Η ανάληψη της ευθύνης για τα συναισθήματά μας, προϋποθέτει την κατανόηση και την αναγνώριση των αιτιών για τη δυστυχία κάποιου.
Οι άνθρωποι που ρίχνουν στους άλλους το βάρος της δυστυχίας τους, εμφανίζουν ασυνείδητα ορισμένες συμπεριφορές που, καλό είναι να τις γνωρίζουμε.
Οι άνθρωποι που κατηγορούν συνεχώς τους άλλους για τη δυστυχία τους, εμφανίζουν αυτές τις 8 συμπεριφορές χωρίς να το καταλαβαίνουν
- Κατηγορούν διαρκώς κάποιον άλλον
- Παριστάνουν το θύμα
- Δεν κάνουν αυτοκριτική
- Αντιστέκονται στην αλλαγή
- Παραμελούν τη φροντίδα του εαυτού τους
- Αποφεύγουν τις συγκρούσεις
- Κρατούν κακίες
- Δεν έχουν ενσυναίσθηση
Κατηγορούν διαρκώς κάποιον άλλον
Όλοι έχουν προβλήματα στη ζωή τους. Κανενός η ζωή δεν είναι ανέφελη. Αυτό που μας καθορίζει ωστόσο, είναι ο τρόπος με τον οποίο ανταποκρινόμαστε στα δύσκολα.
Η τάση να δείχνουν με το δάχτυλο, είναι ένας μηχανισμός άμυνας και περισπασμού, ώστε να μην δουν πραγματικά τις ανεπάρκειές τους ή να μην αναλάβουν την ευθύνη.
Συχνά όμως, η συμπεριφορά αυτή, είναι ασυνείδητη. Σταδιακά ριζώνει στη συνείδηση και, οι άνθρωποι αυτοί καταλήγουν διαρκώς να κατηγορούν κάποιον άλλον.
Δυστυχώς, η συμπεριφορά αυτή δεν καταφέρνει να εξαλείψει τη ρίζα της δυστυχίας τους. Μέχρι να γίνει αυτό, θα παραμένουν εγκλωβισμένοι στον φαύλο κύκλο της απόδοσης κατηγοριών.
Παριστάνουν το θύμα
Ορισμένοι άνθρωποι, νιώθουν πάντα ότι είναι θύματα. Κάθε αναποδιά και κάθε δυσκολία που έχουν ν’ αντιμετωπίσουν, είναι αποτέλεσμα της ενέργειας ή της απόφασης κάποιου άλλου.
Είναι πεπεισμένοι πως, οι άλλοι επίτηδες θέλουν να τους δυσκολέψουν τη ζωή.
Η στάση αυτή, τους εμποδίζει να δουν αντικειμενικά και τη δική τους συμβολή στο πρόβλημα.
Η συμπεριφορά αυτή, χαρακτηρίζει ανθρώπους που ρίχνουν στους άλλους την ευθύνη για τη δυστυχία τους. Θεωρούν τον εαυτό τους το θύμα, νιώθουν εγκλωβισμένοι από τις πράξεις των άλλων, παραμένοντας παγιδευμένοι σ’ ένα διαστρεβλωμένο αφήγημα.
Δεν κάνουν αυτοκριτική
Η αυτοκριτική είναι αναγκαίο εργαλείο της προσωπικής εξέλιξης. Οδηγεί τον άνθρωπο στην κατανόηση της συμπεριφοράς του, των επιλογών του και των αποκρίσεών του στις διάφορες καταστάσεις της ζωής.
Σύμφωνα με μια ενδιαφέρουν έρευνα, οι άνθρωποι που μπαίνουν στη διαδικασία της αυτοκριτικής, είναι περισσότερο παραγωγικοί και αναφέρουν υψηλότερους δείκτες ικανοποίησης από τη ζωή.
Όσοι όμως, κατηγορούν μονίμως κάποιον άλλον, δεν έχουν αυτή την τόσο σημαντική δεξιότητα ζωής. Σπάνια κάνουν ενδοσκόπηση ή αξιολογούν τη δική τους συμπεριφορά.
Είναι τόσο εστιασμένοι στα λάθη και τις πράξεις των άλλων, που δεν σκέφτονται τη δική τους συμβολή στην κατάσταση.
Η τακτική αυτή, τους εμποδίζει από το να δουν καθαρά τον δικό τους ρόλο, αλλά εμποδίζει και την προσωπική τους εξέλιξη και ωρίμανση.
Αντιστέκονται στην αλλαγή
Η αλλαγή είναι αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής. Μπορεί να είναι άβολη και δύσκολη, όμως είναι αναγκαία για την εξέλιξη του ατόμου.
Οι άνθρωποι που ρίχνουν στους άλλους το βάρος της δυστυχίας τους, έχουν μεγάλες αντιστάσεις στην αλλαγή. Προτιμούν να παραμένουν βολεμένοι στη γνωστή ρουτίνα τους, ακόμη και δεν νιώθουν ευτυχισμένοι.
Παραμένουν προσκολλημένοι στα γνωστά τους μοτίβα, ακόμη και αν αυτά δεν είναι πλέον αποτελεσματικά. Σπεύδουν να κατηγορήσουν τους άλλους όταν τα πράγματα δυσκολεύουν, όμως ποτέ δεν κάνουν δραστικά βήματα βελτίωσης.
Ουσιαστικά, ο φόβος της αλλαγής του αναχαιτίζει από την εξέλιξη και την πρόοδο. Τις περισσότερες φορές, το κάνουν ασυνείδητα.
Παραμελούν τη φροντίδα του εαυτού τους
Η φροντίδα του εαυτού, σε σωματικό και διανοητικό επίπεδο, είναι αναγκαία και συντελεί συνολικά στην ευτυχία.
Οι άνθρωποι που φροντίζουν τον εαυτό τους, είναι γενικά πιο ευτυχισμένοι. Στον αντίποδα, οι άνθρωποι που διαρκώς κατηγορούν τους άλλους για τη δυστυχία τους, αναλώνονται στον να παραπονιούνται, ξεχνώντας την αξία της φροντίδας του εαυτού τους.
Δεν τρώνε σωστά, δεν κοιμούνται, παραμελούν την ψυχική τους υγεία. Ξοδεύουν την ενέργειά τους κατηγορώντας τους άλλους και ξεχνούν να φροντίσουν τον εαυτό τους.
Το χειρότερο όλων είναι πως δεν συνειδητοποιούν πόσο κακό προκαλούν στον εαυτό τους.
Αποφεύγουν τις συγκρούσεις
Οι συγκρούσεις προκαλούν δυσφορία και γι’ αυτό κάποιοι άνθρωποι τις αποφεύγουν.
Όταν όμως δεν επιλύονται οι διαφωνίες, αρχίζει το παιχνίδι των αλληλό- κατηγοριών. Αυτό, επιφέρει ακόμη μεγαλύτερη δυσφορία.
Το ίδιο κάνουν και οι άνθρωποι που κατηγορούν τους άλλους για τη δική τους δυστυχία.
Αποφεύγουν τις συγκρούσεις, ενώ προτιμούν θα θάβουν τα συναισθήματά τους. Δυστυχώς, η προσέγγιση αυτή επιδεινώνει τη δυστυχία τους.
Κρατούν κακίες
Η προσκόλληση στο παρελθόν, δυσχεραίνει την εξέλιξη.
Οι άνθρωποι που κατηγορούν τους άλλους για τη δυστυχία τους, δεν μπορούν να ξεχάσουν εύκολα. Προσκολλώνται σε κακίες και πίκρες του παρελθόντος.
Το μοτίβο αυτό, ενισχύει την πεποίθησή τους πως, οι άλλοι φταίνε για τη δυστυχία τους. Δεν συνειδητοποιούν όμως ότι έτσι βαθαίνει το αίσθημα της δυστυχίας.
Ξεχνάω το παρελθόν δεν σημαίνει δίνω άφεση, αλλά ότι απελευθερώνομαι από τα δεσμά του.
Δεν έχουν ενσυναίσθηση
Ενσυναίσθηση είναι η ικανότητα κάποιου να καταλάβει πως αισθάνεται ένας άλλος άνθρωπος. Είναι μια αναγκαία δεξιότητα για τη διατήρηση υγιών σχέσεων και την καλλιέργεια αμοιβαίοι σεβασμού.
Οι άνθρωποι που κατηγορούν τους άλλους για τη δυστυχία τους, δεν έχουν υψηλή ενσυναίσθηση. Τους αφορούν μόνο τα δικά τους συναισθήματα, αδιαφορώντας για την οπτική γωνία των άλλων.
Χωρίς ενσυναίσθηση, βλέπεις τους άλλους σαν τους κακούς της υπόθεσης και όχι ως περίπλοκους ανθρώπους που έχουν να διαχειριστούν τα δικά τους αισθήματα και προβλήματα. Η έλλειψη κατανόησης οδηγεί σε παρεξηγήσεις, συγκρούσεις και τελικά σε μεγαλύτερη δυστυχία.
Καλλιεργώντας την ενσυναίσθηση, οι άνθρωποι μπορούν να απελευθερωθούν από τον φαύλο κύκλο της απόδοσης κατηγοριών και της δυστυχίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου