Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα των άρθρων -Τα δημοσιεύματα στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν τους συγγραφείς.

Δεκεμβρίου 07, 2024

Μάριο Σοάρες

Διακεκριμένος πορτογάλος πολιτικός, από τις ηγετικές φυσιογνωμίες της

ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας. Διετέλεσε πρωθυπουργός της Πορτογαλίας (1976-1978, 1983-1985) και Πρόεδρος της Δημοκρατίας (1986-1996).


Ο Μάριου Αλμπέρτου Νόμπρε Λόπες Σουάρις (Mário Alberto Nobre Lopes Soares), όπως είναι η ορθή προφορά του ονόματός του στα πορτογαλικά, γεννήθηκε στις 7 Δεκεμβρίου 1924 στη Λισαβώνα. Ο πατέρας του Ζοάο Λόπες Σοάρες (1878-1970) ήταν φιλελεύθερος πολιτικός, ο οποίος κατά τη διάρκεια της δικτατορίας του Σαλαζάρ καταδικάστηκε επανειλημμένα σε φυλάκιση ή εξορία.

Ο νεαρός Σοάρες σπούδασε φιλοσοφία και ιστορία στο Πανεπιστήμιο τής Λισαβώνας και νομικά στο Πανεπιστήμιο της Σορβόνης. Συμμετείχε στο δημοκρατικό αντιδικτατορικό φοιτητικό κίνημα και κατά τη διάρκεια της δικηγορικής σταδιοδρομίας του υπερασπίστηκε πολλούς πολιτικά διαφωνούντες. Καταδικάστηκε 12 φορές σε φυλάκιση κι έζησε εξόριστος το 1968 στο Σάο Τομέ και από το 1970 έως το 1974 στο Παρίσι.


Ύστερα από ένα σύντομο πέρασμα από το Κομμουνιστικό Κόμμα της Πορτογαλίας, υπήρξε από τους ιδρυτές, το 1964, της παράνομης οργάνωσης με την επωνυμία Πορτογαλική Σοσιαλιστική Δράση, η οποία το 1974 αποτέλεσε τον πυρήνα τού Σοσιαλιστικού Κόμματος της Πορτογαλίας (PSP).


To 1974, έπειτα από το στρατιωτικό πραξικόπημα, το οποίο ανέτρεψε το δικτατορικό καθεστώς, γνωστό ως «Επανάσταση των Γαρυφάλλων», ο Σοάρες διετέλεσε, ως το 1975, υπουργός Εξωτερικών και διηύθυνε τις διαπραγματεύσεις για την ανεξαρτησία των πορτογαλικών αποικιών.


Υπήρξε ο πρώτος συνταγματικά εκλεγμένος πρωθυπουργός της Πορτογαλίας μετά την μεταπολίτευση του 1974 και υπηρέτησε στη θέση αυτή δύο φορές (1976-1978, 1983-1985). Το σημαντικότερο έργο κατά τη διάρκεια της δεύτερη πρωθυπουργίας του ήταν η προετοιμασία για την είσοδο της Πορτογαλίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση (τότε Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα). Το 1986 εξελέγη Πρόεδρος της Δημοκρατίας και επανεξελέγη το 1991.


Από το 1999 έως το 2004 διετέλεσε ευρωβουλευτής με το Σοσιαλιστικό Κόμμα και το 2006 ήταν εκ νέου υποψήφιος του κόμματος για την προεδρία της χώρας. Απέτυχε, όμως, να εκλεγεί και αποσύρθηκε οριστικά από την πολιτική σε ηλικία 82 ετών.


Τιμήθηκε πληθώρα διακρίσεων σ’ όλο όλο τον κόσμο. Στις 20 Νοεμβρίου 1987 του απονεμήθηκε ο Μεγαλόσταυρος του Τάγματος του Σωτήρος από την Ελληνική Δημοκρατία και στις 29 Μαΐου 1990 το Μέγα Περιδέραιο του Τάγματος Μακαρίου Γ’ από την Κυπριακή Δημοκρατία.


Έγραψε βιβλία πάνω σε θέματα φιλοσοφίας και πολιτικής κι ένα ημιαυτοβιογραφικό έργο, που πρωτοεκδόθηκε στα γαλλικά με τίτλο «Η φιμωμένη Πορτογαλία: μία μαρτυρία» (1972).


Από το 1949 έως το 2015 ήταν νυμφευμένος με την ηθοποιό και πολιτικό Μαρία Μπαρόζο (1925-2015), με την οποία απέκτησε δύο παιδιά, τον εκδότη και πολιτικό Ζοάο Σοάρες (γ. 1949) και την εκπαιδευτικό Ιζαμπέλα Μπαρόζο (γ. 1951).


Ο Μάριο Σοάρες πέθανε στις 7 Ιανουαρίου 2017, σε ηλικία 92 ετών, ύστερα από πολυήμερη νοσηλεία σε νοσοκομείο της Λισαβώνας.



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου