Γεώργιος Βλάχος

Δημοσιογράφος, θεατρικός συγγραφέας και εκδότης της εφημερίδας «Η Καθημερινή».

Θεωρείται ένας από τους κορυφαίους εκπροσώπους της ελληνικής δημοσιογραφίας.

Ο Γεώργιος Βλάχος γεννήθηκε το 1886 στην Αθήνα, από ιστορική οικογένεια της πόλης, με δράση στην Επανάσταση του ‘21. Ήταν γιος του λογοτέχνη και πολιτικού Άγγελου Βλάχου (1838-1920).

Μετά τις εγκύκλιες σπουδές του, φοίτησε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, εργαζόμενος παράλληλα στο Υπουργείο Δικαιοσύνης (1903-1904) και στη συνέχεια στην Εθνική Τράπεζα (1904-1918). Στο διάστημα αυτό, άρχισε να δημοσιογραφεί ως αρθρογράφος και χρονογράφος σε αθηναϊκές εφημερίδες και να γράφει θεατρικά έργα. Τη διετία 1914 - 1915 είχε τη διεύθυνση του λογοτεχνικού περιοδικού «Παναθήναια», στο οποίο εισήγαγε σατιρική στήλη και γελοιογραφίες.

Τον Σεπτέμβριο του 1903 ανέβηκε το πρώτο του έργο στο θέατρο «Αθήναιο» με τίτλο «Τα κορόιδα μας», που ήταν διασκευή μιας γαλλικής φάρσας. Αργότερα, η Μαρίκα Κο­τοπούλη παρουσίασε τα έργα του «Δεσποινίς Κυκλών», «Κόμπρα», «Αλεύρι μία και είκοσι η οκά» και «Κόκκινα Γάντια».

Στην πολυτάραχη περίοδο του «Εθνικού Διχασμού», υπήρξε σφοδρός πολέμιος του Ελευθερίου Βενιζέλου, με αποτέλεσμα το 1917 να εξοριστεί για δύο χρόνια στη Σκύρο και τη Σκόπελο. Το 1919 επέστρεψε στην Αθήνα και στις 15 Σεπτεμβρίου εξέδωσε την πρωινή εφημερίδα «Η Καθημερινή», η οποία έγινε ένα από τα κύρια δημοσιογραφικά όργανα της αντιβενιζελικής παράταξης.

Ο Γεώργιος Βλάχος με την κόρη του Ελένη

Τον Ιούλιο του 1920 αναγκάστηκε και πάλι, λόγω της αντιβενιζελικής πολεμικής του, να πάει στην Ιταλία, για να ξαναγυρίσει στην Αθήνα λίγο αργότερα. Μετά την Επανάσταση του 1922, υποχρεώθηκε και πάλι να καταφύγει στο εξωτερικό. Μετά την επιστροφή του ανέλαβε ολοκληρωτικά τη διεύθυνση της «Καθημερινής», στην οποία, εκτός από τα κύρια άρθρα, έγραφε χρονογραφήματα, ταξι­διωτικές εντυπώσεις και κριτική θεάτρου.

Από το 1933 έως το 1936 διατέλεσε διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου και με το πάθος που είχε για το θέατρο βοήθησε στην ανανέωση του δραματολογίου του και τη γενικότερη βελτίωσή του.

Με την είσοδο των Γερμανών στην Ελλάδα, εγκατέλειψε τη διεύθυνση της εφημερίδας και την ανέλαβε ξανά μετά την απελευθέρωση. Περίφημο υπήρξε το άρθρο του εν είδει ανοικτής επιστολής προς τον Αδόλφο Χίτλερ, που δημοσιεύτηκε στην «Καθημερινή» της 8ης Μαρτίου 1941, τις παραμονές της γερμανικής επίθεσης και το οποίο αναδημοσιεύτηκε από τα μεγαλύτερα έντυπα του κόσμου.

Στην Κατοχή συνελήφθη από τους Γερμανούς και κλείστηκε, ένα διάστημα, στη φυλακή. Από τότε άρ­χισε ο κλονισμός της υγείας του, με αποτέλεσμα να γράφει μετά το τέλος του πολέμου όλο και λιγότερο.

Ο Γεώργιος Βλάχος πέθανε στην Αθήνα στις 10 Οκτωβρίου 1951, σε ηλικία 65 ετών. Την έκδοση της «Καθημερινής» συνέχισε με επιτυχία η μοναχοκόρη του Ελένη Βλάχου (1911-1995).

Υπήρξε ένας από τους πιο πολυδιαβασμένους αρθρογράφους του καιρού του. Φωνή της αντιβενιζελικής και εν γένει της συντηρητικής παράταξης, διακρινόταν για τον άμεσο και μαχητικό του λόγο, αλλά και για τη ζωντάνια και χάρη του ύφους του, που διανθιζόταν με ωραίες εικόνες και πνευματώδεις αποστροφές. Υπέγραφε τα άρθρα του με τα αρχικά του Γ.Α.Β.

Είχε σε μεγάλη υπόληψη τη δημοσιογραφία και συχνά απέρριπτε προτάσεις για κάθοδό του στην πολιτική, ακόμη και όταν ήταν σίγουρη η εκλογή του. Στους συνομιλητές του έλεγε ότι προτιμούσε να τον εκλέγουν καθημερινά οι αναγνώστες με τη δραχμή τους, παρά άπαξ με την ψήφο τους.

Ο Γεώργιος Βλάχος εξέδωσε δύο βιβλία με κείμενά του: «Άρθρα του Πολέμου 1940-1941» (1945) και «Πολιτικά άρθρα» (1961).