ΣΚΛΑΒΕΝΙΤΗΣ: Πρόστιμο σε κατάστημα στη Νέα Σμύρνη μετά από έλεγχο – Το εύρημα των επιθεωρητών της Περιφέρειας

Το νέο περιστατικό έρχεται να προστεθεί σε μια αλληλουχία

υποθέσεων που επηρεάζουν άμεσα τα δικαιώματα των πελατών και τη σχέση εμπιστοσύνης τους με την αλυσίδα

Στο επίκεντρο της επικαιρότητας βρίσκεται εκ νέου η αλυσίδα σούπερ μάρκετ Σκλαβενίτης, μετά την έκδοση απόφασης της Περιφερειακής Ενότητας Νοτίου Τομέα Αθηνών που αφορά τη λειτουργία καταστήματός της στη Νέα Σμύρνη. Η υπόθεση εντάσσεται σε ένα ευρύτερο πλαίσιο διοικητικών κυρώσεων που έχουν καταγραφεί το τελευταίο διάστημα στον κλάδο της οργανωμένης λιανικής.

 Το νέο πρόστιμο στον Σκλαβενίτη, επιβεβαιώνει ότι το πρόβλημα της ασυνέπειας μεταξύ τιμών ραφιού και ταμείου, που επιβαρύνει τον καταναλωτή, εξακολουθεί να επανεμφανίζεται, παρά τα αλλεπάλληλα πρόστιμα και τους συχνούς ελέγχους. Με την υπ’ αριθ. 1590192/19-12-25 απόφαση, το Τμήμα Εμπορίου της Περιφερειακής Ενότητας Νοτίου Τομέα Αθηνών επέβαλε πρόστιμο 1.000 ευρώ στην επιχείρηση «Ελληνικές Υπεραγορές Σκλαβενίτης ΑΕΕ», για παράβαση της αγορανομικής νομοθεσίας και συγκεκριμένα των Κανόνων ΔΙ.Ε.Π.Π.Υ. και του Ν. 4177/2013.

Η παράβαση διαπιστώθηκε έπειτα από έλεγχο που πραγματοποίησαν υπάλληλοι της Υπηρεσίας στις 9 Δεκεμβρίου 2025 στο υποκατάστημα της αλυσίδας στη Νέα Σμύρνη, στη συμβολή των οδών Δαρδανελλίων 66 και Αγχιάλου 26. Κατά τον έλεγχο, διαπιστώθηκε ότι για το προϊόν «Αναψυκτικό Coca Cola σε συσκευασία αλουμινίου 330 ml» η τιμή που εμφανιζόταν στην πινακίδα του ραφιού ήταν χαμηλότερη από αυτή που τελικά χρεωνόταν στο ταμείο. Συγκεκριμένα, η τιμή στο ράφι αναγραφόταν στα 0,88 ευρώ ανά τεμάχιο, ενώ στο ταμείο ο καταναλωτής χρεωνόταν 0,90 ευρώ. Η πρακτική αυτή συνιστά ευθεία παραβίαση της υποχρέωσης του εμπόρου να τηρεί απολύτως την τιμή που γνωστοποιεί στον καταναλωτή στο σημείο πώλησης και χαρακτηρίζεται ως παραπλανητική.

Το περιστατικό δεν είναι μεμονωμένο. Αντιθέτως, έρχεται να προστεθεί σε μια μακρά αλυσίδα αντίστοιχων υποθέσεων που έχουν καταγραφεί τον τελευταίο καιρό, σε καταστήματα της ίδιας αλυσίδας σε όλη τη χώρα. Από τη Μεγαλόπολη Αρκαδίας και την Ασπροβάλτα Θεσσαλονίκης, μέχρι τη Βάρη, το Μαρούσι, τα Πετράλωνα, τα Καμίνια, τη Λυκόβρυση, την Κατερίνη, τη Σύρο και το Ηράκλειο, οι ελεγκτικές αρχές έχουν επανειλημμένα διαπιστώσει διαφορές μεταξύ της τιμής ραφιού και της τελικής χρέωσης, άλλοτε μικρές και άλλοτε σημαντικές, που φτάνουν ακόμη και σε διψήφια ποσοστά αύξησης.

Το φαινόμενο, βέβαια, δεν περιορίζεται σε μία μόνο αλυσίδα. Ανάλογες παραβάσεις έχουν εντοπιστεί σχεδόν σε όλα τα μεγάλα σούπερ μάρκετ της χώρας, όπως Lidl, ΑΒ Βασιλόπουλος, Μασούτης, Κρητικός και Bazaar, με τις τοπικές αρχές να ανακοινώνουν εκατοντάδες πρόστιμα. Ωστόσο, κάθε νέα υπόθεση επαναφέρει το ίδιο βασικό ζήτημα: η χρέωση υψηλότερης τιμής στο ταμείο, ακόμη και όταν δεν υπάρχει δόλος, συνιστά παραπλανητική πρακτική, καθώς ο καταναλωτής λαμβάνει την απόφαση αγοράς με βάση τη χαμηλότερη τιμή που βλέπει στο ράφι.

Το πραγματικό ερώτημα δεν είναι αν τα σούπερ μάρκετ προσπαθούν συστηματικά να εξαπατήσουν τους πελάτες τους, αλλά αν καταβάλλουν την απαραίτητη και επαρκή προσπάθεια ώστε να διασφαλίζουν ότι οι τιμές στα ράφια συμβαδίζουν με τα πληροφοριακά τους συστήματα. Σε ένα περιβάλλον υψηλού πληθωρισμού και συχνών ανατιμήσεων, οι τιμές αλλάζουν συνεχώς και οι έντυπες ετικέτες χρειάζονται αντικατάσταση πολλές φορές την εβδομάδα. Στην πράξη, αυτή η διαδικασία παραμένει σε μεγάλο βαθμό χειροκίνητη και αποδεικνύεται αναξιόπιστη, όπως δείχνουν τόσο τα πρόστιμα όσο και η καθημερινή εμπειρία των καταναλωτών.

Όταν παρόμοιες υποθέσεις καθίστανται δημόσιες ή διαχέονται μέσω των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, οι συνέπειες δεν περιορίζονται στο διοικητικό ή οικονομικό σκέλος, αλλά επεκτείνονται στη φήμη και την αξιοπιστία της επιχείρησης. Η επαναλαμβανόμενη καταγραφή παραβάσεων υπονομεύει τη σχέση εμπιστοσύνης μεταξύ καταναλωτή και λιανεμπόρου, καθώς ο τελικός αποδέκτης της απόκλισης τιμής είναι ο καταναλωτής, ο οποίος χρεώνεται υψηλότερο ποσό από αυτό που είχε εύλογα προσδοκήσει. Τόσο οι μεγάλες αλυσίδες, όσο και οι μικρές επιχειρήσεις θα πρέπει να κατανοήσουν λοιπόν πως η αυστηρή εφαρμογή της νομοθεσίας στο θέμα της συνέπειας στις τιμές είναι ένας κρίσιμος μηχανισμός διασφάλισης της διαφάνειας στην αγορά και προστασίας της καταναλωτικής εμπιστοσύνης.