Πώς βγήκε η φράση «Τα ίδια Παντελάκη μου τα ίδια Παντελή μου»

Οι παροιμίες και οι λαϊκές ρήσεις αποτελούν έναν ανεκτίμητο θησαυρό της πολιτιστικής μας κληρονομιάς. Είναι σαν μικρές κάψουλες χρόνου, που περιέχουν μέσα τους συμπυκνωμένη τη σοφία και την εμπειρία πολλών γενεών.

 Οι παροιμίες και οι λαϊκές ρήσεις αποτελούν έναν εύκολο και αποτελεσματικό τρόπο για να μεταδοθούν από γενιά σε γενιά σημαντικές αξίες, ηθικές αρχές και πρακτικές συμβουλές για τη ζωή.

Είναι διαχρονικές, καθώς αν και δημιουργήθηκαν σε συγκεκριμένες ιστορικές περιόδους, διατηρούν τη σημασία τους ακόμη και σήμερα, καθώς οι ανθρώπινες εμπειρίες και τα προβλήματα παραμένουν σε μεγάλο βαθμό ίδια.

Ουσιαστικά είναι η πολιτισμική ταυτότητα ενός λαού και αποτελούν πλούτο γνώσης και εμπειρίας. Μας βοηθούν να κατανοήσουμε τον κόσμο γύρω μας και να αναπτύξουμε κριτική σκέψη, ενώ η εύστοχη χρήση τους σε μια συζήτηση μπορεί να δώσει χιούμορ, ζωντάνια και έμφαση στα λεγόμενά μας.

Μάθε πώς βγήκε η φράση «Τα ίδια Παντελάκη μου τα ίδια Παντελή μου»

Πολλές φορές ακούμε τη φράση «Τα ίδια Παντελάκη μου τα ίδια Παντελή μου». Γιατί όμως τη λέμε και από πού προέρχεται; Η φράση υποδηλώνει ότι μία κατάσταση, συνήθως ανεπιθύμητη, παραμένει αμετάβλητη.

Η φράση προέρχεται από έναν Κρητικό, που ονομαζόταν Παντελής Αστραπογιαννάκης. Όταν οι Ενετοί κυρίευσαν την Μεγαλόνησο, αυτός πήρε τα βουνά μαζί με μερικούς τολμηρούς συμπατριώτες του. Από εκεί κατέβαιναν τις νύχτες και χτυπούσαν τους κατακτητές μέσα στα κάστρα τους.

Για να δίνει, ωστόσο, κουράγιο στους νησιώτες, τους υποσχόταν ότι θα ελευθέρωναν γρήγορα την Κρήτη. Ο καιρός περνούσε και η κατάσταση στην Κρήτη δεν καλυτέρευε, αλλά χειροτέρευε.

Οι Κρητικοί είχαν αρχίσει ν’ απελπίζονται. Αλλά ο Αστραπογιαννάκης δεν έχανε το θάρρος του, και συνέχιζε να τους δίνει ελπίδες για σύντομη απελευθέρωση. Οι συμπατριώτες του, όμως, δεν τα πίστευαν πια. Όταν, λοιπόν, πήγαινε να τους μιλήσει, του έλεγαν όλοι μαζί: «Ξέρουμε τι θα πεις. Τα ίδια Παντελάκη μου, τα ίδια Παντελή μoυ».

Ωστόσο υπάρχει και μία άλλη εκδοχή για την προέλευση της φράσης. Αυτή προτείνει ότι προέρχεται από τη γαλλική λέξη «pendule» που είναι το μεγάλο ρολόι του τοίχου. Εάν κάποιος άγγιζε το εκκρεμές του ρολογιού, εκείνο σταματούσε κι έδειχνε πάντα την ίδια ώρα. Κι επειδή το ρολόι λεγόταν «Παντύλ», προέκυψε το «τα ίδια Παντελάκη μου, τα ίδια Παντελή μου».

Συνοψίζοντας, οι παροιμίες και οι λαϊκές ρήσεις αποτελούν ανεκτίμητο θησαυρό γνώσης και σοφίας. Είναι ο καθρέφτης του λαϊκού μας πνεύματος, αποτυπώνοντας την κοσμοθεωρία, τις αξίες και την καθημερινότητα των προγόνων μας. Γι’ αυτό είναι σημαντικό να τις μεταλαμπαδεύουμε στις επόμενες γενιές.