Ανακαλύφθηκε το κεφάλι ενός ρωμαϊκού αγάλματος κάτω από εκκλησία – Είχε επαναχρησιμοποιηθεί ως υλικό σε χριστιανική βασιλική

 

Μία εντυπωσιακή κεφαλή αγάλματος, η οποία ενδεχομένως αναπαριστά

κάποια αρσενική θεότητα με γενειάδα, ανακαλύφθηκε πρόσφατα κάτω από εκκλησία και οι αρχαιολόγοι πιστεύουν ότι αυτό σημαίνει ότι το εύρημα επαναχρησιμοποιήθηκε όταν η κατασκευάστηκε ο ναός.

Η ανακάλυψη έγινε στον αρχαιολογικό χώρο των Τύμβων της Via Latina στη Ρώμη, κατά τη διάρκεια ανασκαφών στη Βασιλική του Αγίου Στεφάνου. Επικεφαλής της μελέτης και της αποκατάστασης του ευρήματος, είναι το κεντρικό ινστιτούτο αποκατάστασης (ICR) στην Ματέρα.

Η επαναχρησιμοποίηση του ευρήματος

Η λαξευμένη στην πέτρα κεφαλή, ανακαλύφθηκε στα θεμέλια της Βασιλικής του Αγίου Στεφάνου, μαρτυρώντας πως, ξαναχρησιμοποιήθηκε, κατά την μεσαιωνική περίοδο, ως κατασκευαστικό υλικό.

Το πρόσωπο έχει ακόμη πολλά στρώματα κονιάματος που δυσχεραίνουν την αναγνώριση, αλλά τα χαρακτηριστικά του – μια προσεκτικά λαξευμένη γενειάδα και μια στωική έκφραση, μαρτυρούν πως πρόκειται για ρωμαϊκή θεότητα ή για μυθολογική μορφή.

Το γλυπτό, ξεκίνησε το ταξίδι του για την πόλη Ματέρα, όπου το κεντρικό ινστιτούτο αποκατάστασης, σε συνεργασία με φοιτητές της ανώτατης σχολής αποκατάστασης έργων τέχνης, θα κάνουν προσεκτική καταγραφή, τεχνική ανάλυση και διαγνωστικές μελέτες με σκοπό να προσδιορίσουν την προέλευση, την ηλικία και την τεχνική λάξευσής του.

Στόχος δεν είναι μόνο η αποκατάσταση και η δυνατότητα ανάγνωσης των επιγραφών της, αλλά και η αναγωγή της στο ιστορικό της πλαίσιο. Δηλαδή, ήταν μέρος ενός αγάλματος – μνημείου; Ήταν αντικείμενο λατρείας προτού θαφτεί στη βασιλική; Όλα αυτά είναι τα ερωτήματα που θέλουν να απαντήσουν οι ερευνητές.

Λεπτομέρειες της κεφαλής (Φωτογραφία: Parco Archeologico dell’Appia Antica).

Πολύτιμες ιστορικές πληροφορίες για μια μεταβατική περίοδο της αρχαιότητας

Το εύρημα, θα μπορούσε να προσφέρει ανεκτίμητες πληροφορίες σχετικές με τις πολιτιστικές δυναμικές της Ρώμης στην Ύστερη Αρχαιότητα (4ος – 6ος αιώνας μ.Χ.),  στην μεταβατική περίοδο από τον παγανιστικό κόσμο, στον Χριστιανισμό.

Η επαναχρησιμοποίηση των γλυπτών σε χριστιανικά κτίρια, ήταν συνηθισμένη πρακτική αν και, κάθε περίπτωση, είναι μοναδική.

Αν και η ταυτότητα της αναπαριστώμενης μορφής δεν έχει επαληθευτεί ακόμη, οι υποθέσεις δείχνουν τον Δία, τον Σάραπη ή ακόμη και κάποιον φιλόσοφο.

Η γενειάδα και η μεγαλοπρεπής έκφραση, μαρτυρούν πως πρόκειται για κάποιον θεό ή σοφό, ενώ η προσεκτική αφαίρεση του κονιάματος, μπορεί να αποκαλύψει επιγραφές ή κρυμμένες ακόμη, λεπτομέρειες.

Ερευνητές αναλύουν την κεφαλή του αγάλματος (Φωτογραφία: Parco Archeologico dell’Appia Antica).