Μία πρόσφατη αρχαιολογική ανασκαφή στην βελγική πόλη Pommerœul, κοντά στα Γαλλικά
σύνορα, αποκάλυψε ένα ασυνήθιστο μείγμα ανθρώπινων λειψάνων από διαφορετικές περιόδους μέσα σε έναν ενιαίο τάφο.Με τη χρήση προηγμένης ανάλυσης DNA και ραδιοχρονολόγηση, μια ομάδα ερευνητών διαπίστωσε ότι μια ταφή που αρχικά είχε ταξινομηθεί ως ρωμαϊκή, στην πραγματικότητα περιέχει οστά της Νεότερης Νεολιθικής σε συνδυασμό με ένα γαλατικό-ρωμαϊκό κρανίο, το οποίο προστέθηκε αιώνες αργότερα.
Ο τύμβος, ο οποίος χαρακτηρίζεται από τους αρχαιολόγους ως «Τύμβος 26», ανακαλύφθηκε το 1970 και περιείχε οστά διατεταγμένα σε καμπυλωτή θέση, μία πρακτική πιο διαδεδομένη στην προϊστορική, παρά τη Ρωμαϊκή εποχή. Η παρουσία της ρωμαϊκού τύπου φουρκέτας για τα μαλλιά, δίπλα στο κρανίο, υποδηλώνει μία ταφή της ρωμαϊκής περιόδου.
Αναπάντεχα ευρήματα
Ωστόσο, πρόσφατες μελέτες ραδιοχρονολόγησης με άνθρακα, μαρτυρούν ότι, τα οστά του σκελετού ανήκουν σε διαφορετικά άτομα της Νεολιθικής Περιόδου, ενώ το κρανίο και η φουρκέτα, είναι μιας πολύ μεταγενέστερης περιόδου.
Η ανάλυση του DNA που διεξήχθη από μία διεθνή ομάδα, δείχνει ότι, τα οστά ανήκουν σε πέντε τουλάχιστον διαφορετικούς ανθρώπους οι οποίοι έζησαν σε διαφορετικές περιόδους, οδηγώντας σε μία νέα υπόθεση: τα λείψανά τους να συλλέχθηκαν και να συναρμολογήθηκαν μετά την αρχική τους ταφή.
Αυτού του είδους η πρακτική είναι ασυνήθιστη και υποστηρίζει την θεωρία ότι, σε κάποιο σημείο κατά την διάρκεια της Ρωμαϊκής περιόδου, κάποιος αποφάσισε να «ολοκληρώσει» ή να «επανασυναρμολογήσει» τον σκελετό του αρχαίου κατοίκου με το κρανίο και τα τεχνουργήματα της δικής του εποχής.
«Ένα μοναδικό εύρημα»
Πρόκειται για ένα μοναδικό εύρημα, το οποίο τονίζει την περιπλοκότητα των αρχαίων ταφικών πρακτικών, δηλώνουν οι μελετητές. Τα οστά μεταφέρθηκαν σε ένα κατάλληλο μέρος όπου μπήκαν προσεκτικά σε διάταξη σύμφωνα με την αρχική τους ανατομική σειρά.
Η ταφή αντανακλά την ιδιαίτερη φροντίδα και την οργάνωση, καθώς και τη βαθιά γνώση της ανθρώπινης ανατομίας. Η προσθήκη του ρωμαϊκού-γαλατικού κρανίου στο σύνθετο σκελετό είναι ξεκάθαρη αλλά ο λόγος για αυτήν παραμένει ασαφής, εξηγούν οι ειδικοί.
Συμπληρώνουν ότι ίσως η κοινότητα αυτή να ήταν επηρεασμένη από δεισιδαιμονίες ή να ένιωθε την ανάγκη να συνδεθεί με έναν άνθρωπο που κατοικούσε στην κοινότητά τους, πριν από τους ίδιους.
Εκτός από τον σύνθετο σκελετό, οι ερευνητές έχουν ανακαλύψει στον τάφο οστά από ασβό, ένα εύρημα που εγείρει επιπλέον ερωτήματα σχετικά με τον ρόλο των συγκεκριμένων ζώων στα ταφικά τελετουργικά. Αν και οι ασβοί σκάβουν από μόνοι τους, ανοίγοντας λαγούμια στο έδαφος, η ανακάλυψη καμένης φάλαγγας, υποδηλώνει την πιθανότητα τελετουργικής δραστηριότητας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου