Λίγο καιρό μετά τον γάμο μίας 34χρονης γυναίκας με τον 47 ετών άνδρα της, πριν από οκτώ χρόνια, εκείνη έμεινε έγκυος. Στην αρχή, δεν ήξεραν τι λύση να βρουν σχετικά με τη φροντίδα του παιδιού. Τότε, παρενέβη ο πεθερός της, ο οποίος, ως συνταξιούχος χάρηκε πολύ που θα είχε την ευκαιρία να καλλιεργήσει τη σχέση του με το εγγόνι του.
Ωστόσο, όταν το μωρό γεννήθηκε, η γυναίκα συνειδητοποίησε ότι, τα προβλήματα υγείας του πεθερού τους, τον εμπόδιζαν να τους προσφέρει τη βοήθεια που ήθελε.
«Δεν είχαμε άλλη λύση και υποχώρησα για να μεγαλώσω τα παιδιά»
Ψάχνοντας να βρουν βρεφονηπιακούς σταθμούς, το ζευγάρι απογοητεύτηκε με το κόστος, το οποίο ξεπερνούσε τον μισθό τους.
Η γυναίκα έψαξε να βρει βρεφονηπιακό σταθμό κοντά στο σπίτι τους, ώστε να είναι πιο εύκολο να εξοικονομήσει χρήματα, κάτι με το οποίο, ο άνδρας της δεν συμφωνούσε.
«Ο άνδρας μου επέμενε να μείνω στο σπίτι και να φροντίζω το παιδί. Έλεγε ότι δεν μπορούμε να εμπιστευτούμε τους βρεφονηπιακούς, ούτε ήταν δυνατόν να βρούμε πιο οικονομικές λύσεις», εξηγεί η γυναίκα.
«Μου έδινε επίδομα 355 ευρώ και πλήρωνα τα πάντα»
«Έμεινα δύο χρόνια εκτός δουλειάς, μέχρι που έμεινα πάλι έγκυος. Μετά από πολλούς καβγάδες, κατέληξα να είμαι αποκλειστικά στο σπίτι για επτά χρόνια, μέχρι που ξεκίνησε το σχολείο και ο μικρότερος γιος μας».
«Στη διάρκεια αυτού του χρονικού διαστήματος, ο άνδρας μου, μου έδινε ένα είδος ‘επιδόματος’ δηλαδή σχεδόν 355 ευρώ την εβδομάδα και από αυτά, πλήρωνα τα καθημερινά ψώνια, τη βενζίνη μου, την ασφάλεια του αυτοκινήτου και ό,τι χρειάζονταν τα παιδιά».
Η γυναίκα αγόραζε διάφορα πράγματα όπως φάρμακα ή ρούχα και όπως λέει, ήταν δύσκολο να τα βγάλει πέρα, δεδομένου του υψηλού κόστους ζωής.
Ο άνδρας της σίγουρα θα μπορούσε να της δίνει περισσότερα χρήματα, όμως εκείνη, για τις επιπλέον αγορές της, χρησιμοποιούσε τη δική της κάρτα, δεν ζητούσε χρήματα από εκείνον.
Πρόσφατα, επέστρεψε στη δουλειά της και δεν μένει όλη την ημέρα στο σπίτι. Ο μισθός της, ανέρχεται στα 45.520 ευρώ τον χρόνο.
«Το θεωρώ άδικο να μου ζητά τα χρήματα πίσω»
«Εξακολουθώ να πληρώνω τα ίδια με πριν και, σχεδόν το 20% του ενοικίου, συν το ίντερνετ και τους λογαριασμούς του τηλεφώνου. Ο άνδρας μου μεριμνά για το υπόλοιπο 80% του ενοικίου, ενώ συνδράμει και στα έξοδα των παιδιών», εξηγεί η γυναίκα.
«Το θέμα είναι πως, τώρα μου ζητά να του δώσω πίσω όσα πλήρωνε αυτά τα χρόνια, πράγμα που θεωρώ άδικο, από τη στιγμή που έχω χρέη, ακριβώς εξ αιτίας της συμφωνίας μας. Άλλωστε, δεν ήταν κάτι το οποίο ήθελα να κάνω. Δεν ήταν επιλογή μου».
«Με λέει αχάριστη που του θύμισα ότι η απόφαση ήταν δική του και επειδή, μένοντας στο σπίτι, αποταμιεύσαμε χρήματα. Τι νομίζετε εσείς; Καμιά συμβουλή;»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου