Τα γράμματα που έγραψαν ο ένας στον άλλον κατά την διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου ενέπνευσαν μια νέα έκθεση που αποδεικνύει ότι «η αγάπη δεν αλλάζει» στο πέρασμα του χρόνου.
Οι ερωτικές επιστολές των Gilbert Bradley και Gordon Bowsher γράφτηκαν κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, όταν η ομοφυλοφιλία ήταν ακόμη παράνομη στο Ηνωμένο Βασίλειο. Οι επιστολές που εκτίθενται στο Μουσείο της πόλης Oswestry, στο Shropshire, ανακαλύφθηκαν μόλις μετά το θάνατο του Bradley το 2008.
«Αγάπη μου, ξαγρυπνώ όλη τη νύχτα περιμένοντας τον ταχυδρόμο νωρίς το πρωί, και όταν δεν φέρνει τίποτα από σένα απλά υπάρχω», έγραφε ο Bowsher σε ένα γράμμα.«Να είσαι ερωτευμένος με κάποιον που δεν μπορείς να μιλάς κάθε μέρα»Αντλώντας έμπνευση από τις επιστολές, η καλλιτέχνις Megan Hayward και η ποιήτρια Emmy Clarke συγκέντρωσαν «τοπικές ιστορίες αγάπης από όλες τις δεκαετίες» και τις μετέτρεψαν σε έκθεση για το καλλιτεχνικό πρόγραμμα ART-efact Oswestry.
«Μπορώ να δω ή φαντάζομαι ότι μπορώ να δω, ποια θα ήταν η αντίδραση της μητέρας και του πατέρα σου… ο υπόλοιπος κόσμος δεν έχει ιδέα για το τι είναι η αγάπη μας – δεν ξέρουν ότι είναι αγάπη»
«Μας δόθηκε και στις δύο η ευκαιρία να δούμε τις επιστολές από κοντά», δήλωσε η Hayward στην Emily Chudy του PinkNews. «Εντυπωσιάστηκα από τα γράμματα, νομίζω ότι στις μέρες μας είναι εύκολο να ξεχνάμε πόσο άμεση είναι η επικοινωνία μας και [πόσο] γρήγορα κινείται η αγάπη, αλλά τα γράμματα ήταν μια υπενθύμιση του πώς είναι να είσαι ερωτευμένος με κάποιον που δεν μπορείς να μιλάς κάθε μέρα. Είναι οι πιο όμορφες δηλώσεις αγάπης, ελπίδας για το πώς θα μπορούσε να είναι η ζωή τους μαζί μια μέρα, και είναι αξιοσημείωτο ότι πίσω από την ιδιωτικότητα της πένας και του χαρτιού, μπόρεσαν να εκφραστούν τόσο ελεύθερα».«Η αγάπη δεν αλλάζει ποτέ»
Η έκθεση περιλαμβάνει κορνιζαρισμένα ποιήματα της Clarke, μαζί με το ηχητικό έργο της Hayward, το οποίο καλεί τους επισκέπτες να «καθίσουν στη ζεστή πολυθρόνα και να σηκώσουν το τηλέφωνο αν θέλουν να ακούσουν τοπικές ιστορίες αγάπης από όλες τις δεκαετίες».
H Hayward δήλωσε στο PinkNews για την έκθεση: «Το έργο μου ήταν εμπνευσμένο από την αγάπη μέσα στους αιώνες, μοιράζοντας αποσπάσματα από τοπικές ιστορίες αγάπης σε όλο το φάσμα της σεξουαλικότητας, [θέλησα] να δείξω ότι η αγάπη δεν αλλάζει ποτέ, ανεξάρτητα από τη μορφή επικοινωνίας ή από το μεταξύ ποιων είναι».
»Οι επιστολές των Gilbert και Gordon στην πραγματικότητα υφαίνονται με σύγχρονες ιστορίες και μαζί με ένα άλλο σύνολο επιστολών που βρέθηκαν από τον εγγονό κάποιου, αποδεικνύουν πώς η αγάπη είναι αγάπη. Είναι δύσκολο να διαλέξω μια αγαπημένη [επιστολή], αλλά δεν μπορώ να αγνοήσω την ιστορία αγάπης δυο νεαρών λεσβιών και τη σχετική συνειδητοποίηση του γιατί κάποιος αισθάνεται φόβο».
»Η ανακάλυψη αυτών των επιστολών και η παρήγορη επιρροή τους στην τοπική ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα είναι πραγματικά το κάτι άλλο. Είναι εύκολο να αισθάνεσαι μόνος σε μια αγροτική πόλη, αποκομμένος από τις μεγάλες πόλεις, αλλά το να ξέρεις ότι αυτά τα γράμματα πέρασαν από την πόλη πριν από τόσα χρόνια είναι μια όμορφη υπενθύμιση του πόσο μακριά έχει φτάσει η κοινωνία».
Αποσπάσματα από τα γράμματα των Gilbert Bradley και Gordon Bowsher
12 Φεβρουαρίου 1940, Park Grange
Αγαπημένο μου αγόρι,
Δεν υπάρχει τίποτα περισσότερο από ό, τι επιθυμώ στη ζωή, παρά να σε έχω συνεχώς μαζί μου…
…Μπορώ να δω ή φαντάζομαι ότι μπορώ να δω, ποια θα ήταν η αντίδραση της μητέρας και του πατέρα σου… ο υπόλοιπος κόσμος δεν έχει ιδέα για το τι είναι η αγάπη μας – δεν ξέρουν ότι είναι αγάπη…
1η Φεβρουαρίου 1941 K . C. Gloucester Regiment, Priors Road, Cheltenham
Αγαπημένο μου αγόρι,
Για χρόνια μου έλεγαν ότι καμία αγάπη δεν μπορεί να διαρκέσει μια ζωή…
Θέλω, αγάπη μου, σοβαρά να εμβαθύνεις στο μυαλό σου και να κοιτάξεις για μια φορά στο μέλλον.
Φαντάσου την εποχή που θα έχει τελειώσει ο πόλεμος και θα ζούμε μαζί… δεν θα ήταν καλύτερα να ζούμε από τώρα την ανάμνηση της κοινής μας ζωής όταν ήταν στο πιο λαμπρό της σημείο.
Ο δικός σου G [Gordon].
*Με πληροφορίες από: Pink News
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου