Υπάρχει ένα χωριό νότια του Ανόι. Είναι ένα χωριό - φυλακή για όσους το κατοικούν. Στην πλειοψηφία τους είναι λεπροί ή χανσενικοί όπως λέγονται επιστημονικά αλλά και άνθρωποι με δερματικές παθήσεις.
Το χωριό λέγεται Βαν Μον και εκεί ζούν πάνω από 600 ψυχές. Είναι άνθρωποι που είτε νοσούν, είτε έχουν ξεπεράσει την ασθένεια αλλά όχι την απόρριψη της κοινωνίας.
Το χωριό ιδρύθηκε από γάλλους καθολικούς ιερείς πριν από 110 χρόνια τότε που η ασθένεια αντιμετωπιζόταν με φόβο και δεν ήταν ιάσιμη. Σήμερα, 110 χρόνια μετά αυτό δεν έχει αλλάξει.
ο Nguyen Nga Tap,είναι 88 ετών και ζει με τις γάτες του στο χωριό των λεπρών ΦΩΤΟ REUTERS
Δεν είναι το μοναδικό χωριό - αποθήκη ψυχών αυτού του είδους στο Βιετνάμ.
Μεταξύ των ενηλίκων είναι και μικρά παιδιά τα οποία έχουν σπάνιες δερματικές ασθένειες και έχουν χωριστεί από τις οικογένειές τους.
Η εικόνα τους τρομάζει. Κι όμως είναι μικρά παιδιά που έχουν στερηθεί τα πάντα και θα περάσουν την υπόλοιπη ζωή τους στην απομόνωση ΦΩΤΟ REUTERS
Ακόμα και αν οι ασθένειες αυτές δεν είναι κολλητικές θεωρείται επιβεβλημένο να απομονωθούν από το "υγιές" κοινωνικό σύνολο!
Η Τι Αν είναι ένα κορίτσι 13 χρονών. Θα περάσει όλη της την ζωή σε ένα χωριό λεπρών γιατί έχει μια σπάνια δερματική ασθένεια. Η οικογένειά της την έχει ξεγράψει ΦΩΤΟ REUTERS
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου