ΓΙΑΤΙ ΟΙ ΑΡΧΑΙΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΔΕΝ ΕΙΧΑΝ ΑΝΟΙΑ

Η άνοια δεν απασχολούσε ανέκαθεν το είδος μας, όπως ενημερώνει

ανάλυση ιατρικών κειμένων της αρχαίας Ελλάδας και της αρχαίας Ρώμης.

Oι άνθρωποι έχουμε ένα μυαλό, χειμώνα-καλοκαίρι από όταν εμφανίστηκε το είδος μας στον πλανήτη που λέγεται Γη. To θέμα πάντα, βέβαια είναι πόσους χειμώνες και πόσα καλοκαίρια περνάμε με έναν οργανισμό που ως σταθερό και μόνιμο αντίπαλο το γήρας.

Εν πάση περιπτώσει, θα υπέθετε κανείς πως όσοι ζούσαν πολλά χρόνια και άρα ζούσαν τις συνέπειες του γήρατος στον οργανισμό τους, θα υπέφεραν και από άνοια. Δηλαδή, την ασθένεια που πιστεύεται πως προκαλείται από μια ανώμαλη συσσώρευση πρωτεϊνών γύρω από τα εγκεφαλικά κύτταρα με την πάροδο του χρόνου.

Μελέτη άλλωστε, είχε αποκαλύψει πως η άνοια υπήρχε πολύ πριν αποκτήσει όνομα, με τους αρχαίους Αιγύπτιους να καταγράφουν συνθήκη εξασθένησης της μνήμης σε ανθρώπους που είχαν γεράσει.

 Η αποκάλυψη για την εξαίρεση των αρχαίων Ελλήνων

Η τελευταία σχετική εργασία μελέτησε αρχαία ελληνικά και ρωμαϊκά ιατρικά κείμενα με αναφορές για φθορά νοητικών λειτουργιών. Τα ευρήματα δημοσιεύτηκαν στο Journal of Alzheimer’s Disease και υποδηλώνουν πως η ασθένεια που απασχολεί πια περισσότερους από 55.000.000 ανθρώπους παγκοσμίως, ενώ κάθε χρόνο δίνει σχεδόν 10.000.000 νέα περιστατικά, ήταν σπάνια πριν 2.000 με 2.500 χρόνια.

Τότε δηλαδή, που το προσδόκιμο ζωής ήταν από τα 20 έως τα 35 έτη, όπως έχουν ‘αποκαλύψει’ ευρήματα σε νεκροταφεία και τάφους αρχόντων που έχουν μελετηθεί.

Δεν υπάρχουν ωστόσο, στοιχεία για το προσδόκιμο των σκλάβων εκείνης της εποχής ή των εκπροσώπων κατώτερων κοινωνικών τάξεων.

Επίσης, αρχεία υποδηλώνουν πως ορισμένοι πολιτικοί ρόλοι δίνονταν μόνο σε ανθρώπους που είχαν ‘κλείσει’ τα 40 έτη, ενώ αναφέρονται και κάποιοι που γιόρτασαν τα 100α τους γενέθλια.

Πριν προχωρήσουμε στο παρασύνθημα, να σημειωθεί και ότι τα αρχαία κείμενα που μελετήθηκαν ήταν ελληνορωμαϊκών συγγραφέων, από τον 8ο πΧ αιώνα έως τον 3ο αιώνα. Μεταξύ τους ήταν αυτά του Ιπποκράτη και των ακολούθων του.

Υπήρχαν αναφορές σε παθήσεις των ηλικιωμένων (60ρηδων), όπως η κώφωση, η ζάλη και οι πεπτικές διαταραχές, αλλά όχι στην απώλεια μνήμης.