Θραύσματα κεραμικής που βρέθηκαν κοντά σε μια τοποθεσία που πιστεύεται ότι είναι η τελευταία θέση της Κιβωτού του Νώε, θα μπορούσαν να αποδείξουν ότι το βιβλικό πλοίο όντως υπήρξε.
Ο Δρ.Faruk Kaya of Agri από το Πανεπιστήμιο Agri Ibrahim Cecen δήλωσε ότι τα κομμάτια εντοπίστηκαν κοντά στο υποτιθέμενο περίγραμμα της Κιβωτού, στην τοποθεσία Ντογουμπαγιαζίτ (Dogubayazit) στο Όρος Αραράτ, σύμφωνα με τουρκικά μέσα ενημέρωσης.
Τα ευρήματα αποκαλύφθηκαν κατά τη διάρκεια εργασιών για την κατασκευή δρόμου κοντά στο Ντουρουπινάρ (Durupinar) στην επαρχία Άγρι (Agri), έναν γεωλογικό σχηματισμό σε σχήμα βάρκας που βρίσκεται στο επίκεντρο της Κιβωτού του Νώε, σύμφωνα με ισχυρισμούς εδώ και δεκαετίες.
Ακαδημαϊκοί που συμμετέχουν στην έρευνα δήλωσαν ότι το κεραμικό υλικό υποδεικνύει ανθρώπινη δραστηριότητα στην περιοχή κατά τη Χαλκολιθική περίοδο, περίπου μεταξύ 5500 π.Χ. και 3000 π.Χ., ένα χρονοδιάγραμμα που ορισμένοι μελετητές και πιστοί συνδέουν με την εποχή που παραδοσιακά σχετίζεται με τη βιβλική μορφή του Νώε.
Συγκεκριμένα, ο καθηγητής Δρ. Kaya δήλωσε: “Τα κεραμικά θραύσματα μαρτυρούν ότι στην περιοχή, κατά τη Χαλκολιθική Περίοδο, δηλαδή μεταξύ του 5500 και 3000 π.Χ., υπήρχε ανθρώπινη δραστηριότητα”.
Οι νέες αποκαλύψεις έχουν επίσης αναζωπυρώσει τις εκκλήσεις για την επίσημη προστασία του χώρου, καθώς εκφράζονται ανησυχίες ότι επισκέπτες αφαιρούν πέτρες και θραύσματα ως αναμνηστικά.
Ο καθηγητής Δρ.Kaya είπε: “Πρέπει να προστατευτεί ο σχηματισμός και ο περιβάλλων χώρος ενώ δεν πρέπει να μετακινηθούν πέτρες, βράχοι και παρόμοια υλικά από το σημείο”. Παράλληλα προειδοποίησε ότι τουρίστες έχουν αφαιρέσει υλικά από τον χώρο, συμπεριλαμβανομένων λίθων με χαράγματα, γεγονός που ενδέχεται να προκαλέσει σοβαρές ζημιές σε έναν χώρο που οι ερευνητές θεωρούν σημαντικό τόσο από αρχαιολογική όσο και από θρησκευτική άποψη.
Ο Σχηματισμός Ντουρουπινάρ εντοπίστηκε για πρώτη φορά στις 11 Σεπτεμβρίου 1959 από τον Σμηναγό Ιλχάν Ντουρουπινάρ, έναν Τούρκο μηχανικό χαρτογράφησης, ο οποίος παρατήρησε τη δομή ενώ χαρτογραφούσε την ανατολική Ανατολία από αεροσκάφος των Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων. Αργότερα, οι έντονες βροχοπτώσεις και οι σεισμοί διάβρωσαν τη γη γύρω του, αποκαλύπτοντας ακόμη περισσότερο το περίγραμμα του σχηματισμού.
Η δομή προσελκύει εδώ και καιρό το ενδιαφέρον, λόγω του σχήματός της που μοιάζει με πλοίο και της εγγύτητάς της στο όρος Αραράτ, την υψηλότερη κορυφή της Τουρκίας, η οποία συνδέεται με την Κιβωτό στη χριστιανική παράδοση εδώ και αιώνες. Το βιβλίο της Γένεσης στην Αγία Γραφή αναφέρει ότι η Κιβωτός του Νώε κατέληξε στα «όρη του Αραράτ» μετά από έναν κατακλυσμό που κάλυψε τη Γη για 150 ημέρες.
Οι βιβλικές μετρήσεις περιγράφουν την Κιβωτό να έχει μήκος 145 μέτρα, πλάτος 23 μέτρα και ύψος 14 μέτρα, διαστάσεις οι οποίες, σύμφωνα με ορισμένους ερευνητές, αντιστοιχούν σε γενικές γραμμές στην κλίμακα της τοποθεσίας Ντουρουπινάρ.
Ο καθηγητής Δρ.Kaya δήλωσε ότι η χρονολόγηση της κεραμικής ευθυγραμμίζεται σε γενικές γραμμές με τις παραδοσιακές εκτιμήσεις για την εποχή που έζησε ο Νώε.
‘Είναι η Κιβωτός του Νώε θαμμένη σε βουνό της Τουρκίας;
Ειδικοί ισχυρίζονται ότι έχουν “νέα στοιχεία” που υποδηλώνουν ότι το βιβλικό πλοίο κατέληξε στο όρος Αραράτ. Ο ίδιος δήλωσε: «Αυτή η περίοδος συμπίπτει χονδρικά με την εποχή στην οποία πιστεύεται ότι έζησε ο Προφήτης Νώε». Το επιστημονικό ενδιαφέρον για την Κιβωτό και την τοποθεσία της, έχει αυξηθεί έντονα τα τελευταία χρόνια.
Η Ερευνητική Ομάδα για το Όρος Αραράτ και την Κιβωτό του Νώε ιδρύθηκε επίσημα το 2022 μέσω μιας συνεργασίας μεταξύ του Πανεπιστημίου Agri Ibrahim Cecen και του Τεχνικού Πανεπιστημίου της Κωνσταντινούπολης, φέρνοντας κοντά ειδικούς στη γεωφυσική, τη χημεία και τη γεωαρχαιολογία.
Τα δείγματα πετρωμάτων και εδάφους που συλλέχθηκαν από τον σχηματισμό αναλύθηκαν σε εργαστήρια του Τεχνικού Πανεπιστημίου της Κωνσταντινούπολης. Οι ερευνητές δήλωσαν ότι τα αποτελέσματα έδειξαν πως η συνεχής ανθρώπινη ζωή στην περιοχή ήταν εφικτή από τη Χαλκολιθική περίοδο και μετά, ενισχύοντας περαιτέρω τη βάση του ισχυρισμού ότι αυτή θα μπορούσε να είναι η πραγματική βιβλική τοποθεσία.
Τα θραύσματα κεραμικής που ανακαλύφθηκαν κατά τις πρόσφατες εργασίες οδοποιίας θεωρούνται σημαντική εξέλιξη, καθώς τα κεραμικά αναγνωρίζονται ευρέως από τους αρχαιολόγους ως ένας από τους σαφέστερους δείκτες ανθρώπινης εγκατάστασης.
Ο Δρ. Kaye εξήγησε: «Δεν υπάρχει άλλη παρόμοια δομή που να έχει εντοπιστεί πουθενά αλλού στον κόσμο», περιγράφοντας τον σχηματισμό ως μοναδικό τόσο σε κλίμακα όσο και σε σχήμα.
Εξέφρασε επίσης ανησυχίες για τις φυσικές απειλές προς την τοποθεσία, προειδοποιώντας ότι οι κατολισθήσεις —ιδιαίτερα κατά τις ανοιξιάτικες βροχές— διαβρώνουν και τις δύο πλευρές του σχηματισμού και επιταχύνουν τις ζημιές.
Στο πλαίσιο ευρύτερων προσπαθειών διατήρησης, ο καθηγητής Δρ. Kaya πρότεινε τη δημιουργία ενός ειδικού μουσείου ή ερευνητικού κέντρου για την Κιβωτό του Νώε κοντά στο όρος Αραράτ, υποστηρίζοντας ότι παρόμοια θεματικά αξιοθέατα υπάρχουν ήδη σε χώρες όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Ολλανδία και το Χονγκ Κονγκ.
Το όρος Αραράτ
Πολλοί πιστεύουν ότι το όρος Αραράτ της Τουρκίας, το υψηλότερο σημείο της περιοχής, είναι το μέρος όπου η Κιβωτός του Νώε και οι επιβάτες της προσάραξαν πριν από χιλιάδες χρόνια. Το όρος Αραράτ βρίσκεται στα ανατολικά σύνορα της Τουρκίας με την Αρμενία. Αν και γεωγραφικά ανήκει στην τουρκική επικράτεια, δεσπόζει στον ορίζοντα της αρμενικής πρωτεύουσας, Ερεβάν, και αποτελεί το εθνικό και ιερό σύμβολο του αρμενικού λαού.
Το 2010, μια ομάδα Κινέζων και Τούρκων ευαγγελικών εξερευνητών ξεκίνησε μια αποστολή για να εξερευνήσει την περιοχή και να βρει τα απομεινάρια του σκάφους. Μετά από λίγες εβδομάδες, ισχυρίστηκαν ότι βρήκαν δείγματα ξύλου από μια δομή που έμοιαζε με κιβωτό, σε υψόμετρο 4.000 μέτρων πάνω στο βουνό.
Η ομάδα ισχυρίστηκε ότι πραγματοποίησε χρονολόγηση με άνθρακα στο ξύλο, η οποία απέδειξε ότι ήταν ηλικίας 4.800 ετών, περίπου την εποχή που λέγεται ότι η Κιβωτός έπλεε.
Αν και θεωρείται ιστορικό γεγονός, οι περισσότεροι μελετητές και αρχαιολόγοι δεν πιστεύουν σε μια κυριολεκτική ερμηνεία της ιστορίας της Κιβωτού.
Ο Nicholas Purcell, λέκτορας αρχαίας ιστορίας στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, δήλωσε στη MailOnline ότι οι ισχυρισμοί αυτοί ήταν οι «συνήθεις ανοησίες». «Εάν τα νερά του κατακλυσμού κάλυψαν την Ευρασία σε βάθος 3.700 μέτρων το 2.800 π.Χ., πώς οι περίπλοκες κοινωνίες της Αιγύπτου και της Μεσοποταμίας, που αριθμούσαν ήδη πολλούς αιώνες ζωής, συνέχισαν την πορεία τους ανεπηρέαστες;»
Ανατρέχοντας στο 2010, όταν πρωτοδιατυπώθηκαν οι ισχυρισμοί, ο Mike Pitt, Βρετανός αρχαιολόγος, δήλωσε ότι οι ευαγγελικοί εξερευνητές δεν είχαν παρουσιάσει ακόμη πειστικά στοιχεία.
Ο ίδιος δήλωσε: «Αν είχε συμβεί ένας κατακλυσμός ικανός να ανεβάσει ένα τεράστιο πλοίο σε ύψος 4 χιλιομέτρων στην πλαγιά ενός βουνού πριν από 4.800 χρόνια, νομίζω ότι θα υπήρχαν σημαντικά γεωλογικά στοιχεία για αυτόν τον κατακλυσμό σε όλο τον κόσμο. Και τέτοια στοιχεία, δεν υπάρχουν».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου