Ήταν μία μέρα σαν αυτή του 1944, όταν ο Ανδρέας Εμπειρίκος, ένας από τους πιο αναγνωρισμένους ποιητές και θεμελιωτές του υπερρεαλισμού στην Ελλάδα, βρέθηκε όμηρος του ΕΛΑΣ. Κατά τη διάρκεια των Δεκεμβριανών, συνελήφθη από την ΟΠΛΑ στο σπίτι του και οδηγήθηκε σε λαϊκό δικαστήριο στο Περιστέρι, κατηγορούμενος για σχέσεις με το αστικό καθεστώς, ότι δηλαδή υποστήριζε το πολιτικό και κοινωνικό σύστημα της αστικής τάξης.
Ο Εμπειρίκος, γόνος εύπορης οικογένειας με καταγωγή από την Άνδρο, είχε ήδη γίνει γνωστός για το καινοτόμο έργο του στην ποίηση και τη ψυχανάλυση. Ο ΕΛΑΣ τον πήρε όμηρο και τον μετέφερε στα κακοτράχαλα μονοπάτια της Βοιωτίας, μαζί με άλλους αιχμαλώτους, σε μια οδυνηρή πορεία.
Κάπου κοντά στη Θήβα, ο Εμπειρίκος βρήκε την ευκαιρία να δραπετεύσει. Ξυπόλητος, με πληγές και κρυοπαγήματα, περιπλανήθηκε στα βουνά, προσπαθώντας να επιστρέψει στην Αθήνα. Όταν τελικά έφτασε, ήταν εξαντλημένος τόσο σωματικά όσο και ψυχικά, φέροντας τα σημάδια μιας εμπειρίας που θα τον σημάδευε για πάντα.
Η περιπέτεια αυτή δεν ανέκοψε την καλλιτεχνική του πορεία. Ο Εμπειρίκος συνέχισε να γράφει, δημιουργώντας έργα που άφησαν ανεξίτηλο το αποτύπωμά τους στην ελληνική λογοτεχνία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου