Δεν γνωρίζετε το όνομα της, αλλά σίγουρα η φιγούρα της υπάρχει στο μυαλό σας, αφού υπήρχε η μούσα για τους μεγαλύτερους ζωγράφους του 19ου αιώνα. Η Ελίζαμπεθ Σίνταλ έμεινε στην αιωνιότητα μέσα από τη ζωγραφική, αλλά η ζωή δεν της φέρθηκε καλά.
Ήθελε να γίνει ζωγράφος. Το μοναδικό της μειονέκτημα είναι ότι γεννήθηκε γυναίκα σε μια εποχή που δικαίωμα στη τέχνη και τα γράμματα είχαν μόνο οι άνδρες. Η Ελίζαμπεθ Σιντάλ με περισσότερα από 60 δικά της έργα, έμεινε στην ιστορία ως το μοντέλο που χρησιμοποίησαν οι μεγαλύτεροι ζωγράφοι του 19ου αιώνα.
Ψηλή, εντυπωσιακή με κατακόκκινα μαλλιά και αψεγάδιαστο δέρμα, ανακακαλύφθηκε από τον σπουδαίο ζωγράφο Walter Deverell, σε ένα μαγαζί με χρώματα.
Αυτός ήταν που της πρότεινε να ποζάρει για πρώτη φορά, πριν γίνει το αγαπημένο μοντέλο των Προ-Ραφαηλιτών. Κατα τη διάρκεια της δουλειάς γνώρισε και τον μετέπειτα σύζυγό της Dante Gabriel Rossetti.
Η Ελίζαμπεθ ήταν και η ίδια ζωγράφος και πίστεψε τα ψέμματα των καλλιτεχνών πως αν τους ποζάρει θα την βοηθούσανε με το έργο της.
Όμως η ζωή της έδειξε πολύ νωρίς το σκληρό πρόσωπο της όταν ο σύζυγός της την έβαλε σε μια μπανιέρα με νερό για να ποζάρει. Όμως το ζωγράφισμα κράτησε ώρες, το νερό πάγωσε και η ίδια έπαθε βαριάς μορφής πνευμονία.
Η θεραπεία περιείχε οπιούχα φάρμακα, στα οποία εθίστηκε, και αυτό ήταν που την οδήγησε στο τραγικό τέλος.
Πέθανε το 1862, από υπερβολική δόση.
Για την ιστορία ο πίνακας για τον οποίο πόζαρε ήταν η Οφηλία, του Millais που κρέμεται σήμερα στην Tate Gallery του Λονδίνου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου