Ο πρόεδρος Μακρόν, στην Γαλλία, στράφηκε σε έναν κεντρώο
συνάδελφό του και έναν από τους πιο έμπειρους πολιτικούς, για να βγάλει τη χώρα από την κυβερνητική κρίση, σχολιάζει το BBC, αναφορικά με τον διορισμό του Φρανσουά Μπαϊρού στην ηγεσία του Μεγάρου Ματινιόν.Αλλά αν ο Φρανσουά Μπαϊρού χαίρει μεγάλου σεβασμού από όλο το πολιτικό φάσμα, είναι δύσκολο να δούμε πώς μπορεί να αποφύγει τις ίδιες ανθρωποπαγίδες που έριξαν τον προκάτοχό του, τον Μισέλ Μπαρνιέ. Γιατί ναι μεν ο πρωθυπουργός διορίζεται από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, όπως ορίζει το Σύνταγμα, μπορεί ωστόσο να κυβερνήσει, ή μάλλον να λειτουργήσει, με βάση το πολίτευμα της Γαλλίας, μόνο με την υποστήριξη της Βουλής.
Και καθώς η Εθνοσυνέλευση είναι «ανάπηρη», με τα τρία μπλοκ που υπάρχουν από τον Ιούλιο, χωρίς κανένα να έχει την απόλυτη πλειοψηφία και χωρίς να υπάρχει δυνατότητα νέων εκλογών, πριν από τον Ιούλιο του 2025 – θα ήταν απερίσκεπτος ο παίκτης που θα προέβλεπε για τον Μπαϊρού οποιονδήποτε βαθμό επιτυχίας, σχολιάζει το BBC.
Η εφημερίδα Le Figaro συμπληρώνει ότι μέχρι σήμερα, η συμβολή του Μπαϊρού στην Επιτροπή Σχεδιασμού, για τον καθορισμό των δημόσιων πολιτικών δεν έχει ανταποκριθεί πλήρως στις υψηλές προσδοκίες που είχαν τεθεί στο εν λόγω όργανο όταν δημιουργήθηκε. Αυτό τουλάχιστον υποστηρίζει η αξιολόγηση της Γερουσίας, την οποία πάντως έκανε ακροδεξιός Γερουσιαστής. Τα συμπεράσματα της αξιολόγησης εγκρίθηκαν και δημοσιεύθηκαν από την Επιτροπή Οικονομικών της Άνω Βουλής.
Ο Εμανουέλ Μακρόν διόρισε τον σύμμαχό του στην ηγεσία της Επιτροπής τον Σεπτέμβριο του 2020 για να επιστρέψει στη μακροπρόθεσμη σκέψη και τον σχεδιασμό, όταν το πρώτο κύμα της υγειονομικής κρίσης είχε μόλις αποκαλύψει τα διαρθρωτικά τρωτά σημεία του κράτους. Για να το πούμε απλά, η ιδέα ήταν να προλάβουμε αντί να θεραπεύσουμε, να προβλέψουμε αντί να υποφέρουμε, παράγοντας στρατηγικά σημειώματα σε κάθε ένα από τα μεγάλα προβλήματα.
Η κίνηση του Μακρόν ήταν μάλλον έξυπνη. Ο Μπαϊρού έχει πρόσβαση μέχρι και φιλίες σε όλο το πολιτικό φάσμα της Γαλλίας. Με την ακροδεξιά Μαρίν Λεπέν έχει σχεδόν φιλική σχέση. Η Λεπέν μάλιστα σχολίασε, μετά τον διορισμό του: «Υπάρχει τρόπος να βρεθεί κοινός τόπος».
Κατά την Le Figaro το σχόλιο δεν αποτελεί έκπληξη. Τις τελευταίες ημέρες, η Μαρίν Λεπέν παρακολουθεί στενά τις κινήσεις του Μακρόν. Την τελευταία κίνηση την είδε ως επιβεβαίωση ότι ο αρχηγός του κράτους είναι ένα “αναποφάσιστο” πρόσωπο σε μια χαοτική κατάσταση. Αλλά το “χάος” τελείωσε και η Μαρίν Λεπέν μπορεί να χαμογελάσει.
Ενώ η “φυσική” υποψήφια του RN για τις επόμενες προεδρικές εκλογές πιστεύει ότι “προφανώς δεν υπήρχε καλή λύση” για το κόμμα της, ο διορισμός του Φρανσουά Μπαϊρού στο Ματινιόν μοιάζει με μια μικρή νίκη. Τουλάχιστον ο νέος πρωθυπουργός δεν είναι δεξιός ούτε αριστερός.
Το πορτρέτο του
Σε ηλικία 73 ετών, ο ηγέτης του MoDem γίνεται πρωθυπουργός του συμμάχου του Εμανουέλ Μακρόν, εν μέσω πολιτικής κρίσης. Αυτός ο ευέλικτος πολιτικός, υπέρμαχος του πλουραλισμού και του συμβιβασμού, έχει να αντιμετωπίσει μια διασπασμένη Συνέλευση. Κι ελπίζει να συσπειρώσει ένα τμήμα της Αριστεράς γύρω του και παράλληλα να «μαλακώσει» τη Μαρίν Λεπέν.
Ο Μπαϊρού είναι ένας κεντρώος, ο οποίος ονειρεύεται δυνατά μια ομάδα διευρυμένη ώστε να περιλαμβάνει και την αριστερά. και ο Μακρόν του ανέθεσε να συγκροτήσει την ευρύτερη δυνατή “κυβέρνηση γενικού συμφέροντος” εν μέσω πολιτικής κρίσης. Με στόχο να διαρκέσει “τριάντα μήνες”, μέχρι τις προεδρικές εκλογές του 2027.
Γιατί διάλεξε τον Μπαϊρού
Ο Μπαϊρού ήταν στενός σύμμαχος του προέδρου από πριν από την πρώτη εντυπωσιακή εκλογική νίκη του Μακρόν το 2017. Η απόφαση του Μπαϊρού μάλιστα να αποσυρθεί από υποψήφιος εκείνη τη χρονιά και να συσπειρωθεί γύρω από έναν νεότερο άνδρα, δημιούργησε μια ζωτική δυναμική πίσω από την εκστρατεία του Μακρόν.
Γνωστή φιγούρα στην πολιτική σκηνή για περισσότερα από 40 χρόνια, ο Μπαϊρού διοικεί το κόμμα Modem, το οποίο σήμερα έχει 36 βουλευτές, από την ίδρυσή του το 2007. Πριν από αυτό υπήρξε ηγέτης άλλων κεντρώων σχημάτων.
Διετέλεσε καθηγητής κλασικών γλωσσών στα 20 του χρόνια και υπουργός Παιδείας από το 1993 έως το 1997. Πολύ σύντομα, το 2017, ήταν υπουργός Δικαιοσύνης του Μακρόν, αλλά παραιτήθηκε όταν κατηγορήθηκε για ένα σκάνδαλο χρηματοδότησης του κόμματος.
Τελικά απαλλάχθηκε από τις κατηγορίες, αλλά πολλοί συνάδελφοί του καταδικάστηκαν. Και οι εισαγγελείς άσκησαν έφεση κατά της αθώωσής του, πράγμα που σημαίνει ότι θα μπορούσε ακόμη να οδηγηθεί ξανά στο δικαστήριο.
Το ατού του Μπαϊρού
Όταν το μόνο δυνατό μέσο επιβίωσης για μια κυβέρνηση μειοψηφίας είναι να οικοδομήσει γέφυρες αριστερά και δεξιά, ο Μπαϊρού έχει το πλεονέκτημα ότι έχει βατές σχέσεις και με τις δύο πλευρές. Η υποστήριξή του προς την Σεγκολέν Ρουαγιάλ και στη συνέχεια προς τον Φρανσουά Ολάντ το 2012 έχει δημιουργήσει μια ορισμένη εμπιστοσύνη μεταξύ των Σοσιαλιστών. Αλλά οι απόψεις του για το χρέος – και η ανάγκη μείωσής του – τον βοηθούν και προς την Δεξιά.
Έχει ενδιαφέρον και η σχέση του με την ακροδεξιά, Μαρίν Λεπέν. Στο παρελθόν τη βοήθησε να συγκεντρώσει τις χορηγίες που απαιτούνται για να θέσει υποψηφιότητα για την προεδρία, υποστηρίζοντας ότι θα ήταν προσβολή για τη δημοκρατία αν η ηγέτιδα του πιο δημοφιλούς κόμματος δεν μπορούσε να θέσει υποψηφιότητα.
Παρόμοια συναισθήματα οδήγησαν στην υποστήριξη της Λεπέν, όταν ο εισαγγελέας στη δίκη για τη χρηματοδότηση του κόμματός της (μια παρόμοια υπόθεση με τη δική του) απαίτησε πρόσφατα να κηρυχθεί μη επιλέξιμη για δημόσιο αξίωμα. Αυτά σημαίνουν ότι ο Μπαϊρού μπορεί να αποφύγει μια αυτόματη μομφή από την Ακροδεξιά.
Σύμφωνα με τον βετεράνο πολιτικό σχολιαστή της Γαλλίας Alain Duhamel, ο Μπαϊρού είναι μια προσωπικότητα με ανεξάρτητη σκέψη και μεγάλη εμπειρία. Είναι ο άνθρωπος που, αν και σύμμαχος του Μακρόν, δεν θα διστάσει να ασκήσει τη δύναμή του στο Μέγαρο Ματινιόν, την επίσημη πρωθυπουργική κατοικία.
«Δεν θα πειθαρχήσει εύκολα», δήλωσε ο Duhamel. “Και θα στρέψει την πολιτική περισσότερο προς τα αριστερά”. Ίσως είναι η ευκαιρία του να δείξει πόσο αποτελεσματικός είναι και να εκδικηθεί το πόρισμα της Γερουσίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου