάζονται σε μία μεγάλη ταφική έκταση στη νοτιοανατολική Νορβηγία, όπου ανακαλύφθηκαν 40 πέτρινοι κυκλικοί σχηματισμοί με αποτεφρωμένα υπολείμματα οστών, κυρίως από παιδιά. Φωτογραφία: Guro Fossum/Museum of Cultural History/ University of Oslo
Οι τάφοι χρονολογούνται στην μεταβατική περίοδο από την Εποχή του Χαλκού στην Εποχή του Σιδήρου και συγκεκριμένα, ανάμεσα στο 800 π.Χ. και το 200 π.Χ.. Αυτή η εξέλιξη εξέπληξε τους αρχαιολόγους, οι οποίοι αρχικά περίμεναν να βρουν τεχνουργήματα της Λίθινης Εποχής, καθώς καθάριζαν το έδαφος για την επέκταση ενός τοπικού λατομείου.
«Σύμφωνα με τη χρονολόγηση, το νεκροταφείο χρησιμοποιήθηκε για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα, άρα αποκλείεται όλα τα άτομα να είχαν πεθάνει από την ίδια φυσική καταστροφή ή από το ξέσπασμα κάποιας ασθένειας ή επιδημίας», επισημαίνει η Fossum.
Οι τάφοι ήταν τοποθετημένοι στρατηγικά δίπλα σε διόδους. Έτσι ήταν γνωστοί σε όλη την κοινότητα και πιθανολογείται ότι δεν πρόκειται για μυστικούς τάφους. Ήταν κυκλικού ή οβάλ σχήματος, με διάμετρο έως 2 μέτρα, ενώ ορισμένοι από αυτούς είχαν μία κεντρική, χαρακτηριστική πλάκα η οποία περιβαλλόταν από περιφερειακές πέτρες. Αυτό το σχέδιο δεν το συναντά κανείς πουθενά στην Ευρώπη, παρατηρούν οι αρχαιολόγοι.
Μία ισόνομη πολιτεία; Παρόμοια ταφικά σημεία για όλους
Αυτό το οποίο η Fossum θεωρεί ενδιαφέρον, είναι το γεγονός ότι, άνδρες, γυναίκες και παιδιά, είχαν τους δικούς τους τάφους και, για αιώνες, έχαιραν ίσης μεταχείρισης. Σημειώνει ότι, φαίνεται πως η κοινωνική δομή ήταν πιο υποστηρικτική της ισονομίας καθώς οι τάφοι δεν διαφέρουν πολύ μεταξύ τους.
Χρησιμοποιήθηκαν τα ίδια είδη τάφων, κτερίσματα και μέθοδοι ταφής, μαρτυρώντας μία κοινωνία που έδινε έμφαση στο κοινωνικό σύνολο. Μόνο ένας από τους τάφους ε’ ολόκληρη την τοποθεσία χρονολογείται μετά το έτος 0. Από αυτό το χρονικό σημείο και έπειτα, οι ταφικές πρακτικές σταδιακά άλλαξαν, δηλαδή οι ιεραρχίες και οι μεγάλοι ταφικοί τύμβοι προορίζονταν πλέον μόνο για άτομα υψηλού κοινωνικού στάτους.
«Είναι γνωστή η ύπαρξη ταφικών τελετών, αλλά άγνωστη η φύση τους»
«Δεν είναι γνωστές οι πεποιθήσεις τους, ούτε ο λόγος της καύσης και της ταφής τους. Ίσως οι άνθρωποι να πίστευαν ότι, για να ελευθερωθεί η ψυχή, το σώμα έπρεπε να καταστραφεί και να μεταμορφωθεί μέσω της φωτιάς. Ίσως οι παραδόσεις και τα τελετουργικά αυτά να γίνονταν για να τιμήσουν τους νεκρούς. Το ίδιο κάνουμε και σήμερα: μέσα από τελετουργικά και μνημόσυνα, θυμόμαστε εκείνους που έχουν πεθάνει», σημειώνει η Fossum.
Μπορεί, οι ακριβείς λόγοι που έγιναν αυτές οι ταφές θα παραμείνουν ένα μυστήριο αλλά τα αποτελέσματα της ανασκαφής βρίσκονται προς έκθεση στο μουσείο Ιστορίας του Πολιτισμού του Όσλο, με τίτλο: «Εις μνήμη των Παιδιών». Έως τις 29 Σεπτεμβρίου, θα φιλοξενείται στο μουσείο μία ανασκευή ενός από τους πέτρινους τάφους.
Στις διαρκείς εργασίες των αρχαιολόγων, περιλαμβάνεται η ανάλυση θραυσμάτων από κεραμικά αγγεία που έχουν βρεθεί στο σημείο, στα οποία μπορεί να έβαζαν τα καμένα οστά. Τα ευρήματα αυτά, μπορεί να μας προσφέρουν περισσότερες γνώσεις για τη ζωή των ανθρώπων αυτής της αρχαίας κοινότητας.
«Οι αναλύσεις που έγιναν στα κεραμικά θραύσματα, μας αποκαλύπτουν πολλά. Δεν χρησιμοποιούνταν όλα τα αγγεία ως δοχεία για τα καμένα οστά. Κάποια αποτίθεντο ανάμεσα στους τάφους και είμαστε πολύ περίεργοι να μάθουμε τι έβαζαν μέσα τους», καταλήγει η Fossum.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου