Τι θα γινόταν αν ένας δυνητικά επικίνδυνος αστεροειδής κατευθυνόταν ποτέ προς τη Γη;
Ερευνητές έτρεξαν προσομοιώσεις που παρακολουθούσαν 3 εκατομμύρια σωματίδια συντριμμιών από την αποστολή της NASA Double Asteroid Redirection Test (DART).
Το 2022, η αποστολή αυτή περιελάμβανε τη συντριβή ενός διαστημικού σκάφους στον αστεροειδή Dimorphos.
Η NASA εκτόξευσε την DART ως δοκιμή για να δει αν θα μπορούσαμε να εκτρέψουμε έναν αστεροειδή που θα μπορούσε να απειλήσει τη Γη στο μέλλον.
Αν αυτοί οι μετεωρίτες φτάσουν στη Γη, δεν θα αποτελέσουν απειλή. Λόγω του μικρού τους μεγέθους και της μεγάλης τους ταχύτητας, θα καούν στην ατμόσφαιρα, δημιουργώντας «μια όμορφη φωτεινή λωρίδα στον ουρανό», λέει ο Eloy Peña-Asensio. Είναι ερευνητής στο Πολυτεχνείο του Μιλάνου και επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης.
Η μελέτη είναι διαθέσιμη στο διαδίκτυο ως προεκτύπωση. Αυτό σημαίνει ότι δεν έχει ακόμη αναθεωρηθεί από άλλους επιστήμονες. Έχει όμως γίνει δεκτή για δημοσίευση από το The Planetary Science Journal.
Το DART εκτοξεύτηκε στην Καλιφόρνια τον Νοέμβριο του 2021. Και ολοκλήρωσε το 10μηνο ταξίδι του με τη συντριβή του στον αστεροειδή Dimorphos τον Σεπτέμβριο του 2022.
Ο Dimorphos, με πλάτος περίπου 560 πόδια, βρίσκεται σε τροχιά γύρω από έναν μεγαλύτερο αστεροειδή που ονομάζεται Δίδυμος. Και οι δύο απέχουν περίπου 6,8 εκατομμύρια μίλια από τη Γη.
Το DART συγκρούστηκε με τον διαστημικό βράχο με ταχύτητα πάνω από 14.000 μίλια την ώρα και καταστράφηκε κατά τη σύγκρουση. Ο Δίμορφος δέχθηκε μια «μικρή ώθηση» με στόχο να αλλάξει ελαφρώς την πορεία του.
Η αποστολή έδειξε ότι το χτύπημα ενός αστεροειδούς με ένα διαστημικό σκάφος είναι μια αποτελεσματική μέθοδος για την αλλαγή της τροχιάς ενός αστεροειδούς.
Η τεχνική της NASA για την εκτροπή επικίνδυνων αστεροειδών υπό αναθεώρηση
Εάν ένας δυνητικά επικίνδυνος αστεροειδής (PHA) κατευθυνόταν ποτέ προς τη Γη, η NASA θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει αυτή την τεχνική για να προστατεύσει τον πλανήτη μας.
Οι επιστήμονες εξακολουθούν να εξετάζουν τα αποτελέσματα της πρόσκρουσης του DART για να διασφαλίσουν ότι η μέθοδος είναι ασφαλής και αποτελεσματική.
Για να κατανοήσουν πού θα μπορούσαν να καταλήξουν τα συντρίμμια από τη σύγκρουση του DART με τον Dimorphos, μια διεθνής ομάδα ερευνητών ανέλυσε δεδομένα από τον Light Italian CubeSat for Imaging of Asteroids (LICIACube). Αυτό το διαστημικό σκάφος, εξοπλισμένο με κάμερες, συνόδευσε το DART και κατέγραψε τη δοκιμή πρόσκρουσης.
Οι προσομοιώσεις δείχνουν ότι μπορεί να χρειαστούν έως και 30 χρόνια μέχρι να παρατηρηθεί στη Γη οποιοδήποτε από αυτά τα συντρίμμια.
«Αυτά τα ταχύτερα σωματίδια αναμένεται να είναι πολύ μικρά για να δημιουργήσουν ορατούς μετεωρίτες, με βάση τις πρώτες παρατηρήσεις», δήλωσε ο Peña-Asensio, στο Universe Today. «Παρ' όλα αυτά, οι συνεχιζόμενες εκστρατείες παρατήρησης μετεωριτών θα είναι κρίσιμες για να καθοριστεί αν το DART έχει δημιουργήσει μια νέα (και ανθρωπογενή) βροχή μετεωριτών: τους Dimorphids».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου